Ὁ Χριστὸς ὅμως ὅστις εἶναι τῶν Μαρτύρων τὸ κραταίωμα καὶ ἡ δύναμις, δὲν ἄφησε τὸν δοῦλό του ἀβοήθητον καὶ ἀπαρηγόρητον εἰς τοσαύτην ἀνάγκην, ἀλλὰ τὸ μεσονύκτιον γίνεται σεισμὸς φοβερὸς ἐντὸς τῆς φυλακῆς καὶ μὲ τὸν σεισμὸν ἀπεκυλίσθη ἡ πλὰξ καὶ ἔπεσεν ἀπὸ τὸ στῆθος καὶ τὴν κοιλίαν τοῦ Ἁγίου. Καὶ ὤ τοῦ θαύματος! οὔτε ἡ πλὰξ τοῦ συνέτριψε τὰ ὀστᾶ τοῦ στήθους, οὔτε τὰ καρφία τοῦ ἐτρύπησαν τὴν ράχιν, ἀλλ’ ἔμεινεν ὅλος ἀβλαβής, θείᾳ δυνάμει· ἡ δὲ φυλακὴ ἐνεπλήσθη ἀπὸ εὐωδίαν ἄρρητον τὴν ὥραν ἐκείνην· τότε καὶ ὁ προρρηθεὶς ὀλιγόπιστος Ἱερεύς, βλέπων τὸ παράδοξον θαῦμα, μετενόησε καὶ ἐζήτει θερμῶς τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ δι’ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ἐβλασφήμησε, καὶ πίπτων εἰς τοὺς πόδας τοῦ Ἁγίου ἐζήτει συγχώρησιν, ἐπειδὴ τοῦ εἶπε νὰ τουρκεύσῃ· καὶ ὄχι μόνον αὐτός, ἀλλὰ καὶ ὅλοι οἱ ἐν τῇ φυλακῇ εὑρεθέντες ἐξεπλάγησαν καὶ ἐφώναζον· «Ὄντως Ἅγιος ἄνθρωπος εἶναι, ἀληθῶς Μάρτυς εἶναι, ὡς καὶ ἐκεῖνοι οἱ παλαιοὶ καὶ διὰ τοῦτο ὁ Θεὸς ἐφάνη θαυμαστὸς εἰς αὐτόν». Καὶ ἦτο μεγάλη χαρὰ εἰς ὅλους ἐκείνους, οἵτινες τὰ τοιαῦτα θαυμάσια ἤκουον, μόνον δὲ οἱ Τοῦρκοι κατῃσχύνοντο καὶ ὡς ἄλλοι Φαραὼ ἐσκληρύνοντο ἀπὸ τὴν ἀκοὴν τῶν θαυμάτων.
Διὰ ταῦτα λοιπὸν τοὺς μὲν ἄλλους τρεῖς ὁμοχωρίους τοῦ Ἁγίου, ὡς μάρτυρας ὑπάρχοντας τῶν γενομένων καὶ κήρυκας πρὸς τὸν λαόν, αἰσχυνόμενοι τοὺς ἀπέλυσαν, ἀφοῦ ἔλαβον μεγάλην ποσότητα χρημάτων, ἀπέλυσαν δὲ καὶ τὸν Ἀρχιμανδρίτην ἐκεῖνον, ὅστις συνεβούλευσε καὶ διώρθωσε τὸν Μάρτυρα, καθὼς εἴπομεν, τὸν ὁποῖον ὄχι μόνον εἶχον καὶ αὐτὸν φυλακισμένον, ἀλλὰ καὶ ἐφοβέριζον μάλιστα νὰ κόψωσι τὴν γλῶσσάν του, τὸν δὲ Μάρτυρα ἐκβάλλοντες ἀπὸ τὴν κοινὴν φυλακήν, διὰ νὰ μὴ τὸν βλέπωσιν οἱ ἄλλοι Χριστιανοί, οἵτινες ἔμειναν φυλακισμένοι, ἀφ’ οὗ τοῦ ἔδεσαν τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας, τὸν ἔρριψαν μέσα εἰς τὸν σταῦλον τῶν ἀλόγων, ἐγκαταλελειμμένον ἀπὸ πᾶσαν ἀνθρωπίνην βοήθειαν, διὰ νὰ λάβῃ θάνατον βίαιον καὶ ἄτιμον ἀπὸ τὰ καταπατήματα τῶν ἀλόγων ὁ τρισμακάριστος. Καὶ τὰ μὲν πονηρὰ βουλεύματα τῶν Ὀθωμανῶν ἦσαν τοιαῦτα, ὁ δὲ Θεός, ὅστις ἐφύλαξεν ἀβλαβῆ τὸν Προφήτην Δανιὴλ ἐντὸς τοῦ λάκκου ἀπὸ τὴν ὁρμὴν καὶ τὴν ἀγριότητα τῶν λεόντων, αὐτὸς βέβαια ἐφύλαξε καὶ τὸν Νικόλαον ἀπὸ τὴν ὁρμὴν καὶ τὰ πατήματα τῶν ἀλόγων καὶ δὲν ἄφησε νὰ πάθῃ οὐδὲν κακόν.