Ἐπειδὴ λοιπὸν καὶ αὐτὴ ἦτο ἀνάγκη νὰ ἐλευθερωθῇ ἀπὸ τὴν ἁμαρτίαν τοῦ Ἀδάμ, διὰ τοῦτο εὐηγγελίσθη. Καὶ ὅπως, ὅταν εἰς Βασιλεὺς μέλλῃ νὰ ὑπάγῃ εἰς οἰκίαν ἄρχοντος, στέλλει ἀνθρώπους πρὸ αὐτοῦ διὰ νὰ ἑτοιμάσωσι τὴν οἰκίαν ἐκείνην, οὕτω καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἐπειδὴ ἔμελλε νὰ κατοικήσῃ εἰς τὴν κοιλίαν τῆς Παρθένου καὶ ἐπειδὴ ἤθελε νὰ ἐνδυθῇ σάρκα ἀπὸ τὰ πανάγια αὐτῆς αἵματα, διὰ τοῦτο στέλλεται ὁ καλὸς δοῦλος, ὁ φρόνιμος ὑπηρέτης τοῦ μεγάλου Θεοῦ, ὁ ἐπιτήδειος στρατιώτης τοῦ Βασιλέως τῶν οὐρανῶν, ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ, ἵνα εὐτρεπίσῃ καὶ ἑτοιμάσῃ τόπον ἄξιον καὶ πρέποντα εἰς τὸν Θεόν.

Διὰ τοῦτο λοιπὸν ὁ θεῖος Ἀρχάγγελος ἑτοιμάζει πρῶτον τὴν ψυχὴν τῆς Παρθένου μέ τοὺς λόγους του καὶ διὰ τούτων σαρκοῦται ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ. Διότι καὶ ὁ Θεὸς τὸν Ἀδὰμ δὲν τὸν ἔπλασε πρῶτον ἀπὸ ὅλα τὰ κτίσματα, ἀλλὰ τελευταῖον. Διατί ὅμως ὁ Ἀδὰμ ἐπλάσθη μετὰ ἀπὸ ὅλα τὰ ἄλλα κτίσματα; Τοῦτο ἐπεφύλαξεν ὁ πανάγαθος Θεὸς εἰς τὸν Ἀδάμ, διότι ἦτο τιμιώτερος ὅλων τῶν ἄλλων καὶ μάλιστα, διότι αὐτὸν προώριζεν ὡς βασιλέα ὅλων τῶν κτισμάτων. Διὰ τοῦτο λοιπὸν ἡτοιμάσθησαν πρῶτον τὰ κτίσματα, ὁ ἥλιος ἔφεξεν, ἡ σελήνη ἀνέτειλε, τὰ δένδρα ἐβλάστησαν, ἡ γῆ ἐστερεώθη, ἡ θάλασσα ἐχωρίσθη, ὁ σκοτεινὸς ἀὴρ ἐφωτίσθη καὶ τὰ ἄστρα ἔλαμψαν. Ὅλα αὐτὰ τὰ ποιήματα τοῦ Θεοῦ ἔγιναν πρῶτον καὶ κατόπιν ἐπλάσθη ὁ Ἀδάμ, εἰς τὴν ἕκτην ἡμέραν. Διότι ποῖος βασιλεὺς μεταβαίνει εἰς ἄσχημον τόπον; Ποῖος γίνεται βασιλεὺς χωρὶς νὰ ἔχῃ τόπους καὶ πόλεις καὶ ἀνθρώπους νὰ ὁρίζῃ; Διὰ τοῦτο ὁ Ἀδὰμ ἐπλάσθη ὕστερον. Διὰ τοῦτο καὶ ἡ Παρθένος, πρῶτον εὐαγγελίζεται, ἵνα γνωρίζῃ τίνα μέλλει νὰ γεννήσῃ, τὶς θέλει εἶναι ὁ Υἱός Της καὶ ὁποῖον θὰ εἶναι τὸ ἀναμενόμενον θεῖον Βρέφος. Διότι ὁ Θεὸς θέλει προαίρεσιν τοῦ καλοῦ καὶ οὐδένα βιάζει νὰ κάμῃ τὸ καλόν. Διότι ὁ Θεὸς δὲν καλεῖ τὸν κάθε ἄνθρωπον εἰς βάσανα, εἰς τιμωρίας καὶ εἰς κόλασιν, ἀλλὰ εἰς ἀνάπαυσιν, χαρὰν καὶ Βασιλείαν οὐράνιον. Διὰ τοῦτο δὲν ἀναγκάζει ὁ Θεὸς τὴν προαίρεσιν τῶν ἀνθρώπων, ἀλλ’ ἀφήνει αὐτὴν ἐλευθέραν νὰ ἐκλέξῃ ὅ,τι ἐπιθυμεῖ, εἴτε τὸ καλὸν εἴτε τὸ κακόν.

Ἐπειδὴ λοιπὸν ὁ Θεὸς θέλει ἐλευθέραν τὴν θέλησιν τοῦ ἀνθρώπου, διὰ τοῦτο καὶ ἔστειλε πρῶτον τὸν Ἀρχάγγελον Γαβριὴλ νὰ εὐαγγελίσῃ τὴν Παρθένον διὰ νὰ ἐκφράσῃ, αὕτη ἐλευθέρως τὴν θέλησίν της. Διότι ὁ Θεὸς δὲν ἤθελε νὰ γεννηθῇ ἀπὸ τὴν Ἁγίαν Θεοτόκον χωρὶς τὴν θέλησίν της. Ἐγνώριζε βεβαίως ὁ Θεὸς τὴν προαίρεσιν τῆς Παρθένου, ἀλλ’ ἔπραξε τοῦτο πρὸς ἰδικόν μας παραδειγματισμόν, νὰ ἀκούωμεν καὶ νὰ ἐννοοῦμεν, ὅτι ἡ προαίρεσις τῶν ἀνθρώπων κατορθώνει τὸ καλόν.