Λόγος Α’. Εἰς τὰ Εἰσόδια τῆς Ὑπερευλογημένης ἐνδόξου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου ΜΑΡΙΑΣ, ἐκ τοῦ «Θησαυροῦ» Δαμασκηνοῦ Ὑποδιακόνου τοῦ Στουδίτου. Παρατίθεται ἐνταῦθα διεσκευασμένος κατὰ τὴν φράσιν.

ὁ Ἰεζεκιὴλ Πύλην σε προεῖπε, λέγων· «Ἡ πύλη αὕτη κεκλεισμένη ἔσται, οὐκ ἀνοιχθήσεται, καὶ οὐδεὶς μὴ διέλθῃ δι’ αὐτῆς» (Ἰεζ. μδ’ 2)· ὁ Δανιὴλ Ὄρος σὲ ἐκάλεσε, λέγων· «Ἐθεώρεις, (Βασιλεῦ), ἕως ἀπεσχίσθη λίθος ἐξ ὄρους ἄνευ χειρῶν» (Δαν. β’ 34)· ὁ Ἰακὼβ Κλίμακα σὲ προεῖδε, καὶ ἔλεγε· «Καὶ ἰδοὺ κλῖμαξ ἐστηριγμένη ἐν τῇ γῇ, ἧς ἡ κεφαλὴ ἀφικνεῖτο εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ οἱ Ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ ἀνέβαινον καὶ κατέβαινον ἐπ’ αὐτῆς» (Γεν. κη’ 12)· ὁ Γεδεὼν Πόκον σὲ προεῖδε· διὰ τοῦτο καὶ ὁ Προφήτης Δαβὶδ ἔλεγε· «Καταβήσεται ὡς ὑετὸς ἐπὶ πόκον καὶ ὡσεὶ σταγόνες στάζουσαι ἐπὶ τὴν γῆν» (Ψαλμ. οα’ 6)· ὁ αὐτὸς βασιλεὺς καὶ Προφήτης Βασίλισσαν σὲ ὀνομάζει, λέγων· «Παρέστη ἡ βασίλισσα ἐκ δεξιῶν σου ἐν ἱματισμῷ διαχρύσῳ περιβεβλημένη, πεποικιλμένη» (Ψαλμ. μδ’ 10)· ὁ σοφὸς Σολομὼν σὲ εἶπε τιμιωτάτην ἀπὸ ὅλας τὰς γυναῖκας, λέγων· «Πολλαὶ θυγατέρες ἐκτήσαντο πλοῦτον, πολλαὶ ἐποίησαν δύναμιν, σὺ δὲ ὑπέρκεισαι, ὑπερῆρας πάσας» (Παροιμ. κθ’ 29).

«Τοῦ Ἀαρὼν ἡ ράβδος Σὲ προεσήμαινε· τοῦ Μωϋσέως ἡ στάμνος Σὲ προεικόνιζεν· οἱ Προφῆται ὅλοι Σὲ ἐκήρυττον· οἱ Προπάτορες πάντες Σὲ ἐπερίμενον, οἱ κολασμένοι ὅλοι Σὲ ἔχουσιν ἐλευθερίαν· ἡ στάμνος τὴν ὁποίαν εἶδεν ὁ Μωϋσῆς Σὲ προκατήγγειλεν· ὡς ἐκείνη εἶχε τὸ μάννα, ὅπερ ἔθρεψε τοὺς Ἑβραίους, οὕτω καὶ Σὺ θέλεις σαρκώσει τὸν οὐράνιον ἄρτον, ὅστις θέλει θρέψει τὸ γένος τῶν Χριστιανῶν· ἡ ράβδος τοῦ Ἀαρὼν Σὲ ἐσήμαινεν· ὡς ἐκείνη ξηρὰ καὶ χωρὶς ὕδωρ ἐβλάστησεν, οὕτω καὶ Σὺ χωρὶς σπορὰν ἀνδρός, παρθένος, θέλεις γεννήσει Θεόν, καθὼς ἠθέλησεν αὐτός· τὸ ὄρος ὅπερ εἶδεν ὁ Προφήτης Δανιὴλ σὲ προεκήρυττεν· ὡς ἀπ’ ἐκεῖνο τὸ ὄρος χωρὶς χεῖρα ἀνθρώπου ἐκόπη ὁ λίθος καὶ συνέτριψε τὴν εἰκόνα τὴν χρυσῆν, τὴν ὁποίαν εἶδεν ὁ Ναβουχοδονόσωρ ὁ βασιλεύς, οὕτω καὶ ἀπὸ Σὲ χωρὶς θέλημα ἀνθρώπου θέλει σαρκωθῆ ὁ Βασιλεὺς τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, νὰ συντρίψῃ ὅλας τὰς βασιλείας τοῦ κόσμου καὶ νὰ κηρύξῃ Βασιλείαν οὐράνιον καὶ ἀτελεύτητον ὁ πόκος τοῦ Γεδεὼν Σὲ προεικόνιζεν· ὡς εἰς ἐκεῖνον τὸν πόκον κατέβη ἡ βροχὴ καὶ οὐδεὶς ἐννόησεν, οὕτω καὶ εἰς Σὲ θέλει καταβῆ ὁ Θεὸς νὰ φορέσῃ σάρκα καὶ οὐδὲ οἱ Ἄγγελοι θὰ ἐννοήσωσι τὸ πῶς ἐσαρκώθη».

«Ἡ θύρα τὴν ὁποίαν εἶδεν ὁ Προφήτης Ἰεζεκιὴλ Σὲ προεκήρυττε· διότι καθὼς δι’ αὐτῆς εἰσῆλθε καὶ ἐξῆλθεν ὁ μέγας Βασιλεὺς καὶ πάλιν τὴν ἀφῆκε κεκλεισμένην, οὕτω καὶ ἀπὸ Σὲ θέλει γεννηθῆ ὁ μέγας Βασιλεὺς Χριστὸς καὶ θὰ σὲ ἀφήσῃ παρθένον, καθὼς καὶ εἶσαι τώρα·


Ὑποσημειώσεις

[1] Ὡς δογματίζει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, λέγων· «Τὴν παγκόσμιαν δόξαν τὴν ἐξ ἀνθρώπων σπαρεῖσαν» (Ἴδε Δοξαστικὸν τοῦ Αʹ Ἤχου).