Ὡς δὲ ὁ Ἅγιος ἐτελείωσε τὸν Ψαλμόν, εἶπεν ὁ ἀνθύπατος· «Δέρετέ τον μὲ ὅλην σας τὴν δύναμιν, διότι δὲν ᾐσθάνθη τὰς βασάνους». Ὁ δὲ μακάριος Κοδρᾶτος ἀπεκρίθη· «Δέρετε τὸ ταπεινόν μου δέρμα· τὴν μὲν σάρκα θέλεις δυνηθῆ νὰ τὴν ἀδικήσῃς, τὴν ψυχήν μου ὅμως οὐδόλως θέλεις δυνηθῆ νὰ τὴν βλάψῃς». Ὁ ἀνθύπατος εἶπεν· «Ἄθλιε, κακὸν δαίμονα ἐκυρίευσας». Ἀπεκρίθη ὁ Ἅγιος· «Ὁ Κύριός μου Ἰησοῦς γνωρίζει ὅτι ἔγινα κύριος καὶ ἐξουσιαστὴς πολὺ κακοῦ δαίμονος· ὄχι δὲ μόνον ἑνός, ἀλλὰ καὶ ὅλου τοῦ στρατεύματός του, διὰ τῆς Χάριτος καὶ δυνάμεως Αὐτοῦ, τοῦ Κυρίου μου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾯ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας». Ἐπειδὴ δὲ καὶ τὸ πλῆθος τῶν ἀδελφῶν ἀνέκραξαν τὸ «Ἀμήν», ἐθυμώθη πολὺ ὁ ἀνθύπατος καὶ ἐπρόσταξε νὰ συλλάβουν δύο ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν ἀδελφῶν, νὰ τοὺς κρεμάσουν ἔμπροσθέν του καὶ νὰ τοὺς ξέουν. Ἐγκαταλείπων δὲ τὸν Ἅγιον Κοδρᾶτον, ἠθέλησε νὰ τιμωρήσῃ τοὺς μακαρίους Μάρτυρας Σατορνῖνον καὶ Ρουφῖνον, τοὺς ὁποίους συνέλαβον, καί τόσον ἀπανθρώπως τοὺς ἔξεον διὰ σιδηρῶν ὀνύχων, ὥστε τὰ ἔντερά των ἔμελλον νὰ πέσωσιν εἰς τὴν γῆν. Οἱ δὲ μακάριοι, βασανιζόμενοι, παρεκάλουν τὸν Ἅγιον Κοδρᾶτον καὶ ὅλους τοὺς παρεστῶτας ἀδελφοὺς νὰ εὔχωνται ὑπὲρ αὐτῶν.
Τότε ὁ Ἅγιος ἀνέπεμψε μεγαλοφώνως δέησιν πρὸς τὸν Κύριον, λέγων· «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱε τοῦ ἀοράτου Πατρός, ἐξαπόστειλον τὴν βοήθειάν Σου εἰς αὐτοὺς καὶ ὑπεράσπισον τούτους, Σύ, ὁ Θεὸς τῶν ταπεινῶν, ἐλέησον τοὺς δούλους Σου καὶ δὸς αὐτοῖς ὑπομονὴν καὶ τὴν νίκην ἕως τέλους». Ἀφοῦ δὲ παρῆλθεν ὥρα πολλὴ καὶ οἱ Μάρτυρες δὲν ἀπεκρίνοντο, διότι ἐκ τῶν πολλῶν βασάνων δὲ ἠδύναντο κἂν νὰ ὁμιλήσουν, ἐπρόσταξεν ὁ ἀνθύπατος νὰ καταβιβάσουν τούτους ἀπὸ τοῦ ξύλου καὶ νὰ τοὺς παραδώσουν εἰς τοὺς δημίους, διὰ νὰ τοὺς ἀποκεφαλίσουν πρὸς τὴν ὁδὸν τοῦ Ἑλλησπόντου. Ἀκολουθήσαντες δὲ τούτους θεοφιλεῖς τινες καὶ φιλόχριστοι καὶ ἀφοῦ οὕτω μακαρίως ἐτελειώθησαν οἱ δύο οὗτοι Ἅγιοι Μάρτυρες, ἔδωκαν ἐκεῖνοι χρήματα πολλὰ εἰς τοὺς δημίους καὶ ἔλαβον τὰ πολύτιμα καὶ ἅγια αὐτῶν Λείψανα καὶ τὰ ἐνεταφίασαν ἐντίμως εἰς τὴν πατρίδα των.
Ἐν τῷ μεταξὺ τούτω περατώσας ὁ ἀνθύπατος τὰς εἰς Καισάρειαν ὑποθέσεις του καὶ μέλλων νὰ ἀναχωρήσῃ διὰ τὴν Ἀπολλωνίαν, ἐπρόσταξε νὰ ἀκολουθήσῃ αὐτὸν καὶ ὁ μακάριος Κοδρᾶτος μετὰ καὶ ἄλλων Μαρτύρων. Εὐθὺς δὲ ὡς ἔφθασεν ἐκεῖ καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Ἀπόλλωνος, ἐπρόσταξε τοὺς στρατιώτας νὰ φέρουν τούτους ἐνώπιόν του.