Ἐπειδὴ δὲ εἶναι βοηθὸς ἡ μία τῆς ἄλλης καὶ ἄνευ τῆς μιᾶς ἡ ἄλλη δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἐμφανισθῇ, ἀποδεικνύεται ὅτι εἶναι ἰσχυραὶ τοῦ ἀντενεργοῦντος δυνάμεις καὶ κραταιοὶ ἄρχοντες τοῦ πονηροῦ, διὰ τῶν ὁποίων καὶ πᾶσα ἡ στρατιὰ τῶν πνευμάτων τῆς πονηρίας ὑπεισέρχεται εἰς τὸν ἄνθρωπον καὶ ἐγκαθίσταται ἐν αὐτῷ καὶ τὰς θελήσεις της ἔχει τὴν δύναμιν νὰ ἐπιβάλῃ καὶ ἄνευ τούτων δὲν δύναται νὰ ἐπιτύχῃ τὰ προλεχθέντα κακά.
Ἐὰν λοιπὸν ἐπιθυμῇς νὰ ἐπιτύχῃς τὴν νίκην κατὰ τῶν κακῶν τούτων καὶ νὰ κατατροπώσῃς εὐχερῶς τὴν φάλαγγα τῶν νοητῶν ἀλλοφύλων, ἀγωνίσου, ἵνα διὰ προσευχῆς καὶ βοηθείας Θεοῦ ἐπιτύχῃς τοῦτο ἐσωτερικῶς, καταδυόμενος εἰς τὰ βάθη τῆς καρδίας καὶ ἀνιχνεύων τοὺς τρεῖς τούτους ἰσχυροὺς γίγαντας τοῦ διαβόλου, δηλαδή, τὴν λήθην, τὴν ραθυμίαν καὶ τὴν ἄγνοιαν, αἵτινες εἶναι βάσεις, καθὼς εἶπον, τῶν νοητῶν ἀλλοφύλων καὶ διὰ τῶν ὁποίων τὰ ἄλλα πάθη τῆς κακίας ἐπανερχόμενα ζοῦν καὶ ἐνεργοῦν καὶ ἰσχυροποιοῦνται εἰς τὰς τῶν φιληδόνων καρδίας καὶ τὰς τῶν ἀπαιδεύτων ψυχάς.
Ἀλλὰ ἀφοῦ διὰ τῆς πολλῆς προσευχῆς, τῆς τοῦ νοὸς γνώσεως καὶ τῆς ἄνωθεν κλήσεως, ἀνεύρῃς τὰ ὑπὸ τῶν ἄλλων ἀγνοούμενα καὶ οὐδὲ κἂν φανταζόμενα ὅτι ὑπάρχουν, ὄντα δὲ ὀλεθριώτερα τῶν ἄλλων κακῶν, τότε καταπολέμησον ταῦτα διὰ τῶν ὅπλων τῆς δικαιοσύνης, τῶν ἀντιθέτων πρὸς ἐκεῖνα, δηλαδὴ διὰ τῆς ζωηρᾶς ἀναμνήσεως, καθὼς εἶπον, τῆς αἰτίας πάντων τῶν καλῶν, διὰ τῆς πεφωτισμένης γνώσεως, διὰ τῆς ὁποίας ἀναζωογονουμένη ἡ ψυχὴ ἐκδιώκει ἀφ’ ἑαυτῆς τὸ σκότος τῆς ἀγνοίας καὶ διὰ τῆς καλλιτέρας προθυμίας, ἥτις εὐτρεπίζει καὶ ὁδηγεῖ ταχέως τὴν ψυχὴν πρὸς σωτηρίαν.
Ταῦτα τῆς ἀρετῆς τὰ ὅπλα ἀφοῦ περιβληθῇς διὰ τῆς δυνάμεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ διὰ πάσης προσευχῆς καὶ δεήσεως, τότε γενναίως καὶ ἡρωϊκῶς θέλεις κατανικήσει τοὺς προλεχθέντας τρεῖς γίγαντας τῶν νοητῶν ἀλλοφύλων. Καὶ πρῶτον διὰ τῆς ἀρίστης κατὰ Θεὸν ἀναμνήσεως ὅσα εἶναι ἀληθῆ, ὅσα σεμνά, ὅσα δίκαια, ὅσα ἁγνά, ὅσα εὔφημα, ἢ οἱανδήποτε ἄλλην ἀρετὴν καὶ οἱονδήποτε ἔπαινον, πάντοτε ἐνθυμούμενος (Φιλ. δ’ 8), ἀποδίωξον ἐξ ἑαυτοῦ τὴν παγκάκιστον λησμοσύνην. Δεύτερον διὰ τῆς πεφωτισμένης καὶ οὐρανίου γνώσεως, τὴν ὀλεθρίαν ἄγνοιαν τοῦ σκότους ἐξαφάνισον· καὶ τρίτον διὰ τῆς πλήρους ἀρετῆς καὶ καλλίστης προθυμίας,