Ὁ δὲ ἱερὸς Ἄνθιμος, διὰ παντὸς μελετῶν τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ, διδάσκων καὶ προτρέπων τοὺς πάντας νὰ λέγωσι τὴν ἀλήθειαν ἐν τῇ καρδίᾳ, οὔτε διὰ τῶν χειλέων αὐτῶν νὰ ψευσθῶσι δι’ αὐτὸν ἠνείχετο, ἄλλως τε καὶ τὸν ὑπὲρ Χριστοῦ θάνατον διψῶν, ἀνεχώρησε μετ’ αὐτῶν ἐκεῖθεν· βαδίζων δὲ ἐν τῇ ὁδῷ τοὺς ἔδωκε πολλὰς εὐσεβεῖς παραινέσεις καὶ διηγήθη εἰς αὐτοὺς περὶ τῶν μελλόντων ἀγαθῶν, πάντα δὲ ἀσεβῆ λογισμὸν αὐτῶν ἐξωμάλυνε καὶ ἀφοῦ παρεσκεύασε τὴν ψυχὴν αὐτῶν πρὸς ἀποδοχὴν τῶν θείων ἐπαγγελιῶν τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου, ἀναγινώσκει τὰς θείας εὐχάς, ἐλθόντες δὲ εἶτα εἰς ποταμόν τινα διερχόμενον διὰ τῆς ὁδοῦ βαπτίζει αὐτούς, καὶ ἐξακολουθοῦσι πάλιν τὴν ὁδοιπορίαν αὐτῶν, ἕως οὗ ἦλθον εἰς τὴν πόλιν.

Εἰσελθὼν δὲ ὁ Ἅγιος εἰς τὸ τυραννικὸν βῆμα, εἶχε μὲν τὰς χεῖρας ὀπίσω δεδεμένας κατὰ διαταγὴν βασιλικήν, εἰς οὐρανοὺς δὲ τὴν διάνοιαν ἀνατείνων, ἐπεκαλεῖτο τὴν ἐξ ὕψους βοήθειαν. Ὁ δὲ βασιλεὺς θέλων νὰ ἐπιδείξῃ εἰς τὸν μακάριον Ἄνθιμον καὶ ἀπὸ ψιλῆς θέας τὸ πικρὸν τῆς δοκιμῆς τῶν βασάνων, κατὰ πρῶτον μαλακώτερον συμπεριεφέρθη εἰς αὐτόν, ἐκθέσας δημοσίᾳ πρότερον τὰ τῶν κολαστηρίων ὄργανα, ἔπειτα δὲ καλέσας αὐτὸν εἶπε· «Σὺ εἶσαι ὁ λεγόμενος Ἄνθιμος, ὁ εἰς τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ πλανηθείς, ὅστις ὡς ἁπλοῦς καὶ εὐκολόπιστος ἄνθρωπος ἀπατηθείς, ἐκτοξεύεις μυρίας ὕβρεις κατὰ τῶν ἡμετέρων θεῶν;».

Ὁ δὲ γενναῖος τοῦ Χριστοῦ ἀθλητὴς καὶ διὰ τὰ προκείμενα τῶν κολαστηρίων ὄργανα καὶ διὰ τοὺς λόγους τοῦ τυράννου ἐξ ἴσου γελάσας, εἶπε· «Γνώριζε, ὦ βασιλεῦ, ὅτι οὐδὲ κἂν ἤθελον σοὶ ἀποκριθῶ πρὸς ταῦτα, ἐὰν μή με ἔπειθεν ὁ ἱερὸς διδάσκαλος Παῦλος διδάσκων: «Ἑτοίμους ἡμᾶς εἶναι παντὶ τῷ αἰτοῦντι λόγον διδόναι. Ἐπηγγείλατο γὰρ ἡμῖν ὁ Θεὸς στόμα καὶ σοφίαν, ᾗ οὐ δυνήσονται ἀντιστῆναι πάντες οἱ ἀντικείμενοι ἡμῖν», ὅτι ἐγὼ καὶ πρότερον καλῶς γνωρίζων τὴν πολλήν σου παχύτητα τῆς περὶ τὰ εἴδωλα πλάνης, τώρα σὲ καὶ τοὺς ἰδικούς σου, ὡς λέγεις, θεοὺς θὰ ἀποδείξω φανερώτατα ἀναισθήτους, διότι ἤλπισας νὰ προσηλυτήσῃς ἐμὲ καὶ νὰ μὲ ἀποστήσῃς ἀπὸ τοῦ Δημιουργοῦ τῶν ἁπάντων, ὅστις καὶ σὲ τὸ ἀχάριστον πλάσμα ἐτίμησε διὰ τῆς ἑαυτοῦ εἰκόνος. Ἀλλὰ διατί μὲ παρέστησας δεσμώτην εἰς τὸ βῆμα τοῦτο καὶ τὰ τῶν βασάνων παρέταξες ὄργανα; ἐλπίζεις ὅτι διὰ τούτων θέλεις μὲ καταπείσῃ ἢ ὅτι δι’ αὐτῶν θέλεις μὲ καταπλήξῃ; Εἰς ἄλλους τινὰς τῶν ἀγενεστάτων πρόσφερε ταῦτα, εἰς τοὺς ὁποίους ὁ παρὼν βίος εἶναι ἡδονὴ καὶ τὸ νὰ στερηθῶσι τούτου εἶναι ἡ μεγίστη τῶν τιμωριῶν.