Καὶ οὕτω κατὰ τὴν φωνὴν καὶ τὰ πράγματα ἠκολούθησαν, καὶ ἐβόησαν ὅσοι τὴν ἤκουσαν λέγοντες· «Ἕνας εἶναι ὁ παντοδύναμος καὶ ἀήττητος Θεός, Αὐτὸς τὸν ὁποῖον σέβονται οἱ Μάρτυρες οὗτοι καὶ μακάριοι ὅσοι δι’ αὐτὸν κατακριθῶσιν εἰς θάνατον, ὅτι μὲ τὴν πρόσκαιρον αὐτὴν βάσανον ὑπάγουν εἰς ἀγαλλίασιν αἰώνιον». Ταῦτα λέγοντες παρεκάλεσαν τοὺς Ἁγίους νὰ δεηθῶσι πρὸς τὸν Θεόν, νὰ τοὺς δώσῃ τελείαν τῶν ἁμαρτημάτων αὐτῶν συγχώρησιν.

Προσευξαμένων δὲ τῶν Ἁγίων, ἔγιναν αἴφνης βρονταὶ φοβεραί, ἀστραπαὶ καὶ βροχὴ μεγάλη τοσοῦτον, ὥστε ἐτρόμαξαν οἱ ἀντίδικοι καὶ ἐσκορπίσθησαν ἔμφοβοι· οἱ δὲ πιστεύσαντες ἔμειναν μὲ τοὺς Ἁγίους, οἱ ὁποῖοι τοὺς ἐπαρηγοροῦσαν νὰ μὴ φοβῶνται, ἀλλὰ νὰ ἔχουν εἰς τὸν ἀληθῆ Θεὸν τὰς ἐλπίδας των. Δοξάσαντες λοιπὸν τὸν Κύριον ἅπαντες, ἦλθον οὐράνιοι Ἄγγελοι καὶ ἐνέδυσαν στολὰς λευκὰς τοὺς πιστεύσαντας, μὲ τὰς ὁποίας ἐσημείωναν τὴν τῆς ψυχῆς καθαρότητα. Ὁ δὲ βασιλεύς, ὡς τυφλὸς καὶ ἀνόητος, παρεκίνει πάλιν τοὺς Ἁγίους νὰ ἀρνηθοῦν τὴν εὐσέβειαν καὶ νὰ προσκυνήσουν τοὺς δαίμονας. Ὁ δὲ Ἅγιος Ἀκίνδυνος ἀπεκρίνατο· «Ἡμεῖς ἕνα Θεὸν γινώσκομεν εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ αὐτὸν μόνον λατρεύομεν, ὅστις εἶναι μόνος ἀληθὴς καὶ παντοδύναμος καὶ χαρίζει εἰς τοὺς Χριστιανοὺς Βασιλείαν αἰώνιον, τοὺς δὲ ἀπίστους κατακρίνει εἰς πῦρ ἀτελεύτητον». Λέγει πρὸς αὐτοὺς ὁ βασιλεύς· «Ἕνα θεὸν σᾶς συμβουλεύω καὶ ἐγὼ νὰ λατρεύετε καὶ ἄς ὑπάγωμεν εἰς τὸν ναόν του, νὰ τὸν προσκυνήσετε μετ’ ἐμοῦ».

Ἀφοῦ λοιπὸν μετέβησαν εἰς τὸν βωμόν, ἐβόησε ταῦτα ὁ βασιλεύς· «Μεγάλη ἡ τοῦ θεοῦ Διὸς ἀήττητος δυναμις». Εἶτα προστάσσει τοὺς Ἁγίους νὰ τὸν προσκυνήσουν καὶ αὐτοὶ μετὰ δεήσεως. Οἱ δὲ ἐγονάτισαν καὶ προσεκύνησαν τὸν ἀληθῆ Θεόν, καθὼς ἔπρεπε καὶ παρευθὺς ἐγένετο σεισμὸς τοσοῦτον μέγας, ὥστε ἐκρημνίσθη τὸ εἴδωλον καὶ κατερράγη. Ὁ δὲ βασιλεὺς ἐξελθὼν ἔντρομος καὶ κάθιδρως ἀπὸ τοῦ φόβου, λέγει πρὸς τοὺς Ἁγίους· «Αὐτὰ ἐθάρρουν ἐγὼ ἀπὸ σᾶς καὶ σᾶς ἔφερον εἰς τὸ ἱερεῖον, πάντολμοι;». Οἱ δὲ ἀπεκρίθησαν· «Ἡμεῖς δὲν σοῦ ἐψεύσθημεν, ἀλλὰ τὸν ἀληθῆ Θεὸν ἐπροσκυνήσαμεν, καθὼς εἴπομεν». Τότε προσέταξε καὶ ἔφεραν τρία μεγάλα χαλκώματα, τὰ ὁποῖα ἐγέμισαν μόλυβδον καὶ ἀνάψαντες πῦρ ὑποκάτω αὐτῶν, ἔβραζεν ὁ μόλυβδος, τοὺς δὲ Ἁγίους ἔδεσαν γυμνοὺς ἀπὸ τὴν μέσην μὲ ἅλυσιν καὶ τοὺς εἰσήγαγον βραδέως εἰς τὸν βράζοντα μόλυβδον καταβιβάζοντες αὐτοὺς μέχρι τοῦ βυθοῦ τοῦ χαλκώματος, εἶτα δὲ πάλιν τοὺς ἔβγαζαν,