Εἰς δὲ τὸ κατὰ Ἰωάννην Εὐαγγέλιον λέγει ὁ Ἰησοῦς· «Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει καὶ μείζονα τούτων ποιήσει» (Ἰωάν. ιδ’ 12). Ἂς διηγηθῶμεν λοιπὸν ἤδη, πρῶτον, ὅσα ζῶν ἔπραξεν ὁ Ἅγιος, τὰ ὁποῖα διέσωσεν ἡ παράδοσις, κατόπιν δὲ καὶ τὰ μετὰ θάνατον.
Διεσώθη ἐκ παραδόσεως, ὅτι ἐνῷ ὁ Ἅγιος ἱερούργει, πολλάκις, καθ’ ἣν στιγμὴν ἐξήρχετο τῆς ὡραίας πύλης τοῦ Ἱεροῦ, ἵνα ἐκφωνήσῃ τὸ «Κύριε, Κύριε, ἐπίβλεψον ἐξ οὐρανοῦ…», οἱ καθαροὶ τὴν καρδίαν καὶ ὁπωσδήποτε ἐνάρετοι Χριστιανοὶ ἔβλεπον ἔμπροσθεν τοῦ στόματος αὐτοῦ φεγγοβόλον καὶ λαμπρὸν ἀστέρα. Κάποτε δὲ εἷς ἐκ τῶν Χριστιανῶν, βλέπων τὸ θαυμάσιον τοῦτο φαινόμενον, ἐξ εὐλαβείας κινούμενος πρὸς τὸν Ἅγιον, ἔσπευσε καὶ εἶπεν εἰς αὐτὸν ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἔβλεπε. Τότε ὁ Ἅγιος πλήρης ταπεινοφροσύνης λέγει πρὸς αὐτόν· «Σιώπα, διότι ἀπατᾶσαι. Ἀντανάκλασιν φωτός, ἕνεκα τῶν πολλῶν ἐν τῷ ναῷ φώτων, βλέπεις καὶ οὐχὶ τοιοῦτόν τι τὸ ὁποῖον λέγεις». Ἀφοῦ δὲ ἐκεῖνος ἐπέμενεν, ὁ Ἅγιος ἐπετίμησεν αὐτὸν δριμύτατα καὶ τοῦ ἔδωσεν ἐντολὴν νὰ μὴ εἴπῃ εἰς οὐδένα τίποτε ἐν ὅσῳ ζῇ.
Εἰς Χριστιανούπολιν ὑπῆρχεν οἰκογενειάρχης τις ὀνόματι Χρῆστος, ἔμπορος, θεοσεβὴς καὶ γνώριμος τοῦ Ἁγίου. Τούτου ὁ υἱὸς Παντελῆς μετέβη μετὰ δύο ἵππων χάριν ἐμπορίου εἰς Πάτρας. Ἀλλὰ καθ᾽ ὁδὸν τὸν συνέλαβον λῃσταὶ καὶ ἀφοῦ ἐφόνευσαν τοὺς ἵππους, ἔδεσαν αὐτὸν καὶ ἀπήγαγον αἰχμάλωτον εἰς τὰ ὄρη, παραγγείλαντες δι’ ἑνὸς διαβάτου εἰς τοὺς γονεῖς του ὅτι, ἐὰν ἐντὸς δεκαπέντε ἡμερῶν δὲν στείλωσι λύτρα, θὰ φονεύσωσι τὸν δέσμιον. Ἀλλὰ τὰ ἀπαιτούμενα λύτρα ὑπερέβαινον τὴν περιουσίαν τοῦ δυστυχοῦς ἐκείνου. Θρῆνος, κλαυθμὸς καὶ ὀδυρμὸς κατέλαβε τοὺς γονεῖς καὶ ἀδελφούς. Προστρέχει τότε ὁ τεθλιμμένος πατὴρ εἰς τὸν Ἀρχιερέα διηγούμενος τὴν συμφοράν του. Ὁ δὲ Ἅγιος εἶπε πρὸς αὐτόν· «Εἰς τίποτε ἄλλο, παιδί μου, δὲν δύναμαι νὰ σὲ βοηθήσω, εἰ μὴ νὰ ἀναπέμψωμεν δεήσεις πρὸς τὸν εὔσπλαγχνον Θεὸν καὶ ἐκεῖνος εἶναι μέγας καὶ δυνατός». Καὶ οὕτως ἔπραξε. Τὴν δεκάτην τετάρτην ἡμέραν λοιπὸν τὸ ἑσπέρας, ὅτε οἱ λῃσταί, εὐθυμήσαντες, ἐμέθυσαν, ἠπείλησαν τὸν αἰχμάλωτον, ὅτι ἐὰν ἕως αὔριον τὴν ἑσπέραν δὲν ἔλθουν τὰ χρήματα, θὰ στείλουν εἰς τοὺς γονεῖς του τὴν κεφαλήν του! Ρῖγος τότε κατέλαβε τὸν δυστυχῆ Παντελῆν. Οἱ δὲ λῃσταὶ ἔθεσαν ἐν τῷ μέσῳ αύτῶν τὸν αἰχμάλωτον σιδηροδέσμιον καὶ ἐκοιμήθησαν ὕπνον βαθύτατον.