Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ Μητροπολίτου Πενταπόλεως τῆς ἐν Αἰγύπτῳ καὶ κτίτορος τῆς ἐν Αἰγίνῃ Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Ἁγίας Τριάδος, τῶν Μοναζουσῶν, κοιμηθέντος ὁσίως κατὰ τὸ ἔτος αϡκ’ (1920).

Ἀποπερατώσας τῷ ͵αωπε’ (1885) τὰς Θεολογικὰς σπουδὰς ἐν Ἀθήναις καὶ πληρωθείσης οὕτω τῆς ἱερᾶς αὐτοῦ ἐπιθυμίας, ἐπανῆλθεν εἰς Ἀλεξάνδρειαν «ὡς ναῦς πεπληρωμένη παντὸς καλοῦ», ἔνθα χειροτονεῖται πρεσβύτερος ὑπὸ τοῦ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας Σωφρονίου ἐν τῷ Πατριαρχικῷ Ναῷ τοῦ Ἁγίου Σάββα τῇ 28ῃ Μαρτίου ͵αωπϛ’ (1886), κατ’ Αὔγουστον δὲ τοῦ αὐτοῦ ἔτους ἔλαβε τὸ ὀφφίκιον τοῦ Ἀρχιμανδρίτου ἐν τῷ Ἱερῷ Ναῷ τοῦ Ἁγίου Νικολάου ἐν Καΐρῳ. Ἀνετέθησαν δὲ εἰς αὐτὸν ἀμέσως καθήκοντα Ἱεροκήρυκος καὶ Γραμματέως τῶν Πατριαρχείων, καὶ αὐθημερὸν διωρίσθη Πατριαρχικὸς Ἐπίτροπος ἐν Καΐρῳ. Ἐν τῇ ἀνατεθείσῃ εἰς αὐτὸν διακονίᾳ ἔδειξεν ἀπαράμιλλον ζῆλον καὶ ἀξιέπαινον δραστηριότητα, ἐκ τελῶν ἐν φόβῳ Θεοῦ καὶ πολλῇ ἀγάπῃ τὰ ἱερὰ αὐτοῦ καθήκοντα. Μεταξὺ τῶν πολλῶν ἄλλων ἐνεργειῶν καὶ ἐργασιῶν αὐτοῦ ἐπεμελήθη μετ’ ἰδιαιτέρας φροντίδος τῆς διακοσμήσεως καὶ ἁγιογραφήσεως τοῦ Πατριαρχικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ἡ δὲ ἀπαιτηθεῖσα ὅλη δαπάνη διὰ τὴν ἐν λόγῳ ἐργασίαν συνελέγη κατόπιν μεγάλων προσπαθειῶν καὶ ἐνεργειῶν ὑπὸ τοῦ Ἁγίου δι’ ἐράνων καὶ δωρεῶν μεταξὺ τοῦ πληρώματος τῶν εὐσεβῶν ὁμογενῶν τῆς Αἰγύπτου. Ἡ ἐν τῷ Ναῷ τούτῳ εἰκονογράφησις τῶν τεσσάρων Εὐαγγελιστῶν μετὰ τῶν οἰκείων συμβόλων τοῦ κεντρικοῦ θόλου, τοῦ Εὐαγγελισμοῦ καὶ τῶν Προφητῶν περὶ τὸ τόξον ἄνωθεν τοῦ Ἱεροῦ Βήματος, ἡ Εἰκὼν τοῦ Χριστοῦ ἐπὶ τοῦ Θρόνου, ἡ Ἁγία Τριὰς καὶ ὁ Χριστὸς εὐλογῶν τὸν ἅγιον ἄρτον ἐπάνωθεν τῶν θυρῶν τῆς βορείου καὶ νοτίου εἰσόδου, ἡ ἐπὶ τοῦ ὄρους διδασκαλία τοῦ Κυρίου, ἡ Βαϊοφόρος, ὡς καὶ ἄλλαι ἱεραὶ Εἰκόνες καὶ παραστάσεις ὀφείλονται εἰς τὴν πρωτοβουλίαν καὶ καταβληθεῖσαν μέριμναν τοῦ Ἁγίου Πατρός. Ἡ ἁγία αὐτοῦ ψυχὴ ἐφλέγετο ὑπὸ ἁγίου ζήλου ὅπως ἴδῃ τὸν Ναὸν Κυρίου «πλήρη δόξης», κατὰ τὴν θείαν φωνήν, ὅπερ μαρτυρεῖ τὴν ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ κεκρυμμένην θείαν ἐπίδοσιν καὶ χάριν πνευματικήν.

Μετὰ ἓν ἔτος, ἤτοι τῇ 15ῃ Ἰανουαρίου ͵αωπθ’ (1889), ἐχειροτονήθη εἰς τὸν ἐν Καΐρῳ Πατριαρχικὸν Ναὸν τοῦ Ἁγίου Νικολάου Ἀρχιερεὺς ὑπὸ τοῦ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας Σωφρονίου, συλλειτουργούντων μετ’ αὐτοῦ καὶ τῶν Ἀρχιεπισκόπων πρῴην Κερκύρας Ἀντωνίου Χαριάτου καὶ Σιναίου Πορφυρίου, προχειρισθεὶς εἰς Μητροπολίτην τῆς πάλαι ποτὲ διαλαμψάσης ἐν Αἰγύπτῳ Μητροπόλεως Πενταπόλεως.


Ὑποσημειώσεις

[1] Βλέπε περὶ τούτου εἰς Τόμον Δʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας».

[2] Ὁ ὑπὸ τοῦ Ὁσιολογιωτάτου Πατρὸς Γερασίμου Μικραγιαννανίτου συγγραφεὶς Βίος περιέχει καὶ πλῆθος ἄλλο θαυμάτων τοῦ Ἁγίου, τὰ ὁποῖα δὲν εἶναι δυστυχῶς δυνατὸν νὰ συμπεριληφθοῦν ἐνταῦθα ἐλλείψει χώρου. Ὁ Βίος ὅμως οὗτος πρόκειται νὰ ἐκδοθῇ προσεχῶς ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς τοῦ Ἁγίου Μονῆς εἰς ἰδιαίτερον τεῦχος, ὁπότε θὰ δυνηθῶσιν οἱ βουλόμενοι νὰ προμηθευθῶσιν αὐτόν. Πλὴν τούτου δύνανται οἱ ποθοῦντες νὰ γνωρίσωσι καλύτερον τὸν Ἅγιον νὰ προμηθευθῶσι τὸ εἰς δευτέραν ἔκδοσιν κυκλοφορῆσαν ἐσχάτως βιβλίον τοῦ κ. Δ. Παναγοπούλου «Οὐδὲν ἀνίατον διὰ τὸν Ἅγιον Νεκτάριον», εἰς ὃ πλὴν τοῦ πλατυτέρου Βίου αὐτοῦ περιέχονται καὶ 158 θαύματα τοῦ Ἁγίου, ὡς καὶ ὁ Παρακλητικὸς Κανὼν αὐτοῦ, ὁ ὑπὸ τοῦ Πατρὸς Γερασίμου συντεθείς.