Ἀφ’ οὗ λοιπὸν ηὐχήθη πάντας τοὺς παρεστῶτας ὁ Ὅσιος, τοὺς παρήγγειλε νὰ τὸν ἐνταφιάσωσιν εἰς τὸν κῆπον ἐκεῖνον τὸν ὁποῖον ἐκαλλιέργησεν, ἵνα ὁ τόπος ἐκεῖνος, ὅστις τὸν ἔτρεφε ζῶντα, αὐτὸς νὰ σκεπάσῃ καὶ τὸ νεκρὸν αὐτοῦ σῶμα, καθὼς ἔπρεπε, καὶ νὰ μὴ τολμήσῃ τις νὰ τὸν ἀλλάξῃ, ἀλλὰ μὲ ἐκεῖνα τὰ παλαιὰ ράσα τὰ ὁποῖα ἐφόρει νὰ τὸν ἐνταφιάσωσι, μὲ τὰ ὁποῖα καὶ τοὺς ἀσκητικοὺς ἐκείνους ἀγῶνας καὶ ἱδρῶτας εἰργάζετο. Ὅταν δὲ ἔφθασεν ἡ τελευταία του ὥρα, ἔλεγε πρὸς ἑαυτὸν ταῦτα· «Ἔξελθε ψυχή μου, τί φοβεῖσαι; διατί διστάζεις; ἑβδομήκοντα ἔτη δουλεύεις εἰς τὸν Χριστὸν καὶ δειλιᾷς θάνατον; Ἐκεῖνος σὲ καλεῖ· ὅθεν πορεύου πρὸς αὐτὸν χαίρουσα». Οὕτως εἶπε καὶ ποιήσας τὸ σημεῖον τοῦ Τιμίου Σταυροῦ παρέδωκε τὴν ἁγίαν αὐτοῦ ψυχὴν εἰς χεῖρας τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ τὴν κα’ (21ην) Ὀκτωβρίου ἐν ἔτει τογ’ (373). Τὸ δὲ ἱερὸν αὐτοῦ λείψανον ἔθαψαν εἰς τὸν κῆπον αὐτόν, καθὼς παρήγγειλεν. Ἐφύλαττον δὲ οἱ Κύπριοι ἐπιμελῶς τὸν τάφον, φοβούμενοι μήπως ἔλθωσιν ἀπὸ τὴν Παλαιστίνην καὶ τοὺς κλέψωσι τοιοῦτον θησαυρὸν πολυτίμητον.
Ὁ δὲ Ἡσύχιος ὁ μαθητὴς τοῦ Ὁσίου, ἀκούσας τοῦ Πατρὸς αὐτοῦ τὸν θάνατον, ἔδραμεν ὡς ἀετὸς ὑπόπτερος καὶ ἰδὼν τὰ μεγάλα μέτρα ἀσφαλείας, τὰ ὁποῖα εἶχον λάβει οἱ Κύπριοι πρὸς φύλαξιν τοῦ ἁγίου λειψάνου, τὸ ὁποῖον εἶχε πόθον νὰ ὑπάγῃ εἰς τὴν πατρίδα του, προσεποιήθη ὅτι ἦλθεν ἐπίτηδες νὰ κατοικήσῃ εἰς τὸν τάφον τοῦ διδασκάλου του ἕως τέλους. Ἀφ’ οὗ λοιπὸν ἐποίησεν ἐκεῖ δέκα μῆνας καὶ εἶδεν ὅτι δὲν εἶχον πλέον ὑποψίαν εἰς αὐτὸν οἱ Κύπριοι, τότε νύκτα τινὰ ἔλαβε τὸ ἱερὸν λείψανον καὶ τὸ ἐπῆγεν εἰς τὸν Μαϊουμᾶν τῆς Παλαιστίνης. Οἱ δὲ ἄνθρωποι τοῦ τόπου ἐκείνου, μαθόντες ὅτι ἦλθε τὸ ἅγιον λείψανον, ἔδραμον ἅπαντες χαίροντες καὶ ἰδόντες τὸ σῶμα αὐτοῦ ὁλόκληρον, ἀναπέμπον εὐωδίαν γλυκυτάτην, τὰ ἐνδύματα σῶα καὶ ἀκέραια, τὸ δὲ πρόσωπον νὰ λάμπῃ ὡς φῶς, ὕμνουν τὸν Θεόν, ἀνάψαντες δὲ λαμπάδας καὶ θυμιάματα, ἔφερον αὐτὸ εὐλαβῶς εἰς Μονήν τινα τοῦ Μαϊουμᾶ καὶ ἐκεῖ λαμπρῶς καὶ μεγαλοπρεπῶς τὸ ἀπεταμίευσαν. Οἱ δὲ Κύπριοι κατὰ πολλὰ ἐθλίβησαν εἰς αὐτὴν τὴν μεγάλην ζημίαν, ἐξαιρέτως δὲ ἡ μακαρία Κωνσταντία ἀπὸ τὴν πολλὴν ἀγάπην, τὴν ὁποίαν εἶχε πρὸς τὸν Ἅγιον, ὡς ἤκουσεν ὅτι ἐπῆραν τὸ ἱερὸν αὐτοῦ λείψανον, ἐτελεύτησεν ἡ ἀοίδιμος.