Ἡ δὲ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μάρτυς μείνασα μόνη ἔβαλε τὰ ἱμάτιά της καὶ ἀνεχώρησεν ἐκεῖθεν, ζητοῦσα τὸν Παῦλον, καὶ ἐρωτῶσα νὰ μάθῃ ποῦ εὑρίσκετο. Ὁ δὲ θεῖος Παῦλος, ἀφοῦ τὸν ἐμαστίγωσαν καὶ τὸν ἔξωσαν τῆς πόλεως, ἀπῆλθε μετὰ τοῦ Ὀνησιφόρου, τῆς γυναικὸς καὶ τῶν τέκνων αὐτοῦ, καὶ ἐκρύβησαν εἰς ἕνα παλαιὸν τάφον, νηστικοὶ τρεῖς ἡμέρας. Ἓν δὲ παιδίον τοῦ Ὀνησιφόρου εἶπε πρὸς τὸν Παῦλον· «Κύριε, ὁ πατήρ μας δὲν φροντίζει πλέον δι’ ἡμᾶς, καὶ ἰδοὺ ἀποθνῄσκομεν ἀπὸ τὴν πεῖναν· λοιπὸν βοήθησέ μας». Ὁ δὲ Παῦλος, ἐκδυθεὶς τὸ ἐπανωφόριόν του, τοῦ τὸ ἔδωσε νὰ τὸ πωλήσῃ, διὰ νὰ ἀγοράσῃ ἄρτους. Ἀπελθὼν λοιπὸν ὁ νέος εἰς τὴν ἀγοράν, καὶ ἰδὼν τὴν Ἁγίαν ὑγιᾶ καὶ ἐλευθέραν, ἐθαύμασε, διότι ἐνόμιζεν ὅτι πλέον εἶχε γίνει πυρίκαυστος. Ὅθεν τὴν ἠρώτησε περὶ τούτου· ἡ δὲ εἶπεν εἰς αὐτὸν ὅτι ὁ Κύριος τὴν ἐλύτρωσε καὶ ἐζήτει τὸν Ἀπόστολον. Ὁ δὲ νέος εἶπεν· «Ἀκολούθει μοι, νὰ σοῦ δείξω αὐτόν, ὅστις ἔχει τώρα ἡμέρας ἓξ νηστικός, καὶ προσεύχεται εἰς τὸν Θεὸν διὰ σέ». Ἡ δὲ ἀπελθοῦσα, εὗρεν αὐτὸν γονυκλινῆ καὶ λέγοντα ταῦτα· «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, παρακαλῶ τὴν Χάριν σου, βοήθησον τὴν δούλην σου Θέκλαν, καὶ φύλαξον αὐτήν, ἵνα μὴ ἐγγίσῃ αὐτὴν τὸ πῦρ». Αὐτὴ δὲ ἀκούσασα ταῦτα ἀπ’ ἔξω τοῦ τάφου, ἐβόησε λέγουσα· «Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ ποιήσας τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν, διότι μὲ ἐλύτρωσες τοῦ πυρός, ἵνα ἴδω τὸν Ἀπόστολόν σου». Ὁ δὲ ἀκούσας τὴν φωνὴν καὶ ἰδὼν αὐτήν, ἠγαλλιάσατο λέγων· «Εὐχαριστῶ σοι, Θεέ μου καρδιογνῶστα, ὅτι ἐπήκουσας τῆς δεήσεώς μου».

Εὐφρανθέντες λοιπὸν ἅπαντες ἐφιλεύθησαν ἄρτον καὶ ὕδωρ καὶ ὀλίγα χόρτα καὶ ἐνδυναμωθέντες ἢ μᾶλλον εἰπεῖν ἀπὸ τὴν θείαν Χάριν καὶ δύναμιν, ἥτις ἔτρεφε καὶ ὑπὲρ πάντα τὰ βρώματα, ἐδόξασαν τὸν Θεόν. Μετὰ τὴν εὐχαριστίαν εἶπεν ἡ Ἁγία πρὸς τὸν Ἀπόστολον· «Δέομαί σου νὰ κόψῃς τὰς τρίχας τῆς κεφαλῆς μου, διὰ νὰ ἐνδυθῶ ἀνδρικὴν στολὴν καὶ νὰ σὲ ἀκολουθήσω ὅπου ἀπέλθῃς». Ὁ δὲ εἶπεν εἰς αὐτήν· «Ὁ καιρὸς εἶναι αἰσχρός, καὶ οἱ ἄνθρωποι εἰς τὸ κακὸν πρόθυμοι, καὶ σὺ ὡραία τὴν ὄψιν· λοιπὸν φοβοῦμαι μὴ σοῦ τύχῃ ἄλλος πειρασμὸς χειρότερος τοῦ προτέρου καὶ δὲν δυνηθῇς νὰ τὸν ὑπομείνῃς». Ἡ δὲ ἀπεκρίθη· «Μόνον σημείωσον εἰς ἐμὲ τὴν σφραγῖδα τοῦ Χριστοῦ, καὶ ἐλπίζω εἰς αὐτόν, μή μου ἅψηται οὐδεμία βάσανος». Ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ· «Μακροθύμησον, καὶ θὰ ἔλθῃ εἰς σὲ ἡ δωρεὰ τοῦ Θεοῦ». Ἔπειτα λέγει τοῦ Ὀνησιφόρου· «Ὑπάγετε εἰς τὴν οἰκίαν σας, καὶ εὐχαριστῶ τὴν ἀγάπην σας, ἐγὼ δὲ ὑπάγω ὅπου μὲ προστάξῃ ὁ Κύριος».