Τῇ Γ’ (3ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τῶν Ἁγίων ἐνδόξων Μαρτύρων ΤΙΜΟΘΕΟΥ καὶ ΜΑΥΡΑΣ.

ΕΙΚΟΝΑ
Ἡ ἐν Μαχαιράδῳ τῆς Ζακύνθου θαυματουργὸς Εἰκών.

ΤΙΜΟΘΕΟΣ καὶ ΜΑΥΡΑ τὸ ἁγιώτατον ζεῦγος, ἡ ξυνωρὶς τῶν Μαρτύρων ἡ ἔνθεος, κατήγοντο ἐκ τῆς Θηβαΐδος τῆς Αἰγύπτου, ἤθλησαν δὲ ἐπὶ τῆς βασιλείας Διοκλητιανοῦ τοῦ βασιλεύσαντος κατὰ τὰ ἔτη σπδ’-τε’ (284-305) καὶ Ἀρριανοῦ ἡγεμονεύοντος τῆς ἐν Αἰγύπτῳ Θηβαΐδος. Τούτων τῶν πανενδόξων Ἁγίων Μαρτύρων τὸ ὑπὲρ τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ καὶ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ πανευφρόσυνον Μαρτύριον παραθέτομεν σήμερον εἰς τὴν ἀγάπην σας.

Μεγάλην πράγματι πρόνοιαν καὶ ἀνεκδιήγητον κηδεμονίαν, ἀγαπητοί μου ἀκροαταί, ἔδειξεν ὁ μεγαλόδωρος Κύριος πρὸς ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους, οἵτινες εὑρισκόμεθα ὑπὸ τὸν ἥλιον ὡς καὶ καθ’ ἡμέραν δεικνύει, καθὼς ἠμποροῦμεν νὰ ἐννοήσωμεν καὶ ἐξ αὐτῆς τῆς συνθέσεως τῶν οὐρανίων σωμάτων, ἐκ τῆς ἀπαθοῦς οὐσίας καὶ ἀπὸ τῆς ἀκαταπαύστου κυκλικῆς κινήσεως. Ὅλα δὲ ταῦτα μετέχουν τρόπον τινὰ τῆς αἰωνιότητος Αὐτοῦ, μεταδίδοντα μεταξύ των τὴν ἁρμονίαν διὰ νὰ μὴ ἔλθωσι λόγῳ τοῦ χρόνου εἰς τελείαν φθοράν. Οὗτος δὲ ὁ Κύριος πλάττει μὲ τὴν παντοδυναμίαν Του, ἀπὸ μιᾶς καὶ τῆς αὐτῆς ὕλης, διάφορα γένη καὶ ἄπειρα εἴδη ἀτόμων κατὰ τὴν ἰδίαν Αὐτοῦ βούλησιν.

Ἂν λοιπὸν εἰς τὰς φθαρτὰς καὶ κατωτέρας οὐσίας τῶν γηΐνων ὄντων τόσην μεγάλην πρόνοιαν ἔδειξεν ὁ φιλάνθρωπος Θεός, πόσον ἀνωτέρα καὶ ἀσύγκριτος εἶναι ἐκείνη τὴν ὁποίαν ἔδειξεν εἰς τὰς ὑπερτάτας καὶ πνευματικὰς οὐσίας, δηλαδὴ τὰς ψυχάς μας. Ἐπειδή, μὴ ἠμποροῦν τὸ πέλαγος τῆς ἐλεημοσύνης νὰ ὑποφέρῃ τὸν ἀθάνατον θάνατον τῆς ψυχῆς μας, τὸν ὁποῖον ἐπροξένησεν ἡ παράβασις τοῦ Ἀδάμ, ἐχάρισεν εἰς ἡμᾶς τὴν οὐράνιον ζωήν, τὴν ὁποίαν οὐδεὶς ὅρος δύναται νὰ ἐκφράσῃ, διότι εἶναι αἰώνιος. Ἂς ἐντρυφῶμεν ὅθεν, κατὰ δύναμιν, εἰς αὐτὴν τὴν γλυκεῖαν καὶ φαιδρὰν λαμπρότητα τῆς ὑπερουσίου ἐκείνης οὐσίας καὶ τριφαοῦς Θεότητος τοῦ Ἑνὸς καὶ μόνου Θεοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος παντὸς ὁρισμοῦ. Πρὸς τὸν ὁποῖον ὅλοι τρέχομεν, εἰς αὐτὸν ἀναπαυόμεθα καὶ ἐξ αὐτοῦ ἑλκόμεθα, ὡς ὁ σίδηρος σύρει τὸν μαγνήτην καὶ τὸ κέντρον τὸν κύκλον.

Διὰ τῆς πρὸς Αὐτὸν λοιπὸν ἀγάπης τρωθεῖσα ἡ μακαρία αὕτη δυάς, τὸ ἅγιον ζεῦγος, ἡ θεία ξυνωρίς, τὸ εὐλογημένον, λέγω, ἀνδρόγυνον, Τιμόθεος ὁ λαμπρὸς ἥρως καὶ γενναῖος ὁπλίτης τοῦ Εὐαγγελίου τῆς εἰρήνης καὶ Μαύρα ἡ ἀρρενόφρων καὶ πανσεβασμία,


Ὑποσημειώσεις

[1] Ὁ Ἀρριανὸς οὗτος, μετανοήσας μετὰ ταῦτα, ἠσπάσθη τὴν Πίστιν τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐμαρτύρησεν ὑπὲρ Χριστοῦ. Ἡ μνήμη του ἑορτάζεται τὴν ιδʹ (14ην) Δεκεμβρίου μετὰ τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Φιλήμονος καὶ Ἀπολλωνίου, βλέπε συναξάριον καὶ σχετικὰς ὑποσημειώσεις ἐν τόμῳ ΙΒʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας».

[2] Φωτογραφίαν τῆς θαυματουργοῦ ταύτης Εἰκόνος βλέπε ἐν σελίδι 79.