Σελίδα 12 από 12
Ἦτο δὲ ἡ Ἁγία δέκα ὀκτὼ ἐτῶν ὅταν ἤρχισε τὸ μαρτύριον, ἔκαμε δὲ τὴν ὁδοιπορίαν εἰς τὰς περιόδους καὶ εἰς τὴν ἄσκησιν ἐπὶ ἔτη ἑβδομήκοντα δύο (72), ὥστε ἦτο ἐνενήκοντα (90) ἐτῶν, ὅταν ἀπῆλθε πρὸς Κύριον. Τοιοῦτον ἦτο τὸ τέλος τῆς Πρωτομάρτυρος καὶ Ἰσαποστόλου Θέκλης, τοιοῦτος ὁ Βίος, τὰ ἔπαθλα, καὶ τὸ ὑπὲρ τοῦ Κυρίου μαρτύριον. Αὐτὴν ἂς ἔχωμεν καὶ ἡμεῖς ἄγρυπνον ἀεὶ τῶν ψυχῶν ἡμῶν φύλακα, καὶ πρέσβυν εὐπρόσωπον πρὸς Θεόν, καὶ ὀξεῖαν ἐν κινδύνοις ἀντίληψιν. Ἧς ταῖς πρεσβείαις καὶ τῶν αἰωνίων τύχοιμεν ἀγαθῶν, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν. ᾯ, ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.