Καὶ διὰ τοῦτο εἰς καιρὸν καθ’ ὃν ἐκεῖνοι ἐζήτησαν τοὺς πλέον σκοτεινοὺς καὶ ἀποκρύφους τόπους διὰ νὰ κρυφθῶσιν, σεῖς ἐδράμετε εἰς τὸν Τάφον, οὔτε ἐχθρῶν ἐπιδρομὴν οὔτε τὴν λύσσαν τῶν Φαρισαίων οὔτε τὰς ἀπειλὰς τῶν Γραμματέων ψηφήσασαι. Τὸ σκότος σᾶς ἐφάνη φῶς, τοὺς ἀρματωμένους στρατιώτας ἐνομίσατε συνοδίτας καὶ τὰς ἀπειλὰς τῶν ἀρχιερέων συμβοηθοὺς εἰς τὸ νὰ μυρίσητε τὸ δεσποτικὸν σῶμα· «δεῦτε ἀπὸ θέας γυναῖκες» (ἔνθ. ἀνωτ.).

Εἰς τὸν ἴδιον σκοπὸν τοῦ Προφήτου ἀποβλέπων καὶ ὁ Ἄγγελος ἔλεγεν· «Εἴπατε τοῖς Μαθηταῖς καὶ τῷ Πέτρῳ» (Μάρκ. ιϛ’ 7). Ἀξία θεωρίας καὶ ἡ προσθήκη τοῦ Πέτρου. Συνηγμένους γράφει πάντας τοὺς Μαθητὰς ὁ ἐπιστήθιος. Λοιπὸν ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἔμελλον νὰ ἀκούσωσιν οἱ ἄλλοι, ἤθελεν ἀκούσει καὶ ὁ Πέτρος· ποία λοιπὸν ἡ ἀνάγκη νὰ προσθέσῃ· «Εἴπατε καὶ τῷ Πέτρῳ»; (ἔνθ. ἀνωτ.). Ἔδειξεν εἰς τὸν δεῖπνον ἄκαιρον μεγαλοψυχίαν πολλὴν ὁ Πέτρος, ὑπεσχέθη ὅτι δὲν θέλει ἀφήσει οὐδὲν ἐξ ὅσων πρέπει νὰ ἔχῃ ὁ πιστὸς μαθητὴς καὶ μὲ ὑπόσχεσιν νὰ χάσῃ καὶ αὐτὴν τὴν ζωήν· «Κἄν δέῃ με σύν σοι ἀποθανεῖν» (Ματθ. κϛ’ 35). Ἦλθεν ὅμως καιρὸς καὶ δὲν ἐτήρησεν αὐτὰ τὰ ὁποῖα ὑπεσχέθη, ἀλλὰ πίπτει ὁ τόσος μέγας ἀνδριὰς τῆς μεγαλορρημοσύνης μὲ τὸ φύσημα μιᾶς ἀσθενοῦς παιδίσκης.

Λοιπὸν προσθέτει ὁ Ἄγγελος εἰς τὰς Μυροφόρους· «Εἴπατε καὶ τῷ Πέτρῳ», εἰς ἐκεῖνον τὸν μεγαλόψυχον, εἰς ἐκεῖνον τὸν μεγαλορρήμονα, εἰς ἐκεῖνον τὸν ποτὲ ἠνδρειωμένον, τὸν σταθερὸν καὶ ἀμετακίνητον, ποῦ εἶναι αἱ πρῶταί σου ὑποσχέσεις; Τὶ ἔγιναν αἱ ἀμετακίνητοι ἐκεῖναι δυνάμεις σου; Πῶς ἔπεσες εἰς τὸ ἔργον ὁ τόσος πολὺς εἰς τοὺς λόγους; Μάθε ἐξ ἡμῶν, πόση εἶναι ἡ προθυμία τῆς γυναικείας φύσεως εἰς τὰ καλὰ ἔργα καὶ πόση ἡ τῶν ἀνδρῶν. Τῶν γυναικῶν τὴν καλὴν βουλὴν δὲν ἠδυνήθη νὰ τὴν ἐμποδίσῃ οὔτε ἡ ἀσθένεια τῆς γυναικείας φύσεως, οὔτε ἡ δυσφημία ἡ ὁποία ἀκολουθεῖ εἰς ὅσας περιπατοῦσι τὴν νύκτα, οὔτε ὁ κοινὸς φόβος, ὅστις ἐκράτει τότε ὅλους τοὺς φίλους τοῦ Χριστοῦ, οὔτε ἡ ἔχθρα τῆς συναγωγῆς, οὔτε ἡ μέθη τῶν στρατιωτῶν, οὔτε τὸ ἀξίωμα τοῦ Πιλάτου, οὔτε ἡ βαρεῖα βουλὴ τῶν ἀρχιερέων, οὔτε ὁ ἐπικείμενος μέγας λίθος εἰς τὸ μνῆμα. Πάντα τὰ δύσκολα ἔδειξεν ἡ προθυμία τῶν γυναικῶν εὔκολα. Τοὺς κινδύνους ἐθεώρησαν κέρδος, τὰς ζημίας ἀμοιβήν. Ὅλην τὴν μεγάλην προθυμίαν τῶν ἀνδρῶν ἔσβεσε μία μικρὰ ἀπειλὴ παιδίσκης. Ἀπ’ αὐτὸ μάθετε τὸ μυστήριον ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ὁ Φίλων ὁ Ἰουδαῖος ἔχει δι’ ἀπόκρυφον. Τίνος ἕνεκεν αἱ ἀρεταὶ ὅλαι, πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, ἀνδρεία καὶ αἱ λοιπαὶ μὲ θηλυκὸν ὄνομα ὀνομάζονται; Ὅτι δηλαδὴ εἰς τὴν ἀπόκτησιν αὐτῶν προθυμότεραι ἀπὸ τοὺς ἄνδρας εἶναι αἱ γυναῖκες.