Τῷ περιποθήτῳ τέκνῳ Νικολάῳ.
ΕΠΕΙΔΗ ἔκπαλαι μεγάλας φροντίδας κατέβαλες, ἵνα σώσῃς τὸν ἑαυτόν σου, ὡς καὶ μεγίστην μέριμναν διὰ τὴν κατὰ Θεὸν ζωήν, συζητῶν δὲ μὲ ἡμᾶς διηγεῖσο διὰ ποίων κόπων, θερμῶν ἀγώνων καὶ αὐστηροῦ τρόπου ζωῆς προσεπάθεις νὰ πλησιάσῃς πρὸς τὸν Κύριον, ἐφαρμόζων εἰς τοὺς ἀγῶνάς σου ἐγκράτειαν καὶ πᾶσαν κακοπάθειαν, ἐντατικὴν ἀγρυπνίαν καὶ σύντονον προσευχήν· ἐξιστόρεις δὲ ὁποῖοι πόλεμοι καὶ ἐξάψεις σαρκικῶν παθῶν ἀναταράσσουν τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν καὶ κατὰ τῆς ψυχῆς ἐξεγείρονται ὑποκινούμενα ὑπὸ τοῦ νόμου τῆς ἁμαρτίας τοῦ ἀντιστρατευομένου τὸν νόμον τοῦ νοὸς ἡμῶν (βλ. Ρωμ. ζ’ 23)· συνεκινεῖσο δὲ καὶ ὠδύρεσο, διότι περισσότερον παρηνωχλεῖσο ἀπὸ τὸν πόλεμον τῆς ὀργῆς καὶ τῶν σαρκικῶν ἐλαττωμάτων καὶ ἐπεζήτεις νὰ ἀκούσῃς λόγον συμβουλευτικόν· καὶ διὰ τίνος τρόπου θὰ ἠδύνασο νὰ καταστῆς ἀνώτερος τῶν ὀλεθρίων τούτων κακῶν, διὰ τοῦτο καὶ κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρόν, ὅσον ἦτο δυνατόν, προσωπικῶς σὲ συνεβουλεύσαμεν, παραδώσαντες εἰς σὲ ὡς ὑποθήκην ψυχωφελεῖς σκέψεις καὶ γνώμας ὑποδείξαντες καὶ διὰ ποίων ἀσκητικῶν ἀγαθῶν μετὰ συνέσεως καὶ πεφωτισμένης γνώσεως τῆς λογικῆς, κατὰ τὸ Εὐαγγέλιον πολιτευομένη ἡ ψυχή, ὑποβοηθουμένη καὶ ὑπὸ τῆς Χάριτος τῆς Πίστεως, δύναται νὰ ὑπερασπίσῃ ἑαυτὴν κατὰ τῶν ἐκ τῆς κακίας ἀναφυομένων κακῶν, ἰδιαιτέρως δὲ τῶν κακιῶν, τὰς ὁποίας προανεφέραμεν.
Διότι πράγματι πρὸς ἐκεῖνα τὰ πάθη, ἀπὸ τὰ ὁποῖα, ἐκ προκαταλήψεως ἢ ἐκ συνηθείας, ἐπηρεάζεται ἡ ψυχὴ περισσότερον, ὑπ’ αὐτῶν παρασυρομένη, ἐναντίον αὐτῶν ὀφείλει καὶ νὰ ἀναλάβῃ ἐντονώτερον καὶ συνεχῆ τὸν ἀγῶνα, ἕως ὅτου ὑποτάξῃ τὰς σαρκικὰς καὶ παραλόγους πράξεις εἰς τὰς ὁποίας, ὑποτασσομένη πρότερον, παρεσύρετο καὶ διὰ τῆς συνεχοῦς ἐπανόδου των εἰς τὸν λογισμὸν καὶ τῆς κακῆς ἐκτιμήσεως ὡς καὶ διὰ τῆς συγκαταθέσεως τῶν σκέψεών της ἐσύρετο ὡς αἰχμάλωτος.
Ἐπειδὴ λοιπὸν δι’ ὀλίγον διάστημα ἀπεμακρύνθημεν ἀπὸ σοῦ, σωματινῶς καὶ οὐχὶ πνευματικῶς, ἐλθόντες εἰς τὴν ἔρημον πλησίον τῶν ἀληθηνῶν ἐργατῶν καὶ ἀθλητῶν τοῦ Χριστοῦ, ἵνα καὶ ἡμεῖς, ἔστω καὶ κατ’ ἐλάχιστον, ἀγωνισθῶμεν καὶ συναθλήσωμεν μὲ τοὺς ἀδελφοὺς τοὺς ἀγωνιζομένους κατὰ τῶν πολεμίων δυνάμεων καὶ ἀντισταθῶμεν γενναίως εἰς τὰ πάθη, ἵνα ἀποβάλωμεν τὴν ὀκνηρίαν, ἵνα ἀπορρίψωμεν τὴν ἀμέλειαν καὶ ἀναλάβωμεν πᾶσαν φροντίδα καὶ ἐπιμέλειαν,