Οἱ δὲ ὑπηρέται τοῦ διαβόλου ἔβαλον ἐπὶ πλέον ἐπάνω εἰς τὴν ἐσχάραν πίσσαν, ἔλαιον καὶ στυππεῖον. Ὁ δὲ Μάρτυς ἔψαλλεν οὕτως· «Ὁ Θεὸς εἰς τὴν βοήθειαν μου πρόσχες, Κύριε εἰς τὸ βοηθῆσαι μοί σπεῦσον· αἰσχυνθήτωσαν καὶ ἐντραπείτωσαν οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχήν μου· ἀποστραφήτωσαν εἰς τὰ ὀπίσω καὶ καταισχυνθήτωσαν οἱ βουλόμενοί μοι κακὰ» (Ψαλμ. ξθ’ 2-3).

Ἀφοῦ δὲ ὁ Ἅγιος συνεπλήρωσε τὸν Ψαλμὸν καὶ παρῆλθον δύο ὧραι, ἀφ’ ὅτου εὑρίσκετο ἐπὶ τῆς ἐσχάρας, ἤρχισε νὰ περιγελᾷ τὸν ἀνθύπατον λέγων· «Ἀνθύπατε, τὸ πῦρ σου εἶναι ψυχρόν, τὰ δὲ σίδηρα τῆς ἐσχάρας εἶναι ἁπαλώτερα ἀπὸ τὴν καρδίαν σου καὶ πολὺ καλὰ ἔκαμες νὰ προστάξῃς νὰ ριφθῶ ἐπάνω εἰς ταύτην τὴν τρυφερὰν ἐσχάραν, ἵνα, ὡς ἐπὶ κλίνης καλῶς ἐστρωμένης, ἀναπαυθῶ, ἐπειδὴ ἤμην πολὺ κοπιασμένος ἀπὸ τὴν ὁδοιπορίαν. Τώρα λοιπὸν ἀνέλαβον καὶ ἀπέκτησα πάλιν τὰς δυνάμεις μου περισσότερον, ἀπὸ ὅ,τι ἤμην προτοῦ μὲ βασανίσῃς». Ταῦτα δὲ λέγων ὁ μακάριος Μάρτυς ἔστρεφε ἀπὸ τὸ ἓν μέρος εἰς τὸ ἄλλο. Ἀφοῦ δὲ παρῆλθεν ὥρα πολλὴ καὶ ἡ πυρὰ οὐδόλως ἤγγιζε τὸν Ἅγιον ἐπάνω εἰς τὴν ἐσχάραν, ἐπρόσταξεν ὁ ἀνθύπατος νὰ τὸν σηκώσουν ἐκ τῆς ἐσχάρας καὶ νὰ τὸν φέρουν ὀλίγον ἔξωθι τοῦ χωρίου εἰς τόπον ὑψηλόν, καὶ ἐκεῖ νὰ τὸν ἀποκεφαλίσουν.

Πορευόμενος δὲ ὁ μακάριος Κοδρᾶτος πρὸς τὸ τέλος τοῦ Μαρτυρίου αὐτοῦ, ἔψαλλεν· «Εὐλογητὸς Κύριος ὁ Θεός, ὃς οὐκ ἔδωκεν ἡμᾶς εἰς θήραν τοῖς ὁδοῦσιν αὐτῶν» (Ψαλμ. ρκγ’ 6) τινὲς δὲ τῶν ἀδελφῶν, οἵτινες τὸν ἠκολούθουν, συνέψαλλον μετ’ αὐτοῦ, μέχρι τοῦ τόπου τῆς τελειώσεως. Ὅταν λοιπὸν ἔφθασεν εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον ἐστάθη κατ᾽ ἀνατολὰς καὶ ἤρχισε νὰ δοξολογῇ τὸν Θεόν, λέγων· «Εὐχαριστῶ Σοι, Κύριε, ὅτι κατηξίωσάς με τὸν ἀνάξιον δοῦλόν Σου νὰ ὑπομείνω διὰ τὸ Ὄνομά Σου τὸ Ἅγιον καὶ δεσμὰ καὶ φυλακὴν καὶ βάσανα καὶ τιμωρίας πολλάς. Τώρα, Κύριε ὁ Θεός, ὁ Παντοκράτωρ, ὁ Πατὴρ τοῦ ἀγαπητοῦ Σου Υἱοῦ καὶ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δοξολογῶ Σε, διότι κατηξίωσας καὶ ἐμὲ τὸν ἀνάξιον, ἵνα ἐν τῇ ὥρᾳ καὶ ἡμέρᾳ ταύτῃ συναριθμηθῶ μετὰ τῶν Ἁγίων Σου Μαρτύρων, μὲ τὴν χάριν καὶ δύναμιν τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, εἰς ἀνάστασιν καὶ ζωὴν αἰώνιον, ψυχῆς τε καὶ σώματος, ἐν ἀφθαρσίᾳ Πνεύματος Ἁγίου. Εἴθε λοιπὸν ἵνα καὶ ἐγὼ ὁ ἀνάξιος γίνω δεκτὸς μετὰ τῶν Ἁγίων Σου Μαρτύρων ἐνώπιόν Σου σήμερον, μὲ θυσίαν λιπαρὰν καὶ εὐσπρόσδεκτον, καθὼς προητοίμασας καὶ προεφανέρωοας καὶ ἐτελείωσας ὁ ἀψευδὴς καὶ ἀληθινὸς Θεὸς ἠμῶν, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».