Τῇ Γ’ (3ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τῶν Ἁγίων ἐνδόξων Μαρτύρων ΤΙΜΟΘΕΟΥ καὶ ΜΑΥΡΑΣ.

Διὰ τοῦτο, ἀπὸ τοῦδε καὶ εἰς τὸ ἑξῆς, ἂς διδάσκωμεν, μὲ τὸ ἔργον περισσότερον ἀπὸ τὸν λόγον τὰ λογικά μας πρόβατα, διὰ νὰ ἀκούσωμεν ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ· «Εὖ δοῦλοι ἀγαθοὶ καὶ πιστοί, εἰσέλθετε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου σας» (Ματθ. κε’ 21, 23). Καὶ σεῖς Μοναχοὶ καὶ Μονάζουσαι, μὴ νομίσετε ὅτι ἡ λευκὴ κόμη καὶ τὸ μαῦρον ράσον σᾶς σῴζουν, καθὼς λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος, ἀλλὰ ἡ παρθενία, ἡ ἀκτημοσύνη, ἡ ταπείνωσις καὶ μάλιστα ἡ ἐλεημοσύνη πρὸς τὸν πτωχὸν καὶ τὸν πένητα. Ταῦτα τὰ ἔργα σᾶς ὁδηγοῦν μέχρι τῆς θύρας τοῦ οὐρανοῦ καὶ σᾶς εἰσάγουν εἰς τὴν Βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.

Σεῖς δέ, ὦ γυναῖκες, ἀφήσατε τὰς μεταξύ σας κατακρίσεις, ἀπομακρύνατε τοὺς φθόνους, παύσατε τὰ σκάνδαλα. Καὶ ὅταν προσέρχεσθε εἰς τὴν Ἐκκλησίαν μὴ περιεργάζεσθε πῶς ἐνδύεται ἡ μία καὶ πῶς ἡ ἄλλη, ἀλλὰ μετὰ φόβου Θεοῦ καὶ κατανύξεως νὰ λατρεύετε καὶ νὰ ὑμνῆτε τὸν Πανάγαθον Κύριον, παρακαλοῦσαι Αὐτὸν νὰ συγχωρῇ τὰ σφάλματά σας καὶ νὰ ριζώνῃ τὸν φόβον του εἰς τὰς καρδίας σας, προσφέρουσαι οὕτω τὴν πρέπουσαν πίστιν εἰς τὸν Χριστὸν καὶ τὴν ὀφειλομένην ὑπακοὴν εἰς τοὺς νομίμους συζύγους σας, καθὼς ἔκαμνον τὸν παλαιὸν καιρὸν αἱ ἅγιαι ἐκεῖναι γυναῖκες. Οὕτω μόνον θέλετε ἀξιωθῆ τῆς ἀνεκφράστου χαρᾶς.

Καὶ σεῖς, ὦ ἀδελφοὶ Χριστιανοί, μὴ ἐξοδεύετε τὸν καιρόν σας εἰς πάθη καὶ ἀσωτείας· μὴ μολύνετε τὴν ψυχήν σας μὲ ἁρπαγάς, φόνους, ψευδομαρτυρίας, φθόνους, καταλαλιάς, μοιχείας καὶ μὲ ὅσα μισεῖ ὁ Θεὸς καὶ ἀγαπᾷ ὁ ἐφευρέτης τῆς κακίας διάβολος. Ἐκεῖνο δὲ τὸ ὁποῖον μισεῖτε νὰ σᾶς κάμνῃ ἄλλος, μὴ τὸ κάμνετε σεῖς εἰς ἄλλον. Ἐπειδὴ ὄχι μόνον ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς μᾶς παραγγέλλει εἰς τὸ θεῖον Του Εὐαγγέλιον, λέγων· «Πάντα οὖν ὅσα ἂν θέλητε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, οὕτω καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς» (Ματθ. ζ’ 12), ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ὁ νόμος τῆς φύσεως διδάσκει νὰ μὴ πράττωμεν ἐκεῖνο ποὺ δὲν θέλομεν νὰ μᾶς κάμουν· «ᾯ σὺ μισεῖς, ἑτέρῳ μὴ ποιήσεις» (Τωβ. δ’ 15).

Ταῦτα ἂν φυλάξωμεν, ἀγαπητοί, θέλομεν διέλθει ἐδῶ μὲν τὴν παροῦσαν πρόσκαιρον ζωήν μας εἰρηνικήν, εὐτυχῆ καὶ ἀλύπητον, ἐκεῖ δὲ θέλομεν ἀξιωθῆ τῆς μακαρίας καὶ ἀϊδίου ζωῆς τοῦ Παραδείσου, Χάριτι τοῦ ἀνάρχου Πατρὸς καὶ τοῦ συναϊδίου αὐτοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Παναγίου καὶ ἀγαθοῦ καὶ ζωοποιοῦ Αὐτοῦ Πνεύματος, τῆς μιᾶς Θεότητος, ἧς ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

                                         

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ


Ὑποσημειώσεις

[1] Ὁ Ἀρριανὸς οὗτος, μετανοήσας μετὰ ταῦτα, ἠσπάσθη τὴν Πίστιν τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐμαρτύρησεν ὑπὲρ Χριστοῦ. Ἡ μνήμη του ἑορτάζεται τὴν ιδʹ (14ην) Δεκεμβρίου μετὰ τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Φιλήμονος καὶ Ἀπολλωνίου, βλέπε συναξάριον καὶ σχετικὰς ὑποσημειώσεις ἐν τόμῳ ΙΒʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας».

[2] Φωτογραφίαν τῆς θαυματουργοῦ ταύτης Εἰκόνος βλέπε ἐν σελίδι 79.