Τῇ Β’ (2ᾳ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων ΑΚΙΝΔΥΝΟΥ, ΠΗΓΑΣΙΟΥ, ΑΦΘΟΝΙΟΥ, ΕΛΠΙΔΗΦΟΡΟΥ καὶ ΑΝΕΜΠΟΔΙΣΤΟΥ.

Οἱ δὲ Ἅγιοι, ἐλέγχοντες τὴν ἀγνωσίαν του, ἔλεγον πρὸς ἐκεῖνον περιγελῶντες αὐτόν· «Ἰδοὺ ἡμεῖς ὑπάγομεν εἰς τὸν οἶκόν μας καταφρονοῦντες τὸ σὸν δικαστήριον καὶ δὲν μᾶς λέγεις, ἂν θέλῃς τίποτε;». Ταῦτα εἰπόντες προσεποιοῦντο ὅτι φεύγουσιν, ὁ δὲ ἀναίσθητος τύραννος, βλέπων αὐτοὺς συνεχῶς, ἐδείκνυε μὲ νεῦμα εἰς τοὺς ὑπηρέτας νὰ τοὺς δέσουν, διὰ νὰ μὴ φύγωσιν· ἀλλ’ ἐκεῖνοι δὲν κατελάμβανον τί ἐπρόσταζεν· ὅθεν ὡς δαιμονισμένος ἐξέσχιζε τὰ ἱμάτιά του καὶ τὰ ἔρριπτε κατὰ γῆς ὁ ἀσύνετος. Οἱ δὲ Ἅγιοι ἐλυπήθησαν διὰ τὴν μωρίαν αὐτοῦ καὶ τῶν ἄλλων καὶ ἐδέοντο τοῦ Θεοῦ νὰ φωτίσῃ τὰ ὄμματα τῆς καρδίας αὐτῶν νὰ τὸν γνωρίσωσιν· οὕτω λοιπὸν εὐχόμενοι, ἐφάνη στρατὸς οὐράνιος, ἐξαστράπτοντες ὡς τὸν ἥλιον, οἱ δὲ ἀσεβεῖς μὴ δυνάμενοι νὰ βλέπουν τὴν λάμψιν καὶ τὴν ὡραιότητα τῶν Ἀγγέλων ἔπεσον εἰς τὴν γῆν ἐκπληττόμενοι. Ὁ δὲ υἱὸς τῆς ἀπωλείας δὲν ἐπίστευσεν εἰς τόσα θαυμάσια, ἀλλ’ ὡς φρενόληπτος ἐστέναζε δεινῶς καὶ ἐκτύπα ἀθλίως τὸ πρόσωπόν του. Βλέπων ὁ Ἀκίνδυνος τὴν τοιαύτην τοῦ τυράννου κατάστασιν, ἐλυπήθη ὡς φιλάνθρωπος καὶ ἐδάκρυσεν εἰς τόσην πώρωσιν, στραφεὶς δὲ λέγει πρὸς αὐτόν· «Ἐπειδὴ δὲν καταλαμβάνεις τοῦ Θεοῦ τὴν παιδείαν, ἀσύνετε, ἀλλὰ μένεις θεληματικῶς εἰς τὴν κακίαν σου, ἔχε κἂν τὴν λαλιάν σου ἀκώλυτον».

Οὕτως εἰπόντος τοῦ Ἁγίου ἐλύθη ὁ βασιλεὺς ἀπὸ τὰ δεσμὰ τῆς ἀφωνίας, ἔμεινεν ὅμως καὶ πάλιν εἰς τὸν δεσμὸν καὶ τὴν τυφλότητα τῆς ψυχῆς· ἀπειλῶν δὲ ὅτι θὰ παιδεύσῃ τοὺς ὑπηρέτας, ἐπειδὴ δὲν ἠννόησαν νὰ κάμουν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον τοὺς εἶπε μὲ νεῦμα, προστάσσει νὰ φέρωσι σιδηροῦς κραββάτους, κάτωθεν δὲ αὐτῶν νὰ βάλουν πῦρ μὲ λίπος, πίσσαν καὶ ρητίνην, τοὺς δὲ Ἁγίους νὰ δέσουν ἐπὶ τῶν κραββάτων μὲ ἁλύσεις καὶ νὰ τοὺς καύσωσιν. Οἱ δὲ Μάρτυρες ἀγαλλόμενοι ἀνέβησαν εἰς τὴν κλίνην καὶ καταφλεγόμενοι ἐπὶ ὥρας πολλάς, ἔψαλλον πάλιν ὡς πρότερον λέγοντες· «Ἐπύρωσας ἡμᾶς, ὡς πυροῦται τὸ ἀργύριον (Ψαλμ. ξε’ (65) 10)· ἀλλὰ δεόμεθά σου, ἴδε τὴν ταπείνωσίν μας· δὸς ἡμῖν δύναμιν νὰ ὑπομείνωμεν τὰς τιμωρίας καὶ φώτισον τοὺς περιεστῶτας νὰ σὲ γνωρίσωσι». Ταῦτα εἰπόντες ἤκουσαν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ φωνὴν λέγουσαν· «Ἐπειδὴ μὲ τὰ ἔργα τὴν πίστιν ἐβεβαιώσατε, ἂς γίνῃ τὸ θέλημά σας, καθὼς ἐζητήσατε».


Ὑποσημειώσεις

[1] «Ὁ πούς μου ἔστη ἐν εὐθύτητι» (Ψαλμ. κεʹ 12).

[2] «Κίνδυνοι ᾅδου εὕροσάν με» (Ψαλμ. ριδʹ 3).

[3] «Διήλθομεν διὰ πυρὸς καὶ ὕδατος, καὶ ἐξήγαγες ἡμᾶς εἰς ἀναψυχὴν» (Ψαλμ. ξεʹ 12).

[4] «Ὁ Θεὸς ὁ Θεός μου, πρὸς σὲ ὀρθρίζω· ἐδίψησέ σε ἡ ψυχή μου» (Ψαλμ. ξβʹ 1).