Ἐὰν δὲ καὶ τι ἐκ τούτων συμβῇ, πάλιν νὰ ἀρχίζῃ διὰ τῆς πολλῆς ταπεινώσεως νὰ βαδίζῃ ἐπὶ τῆς ὁδοῦ τῆς σωτηρίας. Καὶ ἀφοῦ πολλὰ πράξῃ δι’ εὐχῶν καὶ ὁλονυκτίων ἀγρυπνιῶν, ἀφοῦ διασκορπίσῃ τὰ αἴτια διὰ τῆς ταπεινώσεως καὶ διὰ τῆς ἐξομολογήσεως πρὸς τὸν Θεὸν καὶ πρὸς τὸν πλησίον, νὰ ἄρχεται νὰ σωφρονίζεται, φωτιζόμενος, θείᾳ Χάριτι, ὑπὸ γνώσεως εὐαγγελικῆς.
Διότι, ὁ μὴ παραδίδων ἑαυτὸν τελείως εἰς τὸν Σταυρόν, ἐν φρονήματι ταπεινώσεως καὶ ἐξουθενώσεως, καὶ μὴ ρίπτων ἑαυτὸν ὑπὸ κάτω πάντων, ἵνα καταπατεῖται καὶ ἐκμηδενίζεται καὶ χλευάζεται, ταῦτα δὲ πάντα νὰ ὑπομένῃ μετὰ χαρᾶς χάριν τοῦ Κυρίου ἢ μὴ ἀπαρνούμενος καθ’ ὁλοκληρίαν τὰ ἀνθρώπινα, ἤτοι δόξαν, ἢ τιμήν, ἢ ἔπαινον, ἢ ἡδονὴν φαγητῶν ἢ ποτῶν, ἢ πλούσια ἐνδύματα, ἀληθὴς Χριστιανὸς δὲν δύναται νὰ γίνῃ. Τοιούτων ὥστε προκειμένων εἰς ἡμᾶς ἀγώνων καὶ κατορθωμάτων καὶ στεφάνων, ἕως πότε ἡμεῖς ὡρίμως καὶ ἐν εὐσεβείᾳ σκεπτόμενοι θὰ διαχλευαζώμεθα ὅτι μετ’ ἀφοσιώσεως ἐργαζόμεθα τὸν Κύριον, ἀλλοῖοι πιστευόμενοι παρὰ τῶν ἀνθρώπων καὶ ἀλλοῖοι ἀποδεικνυόμενοι εἰς τὸν τὰ κρυπτὰ γινώσκοντα;
Διότι, ἐνῷ νομιζόμεθα παρὰ πολλῶν ὡς Ἅγιοι, πράγματι εἴμεθα ἄγριοι κατὰ τὸ ἦθος καὶ τὸ φρόνημα, ἀληθῶς μὲν κατέχοντες τὴν μόρφωσιν τῆς εὐσεβείας, τὴν δὲ δύναμιν αὐτῆς, ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, μὴ κατέχοντες (πρβλ. Β’ Τιμ. γ’ 5). Παρθένοι καὶ ἁγνοὶ παρὰ πολλῶν νομιζόμεθα, ἐνῷ εἰς τὸν τὰ κρυπτὰ κατανοοῦντα ἀποδεικνυόμεθα μεμολυσμένοι ἔσωθεν ἐκ πορνικῶν ἀκαθαρσιῶν, ἐκ δὲ τῶν ἀποτελεσμάτων τῶν παθῶν πλήρεις ρύπου καὶ βορβόρου. Διὰ δὲ τὴν συνεχιζομένην ἀκόμη ἄσκησιν ἡμῶν ὑπὸ τῶν ἐπαίνων τῶν ἀνθρώπων ἐξαπατώμεθα καὶ κατὰ τὸν νοῦν ἐκτυφλούμεθα. Ἕως πότε λοιπὸν θὰ πορευώμεθα ἐν πλάνῃ νοὸς μὴ ἐφαρμόζοντες τὴν εὐαγγελικὴν ἐπιταγήν, τῆς δὲ κατὰ συνείδησιν πολιτείας οὐδόλως νὰ ἔχωμεν ἐπίγνωσιν, ἵνα ταύτην ἐπιδιώξωμεν, ὥστε καὶ τὴν κατὰ συνείδησιν παρρησίαν νὰ ἐπιτύχωμεν; Ὄχι δὲ μόνον τοῦτο, ἀλλ’ ἀκόμη στηριζόμεθα καὶ εἰς μόνην τὴν ἀπατηλὴν δικαιοσύνην τῶν ἀνθρώπων, διότι στερούμεθα τῆς ἀληθοῦς γνώσεως πλανῶντες οὕτω ἑαυτοὺς μόνον μὲ ἐξωτερικὰς ἀσχολίας, μὲ μόνην τὴν ἐπιθυμίαν νὰ ἀρέσκωμεν εἰς τοὺς ἀνθρώπους, ἐπιζητοῦντες παρὰ τούτων δόξας, τιμὰς καὶ ἐπαίνους.