Εἶτα ἰδὼν ὅτι ἔρρευσεν αἷμα πολύ, τὸ ὁποῖον καὶ μέχρι τῆς σήμερον φαίνεται καὶ γνωρίζεται, μετενόησε καὶ ἐπίστευσε καὶ γενόμενος Μοναχὸς Ἀσκητὴς ἐσώθη, καὶ νῦν ὀνομάζεται Ἅγιος Βάρβαρος, καὶ ὑπάρχει ἐζωγραφημένος εἰς τὸν Νάρθηκα μαῦρος, ὡς ὁ Μωϋσῆς ὁ Αἰθίοψ, ἀλλὰ ὀλίγον νεώτερος, φέρων καὶ τὰ πρῶτα αὐτοῦ ἐργαλεῖα, ἤτοι μάχαιραν, βέλη καὶ τόξον. Ἄνωθεν τῆς ἁγίας ταύτης Εἰκόνος εἶναι σκέπη μετὰ ἐπισκιαζούσης κεφαλῆς, ἵνα ἐμποδίζῃ τὸν ἐπιπίπτοντα κονιορτόν, καὶ πρὸς καλλωπισμὸν καὶ μεγαλοπρέπειαν. Εἶναι δὲ πεποικιλμένη διὰ ψηφίδων ποικιλοχρόων ἐξ ὀστράκων, καὶ ἐν αὐτῇ κρέμανται ἐνώπιον τῆς θαυματουργοῦ Εἰκόνος κανδῆλαι μεγάλαι δεκατέσσαρες τὸν ἀριθμόν. Ἐξ αὐτῶν ἄλλαι μὲν εἶναι ἀργυραῖ, ἄλλαι δὲ ἀργυροκεχρυσωμέναι. Κάτωθεν δὲ τῆς Εἰκόνος κρέμαται παραπέτασμα (ποδιά), ἐξαιρέτως κεκαλλωπισμένον διὰ διαφόρων πολυτίμων ἀφιερωμάτων εὐλαβῶν Χριστιανῶν, ἤτοι διὰ πολυτίμων εἰκονογραφιῶν καὶ ἐγκολπίων ἀργυροκεχρυσωμένων».
«Ὄχι δὲ μόνον ταῦτα, ἀλλὰ καὶ ἄλλα πολύτιμα ἀφιερώματα εὑρίσκονται ἐν τῷ ρηθέντι Ναῷ, εἰς δόξαν καὶ τιμὴν τῆς Εἰκόνος ἐκείνης, καὶ εἰς αἰώνιον ἀνάμνησιν τῶν ἀρρήτων αὐτῆς θαυμάτων. Ἡ ἐπιστασία δὲ καὶ ἡ ἐπιμέλεια τοῦ Ναοῦ τούτου καὶ ἡ εὐλαβὴς ὑπηρεσία καὶ λειτουργία τῆς ἁγίας ταύτης Εἰκόνος ἐκτελοῦνται ὑπὸ Ἱερομονάχου, ἐκλεγομένου ὑφ’ ὅλης τῆς ἀδελφότητος, τοῦ εὐλαβεστέρου καὶ ἐναρετωτέρου, ὅστις καὶ ὀνομάζεται Προσμονάριος, καθότι οὐδὲν ἄλλο πράττει οὗτος, εἰμὴ εὑρίσκεται σχεδὸν ἡμέραν καὶ νύκτα ἐν τῷ Ναῷ, περιποιούμενος αὐτὸν καὶ τὰς ρηθείσας δέκα τέσσαρας κανδήλας, ἵνα μὴ σβεσθῇ τις ἐξ αὐτῶν ὡς καὶ τὴν ἀκοίμητον λαμπάδα, ἥτις εὑρίσκεται ἐστηριγμένη ἐπὶ ἀργυροῦ μανουαλίου. Ὡσαύτως ψάλλει οὗτος καὶ τὰς κανονικὰς Ἀκολουθίας, καὶ παράκλησιν καθ’ ἑκάστην, βοηθεῖ δὲ καὶ τὸν ἐφημερεύοντα Ἱερομόναχον, ὅστις ἱερουργεῖ ἐκεῖ δὶς τῆς ἑβδομάδος, εἰς δόξαν τῆς Θεομήτορος» .
Ἐξήχθη δὲ ἡ θαυματουργὸς καὶ πανσέβαστος αὕτη Εἰκὼν τῆς Πορταϊτίσσης ἐκ τῆς θαλάσσης κατὰ τὸ ἔτος 1004 ἡμέραν Τρίτην τῆς Διακαινησίμου, ἀκριβῶς δὲ διὰ τὸν λόγον τοῦτον κατ’ ἔτος τὴν Τρίτην τοῦ Πάσχα τελεῖται λαμπρὰ πανήγυρις ὑπὸ τῆς Μονῆς, ἡ δὲ θεία Λειτουργία γίνεται εἰς τὸν παραθαλάσσιον Ναόν, ὅπου ἀνέβλυσε τὸ ἁγίασμα ἅμα τῇ ἐξόδῳ τῆς Εἰκόνος φερομένης ὑπὸ τοῦ Ὁσίου Γαβριήλ.