Οἱ δὲ ἀπεκρίθησαν· «Διὰ τὴν μητέρα σου φρόντισον καὶ μή σε μέλει ποσῶς δι’ ἡμᾶς, ἐπειδὴ ἀκριβῶς μᾶς ἐγνώρισες· δι’ αὐτὴν κάμε πρὸς Κύριον δέησιν, νὰ σοῦ ἀφεθῇ τὸ ἀνόμημα». Λέγει ὁ τύραννος· «Αὐτὴ πάλιν θέλει κάμει πρὸς τοὺς θεοὺς δέησιν, νὰ μὲ συγχωρήσουν ὡς εὔσπλαγχνοι». Ἡ δὲ γηραιά, τὰς χεῖρας ὑψώσασα πρὸς οὐρανόν, τοιαῦτα προσηύχετο· «Χριστὲ Μονογενὲς Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, μὴ συγχωρήσῃς τὴν ἀσέβειαν τοῦ υἱοῦ μου, οὔτε εἰς τοῦτον τὸν κόσμον, οὔτε εἰς τὸν μέλλοντα». Ὁ δὲ ἀσεβὴς εἶπεν εἰς αὐτὴν· «Τὸ γῆρας σὲ ἔβγαλεν ἀπὸ τὸν νοῦν σου, ὡς φαίνεται, καὶ δι’ αὐτὸ μὲ καταρᾶσαι, ἀναίσχυντε». Τότε ἡ γνωστικὴ γραῦς συνετῶς ἀπεκρίνατο· «Ἐὰν ἐγὼ ἡ μήτηρ σου εἶμαι παράφρων, σὺ ὅστις ἐγεννήθης ἀπὸ ἐμὲ δὲν ἔχεις γνῶσιν τελείως, ἀλλὰ τὸν ἀληθῆ Θεὸν βάλλω μάρτυρα, ὅστις βλέπει τὰ πάντα, καὶ προφητεύω εἰς σέ, ὅτι δὲν θέλεις φύγει τὴν δικαίαν κρίσιν του». Τοιαῦτα τῆς μακαρίας λεγούσης, ἔμεινεν ὁ μιαρὸς ἄφωνος, ἔπειτα εἶπεν εἰς τοὺς ὑπηρέτας· «Τοὺς μὲν δυσσεβεῖς αὐτοὺς ρίψατε εἰς τὴν κάμινον, αὐτὴν δὲ ἀφῆτε νὰ ὑπάγῃ ὅπου ἂν βούλεται». Ἡ δὲ ἀοίδιμος ἔλεγε· «Ζῇ Κύριος ὁ Θεός, νὰ μὴ ξεχωρίσω ἀπὸ τοὺς Ἁγίους του Μάρτυρας, οὔτε εἰς τὴν ζωὴν ταύτην, οὔτε καὶ μετὰ θάνατον».

Ὅταν δὲ οἱ Ἅγιοι ἐπλησίασαν εἰς τὴν κάμινον, προσηύχοντο λέγοντες· «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, εὐχαριστοῦμεν σοι, ὅτι μᾶς ἐνεδυνάμωσες νὰ τελέσωμεν τὸν ἀγῶνα διὰ τὴν ἀγάπην σου καὶ δὲν μᾶς ἀφῆκες νὰ γίνωμεν θήραμα τῶν ἐχθρῶν μας, ἀλλὰ ἐλύτρωσες τὴν ψυχήν μας ἀπὸ τὰς παγίδας τοῦ δαίμονος. Λοιπὸν καὶ τώρα ἐνδυνάμωσόν μας νὰ ὑπομείνωμεν καὶ τοῦτο τὸ πῦρ μὲ ἀνδρείαν καὶ γενναιότητα καὶ παράστηθι, ὅταν ἡ ψυχὴ χωρισθῇ ἐκ τοῦ σώματος, ὅτι εἰς σὲ θαρροῦντες εἰσερχόμεθα εἰς τὴν φλόγα ταύτην μὲ τὴν ἐλπίδα σου». Βλέποντες δὲ οἱ στρατιῶται τὴν ἀφόρητον ἐκείνην πύρωσιν ἐδειλίασαν, καὶ δὲν ἐτολμοῦσαν νὰ πλησιάσωσι. Λέγουν εἰς αὐτοὺς οἱ Ἅγιοι· «Τί ἵστασθε μετὰ φρίκης τοσοῦτον ἔντρομοι καὶ δὲν μᾶς ρίπτετε εἰς τὴν κάμινον; ἐὰν τὸ ὁμόδουλον τοῦτο πῦρ τὸ οὐδαμινὸν καὶ πρόσκαιρον φοβεῖσθε τοσοῦτον, πῶς δὲν τρομάζετε τῆς γεέννης τὸ ἀτελεύτητον;». Οἱ δὲ εἶπον· «Καὶ πῶς δυνάμεθα νὰ ἐκφύγωμεν ἐκείνην τὴν κόλασιν;». Λέγουν οἱ Ἅγιοι· «Ὅσοι πιστεύσουν εἰς Χριστὸν τὸν ἀληθῆ καὶ μόνον Θεὸν λυτρώνονται τῆς κολάσεως».