Ταῦτα ἀπροσδοκήτως ἀκούσας ὁ παράνομος ἡγεμὼν ἤναψεν ἀπὸ τὸν θυμὸν καὶ ἔγινε ὡς ἄγριον θηρίον· ὅθεν εὐθὺς ἐπρόσταξε τους στρατιώτας νὰ κόψουν τὰς τρίχας τῆς κεφαλῆς τῆς Μάρτυρος. Μετὰ ταῦτα ἐπρόσταξε καὶ ἔκοψαν τὰ δάκτυλα τῶν χειρῶν της. Ταῦτα δὲ ἐνῷ ἔπασχεν ἡ Ἁγία, ἐδέετο πρὸς τὸν Θεὸν λέγουσα· «Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθὼν ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σταυρωθεὶς ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου διὰ τὴν λύτρωσιν τοῦ κόσμου, Αὐτὸς καὶ νῦν, Δέσποτα Παμβασιλεῦ, ἐπίβλεψον ἐπ’ ἐμὲ τὴν δούλην σου καὶ ἐνίσχυσόν με ἵνα διὰ τὴν ἀγάπην Σου ὑπομείνω ἕως τέλους τὰ μαρτύρια καὶ οὕτω γίνω κοινωνὸς τῶν παθημάτων Σου καὶ συμμέτοχος τῆς Βασιλείας Σου. Ἀμήν».
Καθ’ ὃν δὲ χρόνον οὕτω προσηύχετο ἡ Ἁγία, δὲν ἔλειψεν ὁ ἕτοιμος βοηθὸς τῶν πρὸς Αὐτὸν ἐλπιζόντων Θεὸς ἀπὸ τοῦ νὰ ἐνισχύσῃ τὴν Ἁγίαν διὰ νὰ καταισχύνῃ τὸν διάβολον, τὸν ἄρχοντα τοῦ σκότους. Βλέπων λοιπὸν τὴν ἀνδρείαν τῆς Μάρτυρος ὁ τύραννος, ἐπρόσταξε νὰ γεμίσουν δι’ ὕδατος ἕνα μεγάλον λέβητα καὶ ἀφοῦ τὸ βράσουν καλῶς νὰ ρίψουν ἐντὸς αὐτοῦ γυμνὴν τὴν Ἁγίαν, ἵνα καῇ. Ὁ δὲ Θεός, ὅστις ἐδρόσισέ ποτε παραδόξως τὴν κάμινον εἰς τὴν Βαβυλῶνα καὶ διέσωσε τοὺς Ἁγίους Τρεῖς Παῖδας ἐκ τῆς πυρᾶς, Αὐτὸς μετέβαλε καὶ τὴν θερμότητα τοῦ ὕδατος εἰς τὴν φυσικήν του ψυχρότητα. Ὅθεν διατηρηθεῖσα ἡ Ἁγία τελείως ἀβλαβής, ἔψαλλεν οὕτω· «Διῆλθον διὰ πυρὸς καὶ ὕδατος καὶ ἐξήγαγές με εἰς ἀναψυχήν» (Ψαλμ. ξε’ 12).
Τοῦτο ἰδὼν ὁ ἡγεμὼν ἐνόμισεν, ὁ ἀνόητος, ὅτι οἱ ὑπηρέται, διὰ νὰ χαρισθοῦν τῆς Μάρτυρος, δὲν ἔκαυσαν, ὡς διετάχθησαν, τὸ ὕδωρ καὶ διὰ τοῦτο δὲν ἐκάη ἡ Μάρτυς. Ὅθεν ἐπλησίασε καὶ εἶπε πρὸς τὴν Ἁγίαν· «Ράντισόν με, ὦ Μαύρα, διὰ νὰ ἴδω, ἆρα γε καίει τὸ ὕδωρ;». Ἡ δὲ Ἁγία ἐγέμισε τὰς χεῖρας της ἀπὸ τὸ ὕδωρ τοῦτο καὶ τὸ ἔχυσεν ἐπὶ τῆς χειρὸς τοῦ τυράννου. Τότε ἐκεῖνος ἐδοκίμασε πόνον δριμύτατον καὶ ἐξεδάρη ὅλη ἡ χείρ του. Ἀπελπισθεὶς λοιπὸν ὁ ὑπηρέτης αὐτὸς τῶν δαιμόνων Ἀρριανός, ἐπρόσταξεν εὐθύς, χωρὶς ἀργοπορίαν, νὰ κατασκευάσουν δύο σταυροὺς καὶ ἐπ’ αὐτῶν νὰ σταυρώσουν τοὺς Ἁγίους. Ὡς δὲ ἤκουσαν οἱ Ἅγιοι τὴν ἀπόφασιν τοῦ θανάτου των, ηὐχαρίστουν ἀγαλλόμενοι τὸν Θεόν, ὅστις ἠξίωσεν αὐτοὺς νὰ λάβουν σταυρικὸν θάνατον διὰ τὴν ἀγάπην Του, καθὼς καὶ Αὐτὸς ὁ Θεάνθρωπος ἔχυσε τὸ πανάχραντον Αἷμά Του ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ διὰ τὴν ἰδικήν μας ἀγάπην καὶ σωτηρίαν.