Ταῦτα ὄχι μόνον οἱ Ἅγιοι εἶδον, ἀλλὰ καὶ πολλοὶ ἀπὸ τοὺς περιεστῶτας καὶ τοὺς τύπτοντας τους Ἁγίους, οἵτινες τοιαῦτα ἐξαίσια ἰδόντες ἐβόησαν· «Δεόμεθά σου, ἡγεμών, ἡμεῖς δὲν δυνάμεθα πλέον νὰ τοὺς βασανίζωμεν». Ὁ δὲ ἡγεμὼν εἶπε πρὸς αὐτούς· «Σᾶς ἐμάγευσαν οἱ γόητες»· τὸ δὲ πλῆθος ἐβόησε· «Δὲν εἶναι μαγεῖαι τὰ γενόμενα, ἀλλ’ ὁ Θεὸς τῶν Χριστιανῶν βοηθεῖ τούτους. Ἡμεῖς καὶ τὴν μορφὴν τοῦ βασιλέως αὐτῶν Χριστοῦ εἴδομεν καὶ τὴν φωνὴν τῶν μετ’ αὐτῶν Ἀγγέλων ἠκούσαμεν, ἀκόμη δὲ καὶ τὸν πρὸ πολλοῦ τελειωθέντα Θεόδωρον ἐγνωρίσαμεν καὶ τὸ σημεῖον τῆς ἀναστάσεως εἴδομεν». Ἀπεκρίθη δὲ πρὸς αὐτοὺς ὁ ἡγεμὼν καὶ εἶπεν· «Ἐγὼ οὔτε μορφὴν εἶδον, οὔτε φωνὴν ἤκουσα». Λέγει τότε πρὸς αὐτὸν ὁ Ἅγιος· «Ἀληθῶς λέγεις· διότι ὁ σατανᾶς ἐτύφλωσε τὴν καρδίαν σου, κατὰ τὴν προφητείαν, τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐκάμμυσαν μήποτε ἴδωσι τοῖς ὀφθαλμοῖς, καὶ τοῖς ὠσὶν ἀκούσωσι» (Ἡσ. ϛ’ 10). Ὁ δὲ ἡγεμών, φοβηθεὶς τὰς φωνὰς τοῦ λαοῦ, ἔστειλε τοὺς Ἁγίους εἰς τὴν φυλακήν. Ἰδόντες δὲ αὐτοὺς οἱ ἄλλοι φυλακισμένοι ἐχάρησαν. Οἱ δὲ Ἅγιοι ἔψαλλον· «Ἡ βοήθεια ἡμῶν ἐν ὀνόματι Κυρίου τοῦ ποιήσαντος τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν» (Ψαλμ. ρκγ’ 8). Ἐδίδασκον δὲ καὶ τοὺς ἄλλους δεσμίους καὶ ἐστερέωνον αὐτοὺς εἰς τὸ Μαρτύριον.

Μετὰ τὰ συμβάντα ταῦτα, ὁ ἡγεμὼν συνεβουλεύθη τοὺς συμβούλους του, τί νὰ κάμῃ τοὺς Ἁγίους καὶ ἐκεῖνοι τοῦ ἀπεκρίθησαν· «Συντόμως θανάτωσον αὐτούς, διότι ἅπασα ἡ πόλις κινδυνεύει νὰ πιστεύσῃ εἰς τὸν Χριστόν, ἀφοῦ μάλιστα ὁ Εὐτρόπιος εἶναι ρήτωρ καὶ σοφός». Λέγει ὁ ἡγεμών· «Ἂς καλέσωμεν κατὰ μόνας τὸν Εὐτρόπιον νὰ τὸν παρακινήσωμεν ὅλοι ἀπὸ κοινοῦ καὶ ἐὰν δὲν πεισθῇ, εὐθὺς νὰ τὸν θανατώσωμεν». Ἔφεραν λοιπὸν ἐκεῖ τὸν Ἅγιον καὶ ὁ ἡγεμὼν καλέσας αὐτὸν πλησίον του εἰς τὴν τράπεζαν, τοῦ εἶπε· «Παρακαλοῦμέν σε, Εὐτρόπιε, θυσίασον εἰς τοὺς θεοὺς καὶ κάθησον φάγε μεθ’ ἡμῶν». Τὰ αὐτὰ δὲ καὶ οἱ λοιποὶ ἔλεγον· ὁ δὲ Ἅγιος ἀπεκρίθη· «Ἀδύνατον εἶναι, ὦ ἡγεμών, νὰ ἀρνηθῶ ἐγὼ τὸν Χριστόν μου, μὴ γένοιτο δὲ νὰ καθήσω καὶ ἐγὼ μετὰ μιαρῶν εἰδωλολατρῶν, διότι λέγει ὁ Προφήτης· «Μακάριος ἀνήρ, ὃς οὐκ ἐπορεύθη ἐν βουλῇ ἀσεβῶν, καὶ ἐν ὁδῷ ἁμαρτωλῶν οὐκ ἔστη, καὶ ἐπὶ καθέδρᾳ λοιμῶν οὐκ ἐκάθισεν» (Ψαλμ. α’ 1). Καὶ πάλιν· «Οὐκ ἐκάθισα μετὰ συνεδρίου ματαιότητος, καὶ μετὰ παρανομούντων οὐ μὴ εἰσέλθω» (Ψαλμ. κε’ 4). Καὶ ἀλλαχοῦ πάλιν λέγει· «Ἐξέλθετε ἐκεῖθεν καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε, ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε λέγει Κύριος». (Ἡσ. νβ’ 11).