Τῇ Ι’ (10ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων γυναικῶν ΜΗΝΟΔΩΡΑΣ, ΜΗΤΡΟΔΩΡΑΣ καὶ ΝΥΜΦΟΔΩΡΑΣ.

Ταῦτα δὲ περισσότερον ἤναψαν τὸν θυμὸν τοῦ τυράννου· διὰ τοῦτο μὲ σιδηροῦς μοχλοὺς συνέσφιξε καὶ συνέτριψε τὰ ὀστᾶ της. Ἀλλ’ ὁ Θεός, ὅστις ἐνίσχυε καὶ τὰς ἄλλας ἀδελφὰς εἰς τὰς βασάνους, αὐτὸς ὁμοίως, φροντίζων καὶ διὰ τὴν Ἁγίαν Νυμφοδώραν, ἐνεδυνάμωνεν αὐτὴν εἰς τὴν σκληρὰν βάσανον· εἶτα καὶ πρὸς τὸν ἑαυτόν του προσκαλεῖ τὴν Παρθένον, ἡ ὁποία τοιουτοτρόπως μὲ γλυκύτητα παραδίδει εἰς τοὺς κόλπους τοῦ ἑαυτῆς ἐραστοῦ καὶ Νυμφίου Ἰησοῦ Χριστοῦ τὴν μακαρίαν της ψυχὴν συναριθμηθεῖσα εἰς τὸν χορὸν τῶν προαθλησασῶν αὐταδέλφων αὐτῆς Μηνοδώρας καὶ Μητροδώρας.

Ὁ ἄδικος λοιπὸν καὶ παράνομος ἐκεῖνος δικαστής, βράζοντα ἔχων ἀκόμη τὸν θυμόν, καὶ τοῦτον σύμμαχον παραλαβών, ἐκστρατεύει καὶ ἐναντίον αὐτῶν τῶν μαρτυρικῶν λειψάνων· ἀνάψας ὅθεν μεγάλην κάμινον καὶ ταύτην κάψας ἀρκετὰ μὲ ἐπιτηδείαν ὕλην, ἔρριψεν εἰς τὸ μέσον αὐτῆς τὰ μαρτυρικὰ σώματα. Ὅμως ὁ τῶν ψυχῶν ἐραστὴς Θεὸς οὐδὲ τὰ σώματα παρέβλεψεν· ἀλλὰ βρονταὶ καὶ ἀστραπαὶ ἐξαίφνης γενόμεναι, προσλαμβάνουσι τὸ πῦρ τῆς καμίνου, καὶ αὐτὸν τὸν δικαστὴν καὶ τοὺς πολυπληθεῖς ὑπηρέτας αὐτοῦ κατέκαυσαν, κάρβουνα καὶ στάκτην ποιήσασαι τούτους· καὶ τοῦτο ἦτο προοίμιον τῆς ἀτελευτήτου γεέννης καὶ κολάσεως διὰ τὴν ὁποίαν καὶ μόνην ἐκεῖνοι, ἕνεκα τῆς κακῆς των προαιρέσεως, ἦσαν ἄξιοι· βροχὴ δὲ ραγδαία πεσοῦσα ἄνωθεν ἀμέσως ἔσβησε τὴν κάμινον καὶ τοιουτοτρόπως οἱ εὐσεβεῖς Χριστιανοὶ εὑρόντες εὐκαιρίαν μετὰ πολλοῦ πόθου ἔλαβον ἐκεῖθεν τὰ παρθενικὰ λείψανα, καὶ μεγαλοπρεπῶς στολίσαντες, ἔθαψαν αὐτὰ ἐνδόξως ἐκεῖ εἰς τὸν τόπον τῆς τελειώσεως αὐτῶν, τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνταῦθα θαυματουργήσαντος· ὅπως δηλαδὴ ἐκείνας τὰς ὁποίας μία μητρικὴ γαστὴρ ἐκοιλοπόνησε καὶ ἐγέννησε, ταύτας καὶ εἷς τάφος ἐδέχθη πρὸς κατοικίαν μέχρι τῆς κοινῆς ἀναστάσεως· καὶ ἐκείνων τῶν ὁποίων αἱ ψυχαὶ ἕνα νυμφικὸν θάλαμον ἐκληρονόμησαν εἰς κατοικίαν, τούτων μηδὲ ἡ ἀναίσθητος κόνις τῶν σωμάτων ἐχωρίσθη. Ἀλλὰ καθὼς ἦσαν ἀδελφαὶ εἰς τὴν ζωὴν ταύτην, οὕτω νὰ εἶναι ἀδελφαὶ καὶ εἰς τὸν οὐρανόν, ἀδελφαὶ καὶ εἰς τὴν γῆν μετὰ θάνατον νὰ φαίνωνται πρὸς πάντας. Ἔκτισαν δὲ οἱ εὐσεβεῖς Χριστιανοὶ ἐπάνω εἰς τὸν τάφον τῶν Ἁγίων Μαρτύρων μεγαλοπρεπῆ Ἐκκλησίαν σῳζομένην μέχρι σήμερον, ὡς ποταμὸς ἀνεξάντλητος προχέουσαν τὰ θαύματα.