Θὰ ἀρέσωμεν δὲ εἰς τὸν Χριστόν, ὅταν ποιῶμεν τὰς ἐντολάς του, δηλαδὴ ὅταν τρέφωμεν τοὺς πεινῶντας, ὅταν ποτίζωμεν τοὺς διψῶντας, ὅταν ἐνδύωμεν γυμνούς, ὅταν δεχθῶμεν ξένους, ὅταν ἐπιμεληθῶμεν ἀσθενεῖς, ὅταν ἐπισκεφθῶμεν ἀσθενεῖς, ὅταν ἐπισκεφθῶμεν τοὺς ἐν φυλακαῖς, ὅταν ἀγαπήσωμεν τοὺς ἐχθρούς μας, ὅταν γίνωμεν πτωχοὶ διὰ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, ὅταν πενθήσωμεν διὰ τὰς ἁμαρτίας μας, ὅταν γίνωμεν πρᾳεῖς καὶ ἥμεροι, ὅταν πεινάσωμεν καὶ διψήσωμεν διὰ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, ὅταν ἐλεήσωμεν τοὺς πτωχούς, ὅταν καθαρίσωμεν τὰς καρδίας μας ἀπὸ λογισμοὺς πονηρούς, ὅταν εἴμεθα εἰρηνοποιοὶ καὶ φεύγωμεν τὰ σκάνδαλα, ὅταν διωχθῶμεν ὑπὲρ τῆς δικαιοσύνης, ὅταν ὀνειδισθῶμεν καὶ ὑβρισθῶμεν ἕνεκα τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ, καὶ γενικῶς ὅταν ποιῶμεν πάσας τὰς ἐντολὰς τοῦ Χριστοῦ τότε ἀρέσκομεν εἰς αὐτόν, τότε εὐαρεστοῦμεν αὐτόν, τότε φαινόμεθα ὅτι τὸν ἀγαπῶμεν, καθὼς τὸ λέγει εἰς τὸ κατὰ Ἰωάννην Εὐαγγέλιον, εἰς τὸ δέκατον τέταρτον κεφάλαιον· «Ἐὰν ἀγαπᾶτέ με, τὰς ἐντολάς μου τηρήσατε».
Τότε δὲ εὐφραίνομεν τοὺς Ἀγγέλους, ὅταν ἐξομολογηθῶμεν εἰς πνευματικὸν πατέρα τὰς ἁμαρτίας μας, ὅταν παύσωμεν ἀπὸ τὰς πρώτας μας ἁμαρτίας, ὅταν καταδαμάσωμεν τὰ πάθη τοῦ σώματος, ὅταν καταφρονήσωμεν τὴν εὐπάθειαν τῆς σαρκός, ὅταν μισήσωμεν τὰ διαβολικὰ θελήματα, καὶ γενικῶς εἰπεῖν ὅταν μετανοήσωμεν διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν, καὶ παύσωμεν τὰς κλοπάς, τὰς πορνείας, τὰς μοιχείας, τὰς ἀδικίας, τὰς πλεονεξίας, τὰς ἀρσενοκοιτίας, τὰς καταλαλιάς, τὰς κατακρίσεις, καὶ ἄλλα ἁμαρτήματα. Τότε εὐφραίνομεν καὶ χαροποιοῦμεν τοὺς Ἁγίους Ἀγγέλους, καθὼς λέγει ὁ Χριστὸς εἰς τὸ κατὰ Λουκᾶν Εὐαγγέλιον, ἐν κεφαλαίῳ δεκάτῳ πέμπτῳ· «Χαρὰ γίνεται ἐν τῷ οὐρανῷ ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι».
Πότε δὲ πάλιν πικραίνομεν τοὺς δαίμονας; Φανερὸν εἶναι, ὅταν κάμωμεν τὰ δύο ἅπερ προεῖπον, ἤτοι ἂν ἀρέσωμεν εἰς τὸν Χριστόν, καὶ ἂν εὐφραίνωμεν τοὺς Ἁγίους Ἀγγέλους, τότε αὐτοὶ οἱ ἀκάθαρτοι δαίμονες θλίβονται καὶ πικραίνονται βλέποντες ἡμᾶς, ὅτι καταπατοῦμεν τὴν δύναμίν των. Μὴ ἀγαπῶμεν τὴν πρόσκαιρον ζωήν, μὴ μισῶμεν τὴν αἰώνιον· μὴ φροντίζωμεν πῶς νὰ ἀναπαύσωμεν τὴν σάρκα μας τὴν φθειρομένην, ἀλλὰ σπουδάσωμεν, ἵνα τύχωμεν τῆς αἰωνίου τοῦ Χριστοῦ Βασιλείας. Ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, ἐν αὐτῷ τῷ ἀληθινῷ Θεῷ ἡμῶν· ᾧ πρέπει πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις, σὺν τῷ ἀνάρχῳ αὐτοῦ Πατρί, καὶ τῷ Παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ αὐτοῦ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.