Ὁ δὲ τύραννος, ἀγνοῶν ὅτι θεία δύναμις ἔσβεσε τὴν δύναμιν αὐτῶν, ἐφαντάζετο ὅτι ἡ ὀκνηρία ἦτο ἡ αἰτία τούτου ἕνεκεν ἔλεγεν· «Πῶς, ἀφοῦ μετὰ πάσης τόλμης ἤλθατε, ἤδη τόση ὀκνηρία σᾶς κατέλαβεν; Αὐτὸν λοιπὸν προετιμήσατε ἀπὸ τοῦ ἰδικοῦ μου προστάγματος, ὥστε τὰ μὲν ἐπιταχθέντα νὰ ἐγκαταλείψητε ἡμιτελῆ, εἰς τὸ ἔδαφος δὲ κατεκλίθητε διὰ νὰ εὐχαριστηθῆτε, καταβληθέντες δῆθεν ἐκ τοῦ κόπου καὶ θέλοντες δῆθεν νὰ ἀναπαυθῆτε;».
Οἱ δὲ δήμιοι ἀποκριθέντες εἶπον· «Ὦ βασιλεῦ, οὔτε βραδεῖς περὶ τὰς ἰδικάς σου πράξεις εἴμεθα, οὔτε ἤλθομεν εἰς τοιαύτην τόλμην, οὔτε ὑπὸ ὀκνηρίας κατελήφθημεν, οὔτε ἀπὸ τοῦ πολλοῦ κόπου ἀπέκαμον αἱ χεῖρες ἡμῶν ἀλλὰ φοβερά τις ὄψις ἐμφανισθεῖσα εἰς ἡμᾶς παρέλυσε τὰς χεῖρας ἡμῶν καὶ ὅλως ἐκλελυμένοι καὶ εἰς μεγίστην ἀτονίαν εὑρισκόμεθα. Διότι τρεῖς ἄνδρες λαμπροὶ μὲν τὴν θέαν, λευκοὶ δὲ τὴν περιβολήν, ἀλλὰ φοβεροὶ εἰς τὸ εἶδος μετὰ πικροῦ καὶ ἀγρίου βλέμματος ἐμφανισθέντες εἰς ἡμᾶς καὶ τὸ πῦρ τῶν ὑπὸ τῶν χειρῶν ἡμῶν κρατουμένων λαμπάδων ἐναντίον ἡμῶν στρέψαντες, εὐθὺς διέταξαν νὰ ἀπομακρυνθῶμεν ἀπὸ τοῦ Ἀνθίμου, μὲ φαιδροτέραν δὲ φωνὴν ἐκάλουν αὐτὸν θεράποντα Θεοῦ. Οὕτω κατανικῶντες φέρουσιν ἡμᾶς εἰς τοιαύτην ὡς βλέπεις κατάστασιν». Ἐν ὅσῳ δὲ οὗτοι ἔλεγον ταῦτα μεταξύ των, ὁ δὲ τροχὸς δὲν συνεστρέφετο, ὁ Μάρτυς θερμοτέραν προσέφερε τὴν εὐχαριστίαν εἰς τὸν Θεὸν καὶ περισσοτέρας ἐκεῖθεν ἀπήλαυσε χρηστότητος. Ὁ Μαξιμιανὸς δὲ θέλων νὰ ἀποδείξῃ, ὅτι τοῦτο συνέβη ἐξ ἀμελείας τῶν δημίων καὶ οὐχὶ ἐκ τῆς μαρτυρικῆς ἐκείνης πρὸς τὸν Θεὸν παρρησίας, ἠπείλει αὐτὸν μὲ τὸν διὰ ξίφους θάνατον, ἐὰν δὲν θυσιάσῃ εἰς τοὺς θεούς.
Ὁ δὲ θεῖος Ἄνθιμος τὴν ἀπειλὴ μετὰ μεγαλυτέρας εὐχαριστίας ὑπεδέχετο, ἐν ὅλῃ καρδίᾳ τοῦ Θεοῦ δεόμενος, ὅπως καταξιωθῇ εἰς τὸν χορὸν τῶν Δισμυρίων Μαρτύρων [4], ἅμα δὲ ἐσεμνύνετο νὰ λέγῃ· «Ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδία, ἅ μοι ἔδωκεν ὁ Θεὸς» καὶ καθεξῆς. Ὁ δὲ Μαξιμιανός, ἐπειδὴ ἔβλεπεν, ὅτι τὸ τέλος τοῦ Ἀνθίμου θὰ ἀποβῇ μᾶλλον κατὰ τὴν εὐχὴν αὐτοῦ, εἶπε· «Γνωρίζω τὸ λίαν δοξομανὲς καὶ φιλότιμον ὑμῶν τῶν Χριστιανῶν καὶ ὅτι διὰ τὴν ἀντιμισθίαν τοῦ τολμήματος, τὸ ὁποῖον πράττετε καὶ διὰ νὰ τύχητε τοῦ ὀνόματος, τὸ ὁποῖον ἐπιθυμεῖτε, προτιμᾶτε καὶ αὐτὸ τὸ ἔσχατον ἁπάντων τῶν κακῶν, τὸν βίαιον θάνατον·