Τὴν πρώτην ἐγκύκλιον παιδείαν ἐδιδάχθη εἰς τὴν πατρίδα αὐτοῦ, καὶ εἰς ἡλικίαν δέκα τεσσάρων ἐτῶν ἀνεχώρησεν ἐκεῖθεν καὶ μετέβη εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν, ἔνθα προσελήφθη, παρά τινος συγγενοῦς αὐτοῦ, ὡς ὑπάλληλος ἐν τῷ καταστήματι αὐτοῦ. Σφόδρα ὢν φιλομαθὴς καὶ πλήρης θείου φόβου, οὐδέποτε παρέλειψε κατὰ τὸ διάστημα αὐτὸ τὴν σπουδήν, ἐν πολλῇ ἐπιθυμίᾳ τῶν Ἑλληνικῶν γραμμάτων, ἀπέχων πάσης ἐπιβλαβοῦς καὶ ἐφαμάρτου ροπῆς καὶ πράξεως.
Ἐν μέσῳ τοῦ κοσμικοῦ θορύβου, καὶ ἐν τοιαύτῃ ἡλικίᾳ δὲν ἠμέλει τῆς προσευχῆς καὶ τῆς μελέτης τῶν συγγραμμάτων τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, κατὰ τὸ μέτρον τῆς δυνάμεως αὐτοῦ. Ὅσα δὲ ρητὰ καὶ ἀποφθέγματα καὶ ἄλλα ἐξ αὐτῶν χωρία καὶ τμήματα ἐνόμιζεν ὠφέλιμα πρὸς οἰκοδομὴν τοῦ πλησίον, κατέγραψεν αὐτὰ ἐπὶ τῶν σακκιδίων καὶ τῶν ἐκ χάρτου περιβλημάτων, ὅπως οἱ ἐκ τοῦ καταστήματος ἀγοράζοντές τι διδάσκωνται ἀναγινώσκοντες ταῦτα, ὡς ἀναφέρει ὁ ἴδιος θεῖος Πατὴρ ἐν τῷ προλόγῳ τοῦ παρ’ αὐτοῦ ἐκδοθέντος βιβλίου «Λογίων θησαύρισμα», ὅπερ μετέπειτα ἀπετέλεσεν ἐκ τῶν συγκεντρωθέντων, ὡς ἀνωτέρω εἴπομεν, ρητῶν καὶ ἀποφθεγμάτων ἐκ τῶν Πατερικῶν βιβλίων. Ἠγάπα κατ’ ἐξοχήν, μετὰ πολλοῦ πόθου, νὰ ἐκκλησιάζεται τακτικὰ καὶ νὰ παρακολουθῇ μετ’ εὐλαβείας τὰς ἱερὰς τῆς Ἐκκλησίας Ἀκολουθίας, συχνάζων καθ’ ἑκάστην σχεδὸν εἰς τὸν Ναόν. Ἐκ τούτου ἀνεπτεροῦτο ἔτι περισσότερον πρὸς θείαν ἀγάπην καὶ τελείαν ἀφιέρωσιν εἰς τὴν εὐαρέστησιν τοῦ Κυρίου, διακαῆ δὲ πόθον ἔτρεφε πρὸς τὴν μοναχικὴν πολιτείαν, ἥτις εἶναι ἡ ταχυτέρα ὁδὸς πρὸς ἠθικὴν τελειοποίησιν καὶ ἕνωσιν μετὰ τοῦ Θεοῦ, Ὅστις εἶναι, κατὰ τὸν μέγαν Θεολόγον Γρηγόριον, «τῶν ἐφετῶν τὸ ἀκρότατον».
Μετὰ παρέλευσιν χρονικοῦ διαστήματος ἐγκαταλείψας τὸ κατάστημα προσελήφθη ὡς παιδονόμος εἰς τὸ ἐν τῷ Μετοχίῳ τοῦ Παναγίου Τάφου Σχολεῖον, ἔνθα μετὰ πολλοῦ ζήλου ἐξετέλεσε τὴν ἀνατεθεῖσαν αὐτῷ ὑπηρεσίαν, διδάσκων εἰς τὰς κατωτέρας τάξεις καὶ διδασκόμενος τὰ τῶν ἀνωτέρων μαθήματα. Ἄγων ἤδη τὸ εἰκοστὸν ἔτος τῆς ἡλικίας ἀνεχώρησεν ἐκ τῆς βασιλίδος τῶν πόλεων καὶ μετέβη εἰς τὴν νῆσον Χίον, ἔχων πάντοτε ὁδηγὸν καὶ σύντροφον εἰς πᾶν διάβημά του τὸν φόβον τοῦ Θεοῦ, τὸν ὄντα κατὰ τὸν Παροιμιαστὴν «πηγὴν ζωῆς», καὶ τὴν ἀγάπην πρὸς τὸν Θεὸν καὶ τὴν οὐρανόθεν σοφίαν.