Ὁ Ἀθανάσιος λοιπόν, ὑπογραμμὸν ἔχων τὸν θεῖον Παῦλον καὶ τὴν λοιπὴν τῶν Πατέρων χορείαν καὶ σπεύδων πρὸς ὑψηλότερον βαθμὸν τελειότητος, ἀπέκρουσε τὴν περὶ νυμφεύσεως πρότασιν τοῦ πατρός, προφασιζόμενος ὁτὲ μὲν τὸ ἄστατον τοῦ καιροῦ, ὁτὲ δὲ τὰς διαφόρους τοῦ βίου περιπετείας καὶ ὅτι ἔπρεπε νὰ σκεφθῇ ὡριμώτερον. Ἀλλ’ ὁ πατὴρ ἐπέμενε νὰ πραγματοποιήσῃ τὸ μελετώμενον. Ὅθεν καὶ μὴ θέλοντος αὐτοῦ ἠρραβώνισε τὸν Ἀθανάσιον μετὰ κόρης τινὸς περιφήμου πλουσίου ἐκ Πατρῶν, ἀναλόγου βεβαίως καὶ τῆς ἀξίας καὶ τῆς οἰκογενείας αὐτοῦ. Ὅτε δὲ ἦλθεν ὁ καιρὸς τῶν γάμων, ὁ πατήρ του, ἡμέρας τινὰς ἐνωρίτερον, ἀπέστειλεν αὐτὸν εἰς Ναύπλιον, τὴν πρωτεύουσαν τότε τῆς Πελοποννήσου, ὅπως ἑτοιμάσῃ, κατὰ τὴν συνήθειαν, τὰ νυμφικὰ ἐνδύματα ὅσον τὸ δυνατὸν καλλίτερα.
Ἀλλ’ ὁ Ἀθανάσιος πιεζόμενος ἀφ’ ἑνὸς ὑπὸ τοῦ πατρός, ἀφ’ ἑτέρου δὲ ὑπεκκαιόμενος ὑπὸ τοῦ ἐν ἑαυτῷ ἱεροῦ αἰσθήματος καὶ αἰσθανόμενος μεγίστην ἀποστροφὴν πρὸς τὰ κοσμικά, εὑρέθη μεταξὺ σφύρας καὶ ἄκμονος, δηλαδὴ εἰς ἀμηχανίαν καὶ στενοχωρίαν τί νὰ πράξῃ. Ὅθεν, ἐνῷ ἐπορεύετο πρὸς τὸ Ναύπλιον, διέταξεν ἐν τῷ μέσῳ τῆς ὁδοῦ τοὺς μετ’ αὐτοῦ ὑπηρέτας, ὅπως προπορευθῶσι. Παρεκκλίνας τότε ὀλίγον ἀπὸ τῆς ὁδοῦ, εἰσῆλθεν εἰς Ναὸν τῆς Θεοτόκου, παρὰ τὴν θέσιν Βιδῶνι, καὶ γονυπετήσας ἐδέετο μετὰ δακρύων καὶ καρδίας συντετριμμένης, λέγων ταῦτα· «Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεός μου, καρδίας καὶ νεφροὺς ὁ ἐτάζων καὶ τὰ κρυπτὰ τῶν ἀνθρώπων σαφῶς ἐπιστάμενος, Σὺ γνωρίζεις τὴν καρδίαν μου καὶ τὴν θέλησίν μου. Γνωρίζεις, Κύριε καρδιογνῶστα, ὅτι ἐκ κοιλίας μητρός μου Σὲ ἐπόθησα καὶ ἠγάπησα. Καὶ ἤδη ὁ πατήρ μου μὲ βιάζει· ὅθεν γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδὸν ἐν ᾗ πορεύσομαι, ὅτι πρὸς σὲ ἦρα τὴν ψυχήν μου».
Ταῦτα ἐνθέρμως ἀφοῦ προσηυχήθη ὁ Ἀθανάσιος, ἐξηκολούθησε τὴν πορείαν του. Ὅταν δὲ ἔφθασεν εἱς Ναύπλιον, ἤρχισε νὰ κατασκευάζῃ τὰ νυμφικὰ ἐνδύματα, ἀλλὰ πάντοτε ὑπὸ τὸ κράτος τῆς πάλης τῶν λογισμῶν, τῆς ψυχρότητος καὶ τῆς ἀδιαφορίας ἐκείνης, τὴν ὁποίαν δεικνύει πᾶς τις, ὅταν αἰσθάνεται ἀηδίαν καὶ ἀποστροφὴν πρὸς κανὲν πρᾶγμα. Συχνότερον δὲ παρεκάλει τὸν Θεὸν καὶ τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον, ὅτε πλέον ἡ θλῖψις καὶ ἡ στενοχωρία του ηὔξησεν.