Τότε μία ἄρκτος μεγάλη ἔδραμε νὰ ξεσχίσῃ τὴν Μάρτυρα, ἡ δὲ λέαινα ἠναντιώθη ἰσχυρῶς καὶ τὴν ἐθανάτωσε. Ταῦτα ἰδὼν ὁ Ἀλέξανδρος ἔρριψεν ἔσω εἰς τὸν λάκκον ἕνα λέοντα μεγαλώτατον καὶ φοβερόν, ὅστις ἦτο συνηθισμένος νὰ τρώγῃ ἀνθρώπους, καὶ τότε τὸν εἶχεν ἀπὸ σκοποῦ νηστικὸν ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας. Ἡ δὲ λέαινα πάλιν ἐπανέστη κατὰ τοῦ λέοντος καὶ ἐπολέμησαν ὥραν πολλὴν τοσοῦτον ἰσχυρῶς καὶ ἀνδρείως, ὥστε ἐξέψυξαν καὶ τὰ δύο τὴν αὐτὴν ὥραν. Ταῦτα βλέπων ὁ ἡγεμὼν ἐκέλευσε νὰ βάλουν καὶ ἄλλα θηρία πολλά· ἀλλὰ μάτην ἐκοπίαζεν ὁ δύστηνος, ὅτι ὅλα ἐστέκοντο ὡς ἀρνία ἥμερα ἔμπροσθεν τῆς Ἁγίας.
Λαβόντες ὅθεν ἐκεῖθεν τὴν Ἁγίαν τὴν ὡδήγησαν εἰς μίαν βαθυτάτην καὶ φοβερὰν λίμνην, ἐντὸς τῆς ὁποίας ἦσαν φῶκαι πολλαί. Ἡ δὲ Ἁγία, ὡς εἶδε τὴν λίμνην, ἔπεσεν εἰς αὐτὴν λέγουσα ταῦτα· «Εἰς τὸ ὄνομά σου, Κύριέ μου Ἰησοῦ Χριστέ, λαμβάνω σήμερον τὸ ἅγιον Βάπτισμα». Αἱ δὲ γυναῖκες ἔκλαιον νομίζουσαι ὅτι θὰ φαγωθῇ ἀπὸ τὰς φώκας, καὶ θ’ ἀφανισθῇ τοσοῦτον κάλλος, καὶ τὴν παρεκίνουν νὰ μὴ εἰσέλθῃ· ἀλλ’ εὐθὺς κατῆλθεν ἐξ ὕψους θεία βοήθεια, ἐν εἴδει πυρὸς καὶ ἀστραπῶν, ἐκ τοῦ ὁποίου ἐνεκρώθησαν αἱ φῶκαι, νεφέλη δὲ ἐσκέπασε τὴν Θέκλαν διὰ νὰ μὴ τὴν βλέπουν γυμνὴν οἱ περιεστῶτες. Ἔρριψαν δὲ εἰς τὴν λίμνην ἄλλα θηρία ἀγριώτατα, ἀλλὰ αἱ γυναῖκες ἔρριψαν ἔσω νάρδον, κασίαν καὶ ἄμωμον, διὰ νὰ ἀποκοιμηθοῦν τὰ θηρία ἀπὸ τὴν εὐωδίαν τῶν μύρων καὶ νὰ μὴ τὴν βλάψωσιν, ὅπερ καὶ ἐγένετο. Τότε ὁ Ἀλέξανδρος εἶπε πρὸς τὸν ἀνθύπατον· «Ἔχω δύο ταύρους ἀγριωτάτους καὶ φοβερωτάτους, καὶ ἂς τὴν δώσωμεν εἰς αὐτοὺς νὰ τὴν θανατώσουν». Ὁ δὲ ἀπεκρίθη· «Κάμε ὅ,τι θέλεις εἰς αὐτὴν σύ, ὅτι ἐγὼ πλέον δὲν βάλλω χεῖρα ἐπ’ αὐτῆς». Δέσαντες λοιπὸν αὐτὴν τὴν ἔβαλον εἰς τοὺς ταύρους, τοὺς ὁποίους κατέκαιον μὲ πεπυρωμένα σίδηρα καὶ τοὺς ἐκέντων διὰ νὰ ἀγριεύσουν χειρότερα· ἀλλὰ καὶ τότε αὐτοὶ μὲν ἔμειναν ἄπρακτοι, τὰ δὲ δεσμὰ τῆς Ἁγίας ἐλύθησαν, τὸ πῦρ ἐσβέσθη καὶ αὐτὴ ἵστατο ἀβλαβής. Ἡ δὲ Τρύφαινα, βλέπουσα ὅλα ταῦτα τὰ μαρτύρια καὶ τὰς θλίψεις, ἐλιποθύμησε καὶ ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν ὡς νεκρά.
Ὁ δὲ Ἀλέξανδρος ἐφοβήθη, διότι ἡ Τρύφαινα ἦτο συγγενὴς τοῦ Καίσαρος, καὶ λέγει εἰς τὸν ἀνθύπατον· «Κέλευσον νὰ ἐκβάλωσιν ἔξω τὴν Θέκλαν, καὶ ἂς ὑπάγῃ ὅπου θέλει, νὰ μὴ τὸ μάθῃ ὁ βασιλεὺς διὰ τὴν Τρύφαιναν καὶ μᾶς θανατώσῃ».