Τότε ἀπεκρίθη ὁ πρῶτος τῆς συγκλήτου, Ἐλπιδηφόρος καλούμενος, ὁ ὁποῖος ἦτο πιστὸς Χριστιανὸς κεκρυμμένος, τότε δὲ ἐπαρρησιάσθη καὶ ὠνείδισε τὸν βασιλέα ἄφοβα, καὶ οὐχὶ μόνον αὐτός, ἀλλὰ καὶ ἄλλος νέος τις συγκλητικός, τὴν κλῆσιν Φιλόλογος, τὸν ἐξύβρισε, μὴ φοβηθεὶς οὐδόλως τὴν βασιλικὴν ἐξουσίαν καὶ ἔλεγε πρὸς τοὺς ἄλλους ἄρχοντας· «Δὲν πρέπει, ἀδελφοί μου ἠγαπημένοι, νὰ ὑποτασσώμεθα εἰς ἕνα βασιλέα παράφρονα». Τότε ὁ τύραννος θυμωθεὶς προστάσσει τοὺς στρατιώτας νὰ φονεύσουν καὶ τοὺς δύο τούτους, οἵτινες τὸν ὕβρισαν.
Φίλος δέ τις μεγάλος τοῦ Σαβωρίου, τὴν κλῆσιν Καλλίστρατος, παρεκάλει αὐτὸν νὰ παύσῃ τὸν θυμὸν καὶ νὰ μὴ προστάσσῃ παράνομα πράγματα· ὁμοίως καὶ πάντες οἱ λοιποὶ παρρησιασθέντες εἶπον εἰς αὐτόν· «Γίνωσκε, βασιλεῦ ἀθλιώτατε, ὅτι ἡμεῖς οὐδόλως συγκοινωνοῦμεν εἰς τὴν ἰδικὴν σου ἀσέβειαν». Ταῦτα εἰπόντες ἀνεχώρησαν, αὐτὸς δὲ ἔμεινεν εἰς τὴν σκότωσιν, ὡς υἱὸς τοῦ δαίμονος· καὶ τὸ πρωῒ καθίσας εἰς τὸν θρόνον, ἐκέλευσε νὰ κάμωσι τρεῖς λάκκους καὶ νὰ βάλουν εἰς αὐτοὺς θηρία καὶ ἑρπετὰ καὶ νὰ ρίψουν ἐντὸς αὐτῶν τοὺς Μάρτυρας. Τούτου δὲ γενομένου ἵσταντο ἐκεῖνοι ἀβλαβεῖς εἰς τὸ μέσον τῶν θηρίων ψάλλοντες· «Ὁ Θεός, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐδίψησέ σε ἡ ψυχὴ ἡμῶν [4]· ἀλλὰ ποίησον μεθ’ ἡμῶν κατὰ τὴν σὴν ἐπιείκειαν, καὶ ἀνάγαγε ἡμᾶς ἐκ λάκκου ταλαιπωρίας, ὅτι τὸ ἔλεός σου χρηστὸν καὶ ἡ ἀγαθότης σου ἀνείκαστος». Ταῦτα εὐξάμενοι, ἦλθον οὐρανόθεν λαμπροφοροῦντες Ἅγιοι Ἄγγελοι καὶ δὲν ἀφῆκαν τὰ θηρία οὐδόλως νὰ ἐγγίσωσι τοὺς Ἁγίους, ἀλλὰ τοὺς ἐξήγαγον τοῦ λάκκου ὑγιεῖς καὶ ἀβλαρεῖς. Ὁ δὲ ἀνόητος βασιλεὺς καὶ τῶν θηρίων ἀναισθητότερος δὲν κατεπράϋνε καθόλου τὴν θηριώδη γνώμην του, ἀλλὰ προστάσσει πάλιν νὰ τοὺς κρεμάσωσι καὶ νὰ καταξεσχίσουν τὰς σάρκας των· βλέπων δὲ ὅτι κατακοπτόμενοι ὥρας πολλὰς δὲν ἐπτοοῦντο τὴν βάσανον, ἀλλὰ γενναίως ὑπέμενον, ἐκέλευσε νὰ τοὺς καταβιβάσουν καὶ νὰ κόψουν τὰς τιμίας αὐτῶν κεφαλάς.
Ἐπήγαιναν λοιπὸν οἱ Ἅγιοι ἀγαλλιώμενοι νὰ λάβουν, τὸν ποθούμενον θάνατον· ὅσοι δε ἐφωτίσθησαν ὑπ’ αὐτῶν εἰς τὴν θεοσέβειαν, ἠκολούθουν αὐτοὺς δεόμενοι νὰ τοὺς διδάξουν, διὰ νὰ στερεωθοῦν εἰς τὴν πίστιν καλλίτερα· τινὲς δὲ ἀπήγγειλαν εἰς τὸν βασιλέα ὅτι πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ἄρχοντας ἠκολούθουν ὀπίσω αὐτῶν, καὶ δὲν τοὺς ἄφηναν νὰ ὑπάγουν εἰς τὸν τόπον τῆς καταδίκης, ἀλλὰ ἠμπόδιζον τὴν θανάτωσιν αὐτῶν.