Ἡ ἱερατικὴ αὐτοῦ διακονία, ἡ χρηστότης τῶν τρόπων, ἡ ἁπλότης καὶ σεμνότης τοῦ ἤθους, καὶ γενικῶς ἡ ἐπίγειος αὐτοῦ ζωὴ καὶ ὁ μαρτυρικὸς θάνατος, διὰ τῶν ὁποίων ἐδόξασε τὸν ἐν Ἁγίοις δοξαζόμενον Θεόν, ἀνέδειξαν αὐτὸν λαμπρὸν ἐν τοῖς Ἁγίοις ἀστέρα καὶ θαυματουργὸν Ἱερομάρτυρα καὶ κλέος καὶ στήριγμα τῶν εὐσεβῶν καὶ Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, καὶ μάλιστα τῶν τότε ἐν τῇ χαλεπῇ δουλείᾳ εὑρισκομένων κατὰ τὸ γεγραμμένον «Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς Ἁγίοις αὐτοῦ» (Ψαλμ. ξζ’ 36).
Δεῦτε λοιπόν, οἱ εὐσεβεῖς καὶ Ὀρθόδοξοι Ἀθηναῖοι καὶ πάντες οἱ Ἕλληνες, μετὰ καθαρᾶς καρδίας καὶ ἁγνῶν χειλέων καὶ πίστεως ἀνυποκρίτου, δεῦτε προσκυνήσωμεν τὸ σεπτὸν λείψανον τοῦ θαυματουργοῦ Ἱερομάρτυρος Γεωργίου, τὸ ὁποῖον ἡ θεία Πρόνοια ἐδωρήσατο εἰς ἡμᾶς ὡς θησαυρὸν πολύτιμον καὶ κειμήλιον τιμαλφέστατον καὶ πηγὴν ἁγιασμοῦ. Δεῦτε προσπέσωμεν καὶ εἴπωμεν πρὸς αὐτόν «Ὦ Ἅγιε Ἱερομάρτυς καὶ θαυματουργὲ Γεώργιε, ὡς ἔχων παρρησίαν πρὸς Χριστόν, πρέσβευε πάντοτε, δεόμεθα, ὑπὲρ πάντων ἡμῶν, ὑπὲρ τῆς πόλεως ταύτης, ὑπὲρ τῶν εὐσεβῶν συμπολιτῶν σου, καὶ ὑπὲρ πάσης τῆς Ἑλλάδος, ἵνα ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν καὶ εὐαγγελικῶς πολιτευώμεθα, καὶ ἐν τέλει ἀξιωθῶμεν τῆς οὐρανίου Βασιλείας. Ἀμήν.