Θεὸς δηλαδὴ ἐν τῷ οὐρανῷ καὶ ἐξ οὐρανοῦ· ἄνθρωπος ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἐν τῇ γῇ· ὅλος ἐν τῷ Πατρὶ καὶ ὅλος ἐπὶ τῆς γῆς, ἀχώριστος μηδαμοῦ, ὁ αὐτὸς εἰς τὸν οὐρανόν, ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τὸν κόσμον· χωρὶς πατέρα εἰς τὴν γῆν καὶ χωρὶς μητέρα εἰς τὸν οὐρανόν. Ἡ Παρθένος εἰς τὴν γῆν καὶ ὁ Θεὸς εἰς τοὺς οὐρανούς ἐκτὸς χρόνου ἐγεννήθη εἰς τοὺς οὐρανοὺς ἐκ Πατρός· ἐδῶ καθ’ ὡρισμένον χρόνον καὶ χωρὶς σπέρμα ἀνδρός.
Εἰς τὴν διακονίαν λοιπὸν τοῦ μυστηρίου τούτου ἀποστελλόμενος ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ, ἤκουσε τὸ πρόσταγμα τοῦ ἀνάρχου Πατρὸς καὶ Θεοῦ, λέγοντος· «Ὕπαγε Γαβριήλ, ὑπηρέτα γνήσιε, εἰς τὴν Ναζαρὲτ πόλιν τῆς Γαλιλαίας, ὅπου κατοικεῖ ἡ Παρθένος Μαριάμ, ἡ θυγάτηρ τοῦ Ἰωακεὶμ καὶ τῆς Ἄννης καὶ ἑτοίμασε αὐτὴν εἰς τόπον ἐπιτήδειον καὶ ἄξιον τῆς σαρκώσεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ· ὕπαγε μετὰ προσοχῆς καὶ μὴ ταράξῃς τὴν ψυχήν της, διότι εἶναι Παρθένος καθαρὰ καὶ ἀμόλυντος». Τοῦτο ὡς ἤκουσεν ὁ Γαβριήλ, ἐθαύμαζε καθ’ ἑαυτόν, τίνι τρόπῳ νὰ ὑπηρετήσῃ τὸ μυστήριον· ὅμως θαρρῶν εἰς τὸν ἀποστείλαντα, ἤνοιξε τὴν θύραν ἡσύχως καὶ εἶπε πρὸς τὴν Παρθένον· «Χαῖρε, Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ» (Λουκ. α’ 28). «Ἀληθῶς χαριτωμένη εἶσαι, διότι Σὲ ἐξέλεξεν ὁ Θεός. Σὺ εὑρέθης καθαρὸν καὶ ἄξιον δοχεῖον τοῦ Παναγίου Πνεύματος. Σὲ οἱ Προφῆται προεκήρυττον, αἱ Γραφαὶ ἐμήνυον. Χαριτωμένη ἀληθῶς εἶσαι, διότι παρθενίαν ἐτήρησες σωφροσύνην ἐφύλαξες, καθαρότητα διετήρησες. Χαῖρε κήρυγμα τῶν Προφητῶν καὶ δόξα τῶν λόγων των. Σὲ προσκυνοῦσιν οἱ Ἄγγελοι, τιμῶσιν οἱ ἄνθρωποι, δοξάζουσιν οἱ Ἅγιοι. Χαῖρε, Κεχαριτωμένη, διότι Σὲ ἐκήρυττον οἱ Προφῆται, πρὸς Χάριν Σου ἐπροφήτευσαν, διὰ σὲ ἐφωτίσθησαν ἐκ Πνεύματος Ἁγίου».
«Ὁ Ἀββακοὺμ Σὲ εἶδεν ὡς ὄρος σύνδενδρον (Ἀββακ. γ’ 3), διότι Σὺ εἶσαι κεκαλυμμένη ἀπὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τὰ χαρίσματα. Σὲ ἐθεώρησεν ὁ Δανιὴλ ὡς ὄρος, ἀπὸ τὸ ὁποῖον μέλλει νὰ γεννηθῇ ὁ στερεὸς λίθος (Δαν. β’ 34), ὁ Βασιλεὺς τοῦ κόσμου Θεός, ἄνευ σπέρματος ἀνδρός. Κεχαριτωμένη ἀληθῶς εἶσαι, διότι Σὲ εἶδεν ὁ δίκαιος Ἰακὼβ ὡς κλίμακα (Γεν. κη’ 12). Ἀπὸ τὸν ἰδικόν Σου τόκον μέλλει νὰ ἀναβῶσιν αἱ ψυχαὶ τῶν ἀνθρώπων εἰς τὴν Βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Σὺ εἶσαι αἰτία καὶ ἀφορμὴ τοῦ κηρύγματος τῶν Προφητῶν. Χαῖρε καὶ εὐφραίνου καὶ χόρευε, διότι ἀπὸ τοῦ ἀνάρχου Πατρὸς εἶσαι ἑτοιμασμένη· ἀπὸ τῶν γενεῶν ὅλων εἶσαι ἐκλελεγμένη. Σὲ ὁ Θεὸς εὗρε καθαρωτέραν ἀπὸ ὅλας τὰς παρθένους καὶ διὰ τοῦτο ἠθέλησε νὰ εἶναι μετὰ Σοῦ· πρὸ Σοῦ καὶ πρωτύτερος ἀπὸ Σὲ ὑπάρχει, ἀλλὰ τώρα κατεδέχθη νὰ κατοικήσῃ εἰς Σέ. Χαῖρε λοιπόν, Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ Σοῦ».