Τῇ Γ’ (3ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων ΕΥΤΡΟΠΙΟΥ, ΚΛΕΟΝΙΚΟΥ καὶ ΒΑΣΙΛΙΣΚΟΥ.

Ἰδὼν δὲ ὁ ἡγεμὼν τοὺς μὲν ὑπηρέτας κατακεκαυμένους, τοὺς δὲ Ἁγίους ἀβλαβεῖς, ἐπρόσταξε νὰ ξεσχίσωσι τὰς σάρκας τῶν Ἁγίων μὲ σιδηροὺς ὄνυχας καὶ νὰ χύσουν ἐπάνω εἰς τὰς πληγὰς αὐτῶν ὄξος ἀναμεμιγμένον μετὰ σινάπεως καὶ τοῦτο νὰ γίνεται ἐν συνεχείᾳ. Τιμωρούμενος δὲ ὁ μακάριος Εὐτρόπιος ἔλεγε· «Κύριε Θεὲ Παντοδύναμε, γνωρίζομεν τὴν βοήθειαν, τὴν ὁποίαν παρέσχες εἰς ἡμᾶς, ἀλλὰ καὶ τώρα ἕως τέλους βοήθησον ἡμᾶς καὶ ἐλευθέρωσόν μας ἀπὸ τοῦ ἀσεβοῦς τούτου Ἀσκληπιοδότου». Εἶτα στραφεὶς πρὸς τὸν ἡγεμόνα, εἶπε· «Δυσσεβέστατε καὶ ἐχθρὲ τοῦ Θεοῦ, βασάνιζε ἡμᾶς περισσότερον διὰ νὰ γίνουν λαμπρότεροι καὶ οἱ στέφανοι ἡμῶν». Ταῦτα ἀκούσας ὁ ἡγεμών, προσέταξε νὰ δείρουν τοὺς Ἁγίους μὲ νεῦρα ὠμὰ καὶ πάλιν ὕστερον νὰ τοὺς φυλακίσουν. Οἱ δὲ Ἅγιοι προσηύξαντο εἰς τὴν φυλακὴν λέγοντες· «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, μὴ ἐγκαταλείψῃς ἡμᾶς ἕως ὅτου ἀντιπαρέλθωμεν τὸν χειμῶνα τοῦ ἀσεβοῦς τούτου ἡγεμόνος». Ταῦτα δὲ προσευξαμένων, ἐφάνη πρὸς αὐτοὺς ὁ Κύριος καὶ τοὺς λέγει· «Ἐπειδὴ παρεδώκατε τὸν ἑαυτόν σας εἰς θάνατον δι’ ἐμέ, θέλετε λάβει τὴν αἰώνιον ζωὴν μετὰ τῶν Ἁγίων». Ταῦτα οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες ἀκούσαντες ἐνεδυναμώθησαν περισσότερον εἰς τὴν Πίστιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Τὴν ἄλλην ἡμέραν ἔφεραν καὶ πάλιν τοὺς Ἁγίους ἔμπροσθεν τοῦ ἡγεμόνος, ὅστις τοὺς εἶπε· «Θυσιάζετε εἰς τοὺς θεοὺς ἢ θέλετε νὰ θανατωθῆτε;». Ὁ Ἅγιος Εὐτρόπιος ἀπεκρίθη· «Τυφλὲ καὶ ἀναίσθητε, δὲν προσφέρομεν θυσίαν εἰς ἀναισθήτους δαίμονας, κάμε λοιπὸν ὅ,τι νομίζεις». Τότε ὁ ἡγεμὼν ἀπεφάσισεν οὕτως· «Προστάζω νὰ θανατωθῇ ὁ Εὐτρόπιος, διδάσκαλος ὢν τῶν μάγων καὶ ὁ σύντροφός του Κλεόνικος, μάγος ὢν καὶ αὐτός, ἐπειδὴ δὲν ὑπήκουσαν εἰς τὰ προστάγματα τῶν βασιλέων, ἀλλ’ ὡμολόγησαν τὴν Πίστιν τῶν Χριστιανῶν. Διὰ δὲ τὸν Βασιλίσκον τὸν σύντροφόν των, προστάζω νὰ παραμείνῃ ἀκόμη εἰς τὴν φυλακήν, μήπως καὶ καταπεισθῇ αὐτὸς νὰ θυσιάσῃ εἰς τοὺς θεούς». Ταῦτα ἀκούσας ὁ Ἅγιος Βασιλίσκος ἀνεβόησε· «Δὲν πείθομαι· γράψον καὶ κατ’ ἐμοῦ τὴν ἀπόφασιν». Ἀπεκρίθη ὁ ἡγεμών· «Ἐπειδὴ ἔχετε συμφωνίαν νὰ μὴ χωρήσητε, δὲν ἀποφασίζω τώρα καὶ διὰ τοὺς τρεῖς». Ὁ Ἅγιος Εὐτρόπιος εἶπε τότε· «Ἀληθῶς παντὸς θηρίου ἀγριώτερε καὶ ἀλογώτερε, ὁ Θεὸς θέλει σὲ τιμωρήσει ταχέως καὶ θὰ λάμψῃ πάλιν ἡ Εὐσέβεια. Αὐτος ὁ Θεὸς θὰ δώσῃ καρπὸν καὶ ὠφέλειαν εἰς τὰς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ».


Ὑποσημειώσεις

[1] Βλέπε τὸ Μαρτύριον τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου τῇ ιζʹ (17ῃ) τοῦ μηνὸς Φεβρουαρίου ἐν τόμῳ Βʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας».