Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΑΧΙΛΛΙΟΥ Ἐπισκόπου Λαρίσης.

Τοιουτοτρόπως ὁ Θεός, θαυματουργήσας διὰ τοῦ Ἁγίου Ἀχιλλίου, τὴν μὲν δύναμιν τῶν Ὀρθοδόξων ἐτίμησε καὶ ηὔξησε, τὸν δὲ Ἄρειον καὶ τοὺς ἑαυτοῦ ὁμόφρονας ἐταπείνωσε καὶ κατῄσχυνε. Διὰ τούτου δὲ τοῦ θαύματος καὶ ὁ Θεὸς ἐδοξάσθη καὶ ἡ ἀλήθεια κατεφάνη καὶ τὸ ὁμοούσιον τῆς Παναγίας Τριάδος εἰς τὸν κόσμον ἅπαντα ἐκηρύχθη. Οἱ Ἄγγελοι ἐχάρησαν, οἱ ἄνθρωποι ἐδόξασαν καὶ τὸ φῶς τῆς ἀληθείας ὑπὲρ τὸν ἥλιον ἔλαμψε. Οἱ δὲ κακόδοξοι Ἀρειανοί, καταισχυνθέντες ἐκ τούτου τοῦ σημείου, ὡς καὶ διὰ παρομοίων ἄλλων θαυμάτων τελεσθέντων ὑπὸ τῶν ἐκεῖσε συναθροισθέντων Ἁγίων Πατέρων, τινὲς μὲν ὡμολόγησαν τὴν Ὀρθοδοξίαν συμφωνήσαντες εἰς τὸ ὁμοούσιον τῆς Ἁγίας Τριάδος, τινὲς δὲ μετὰ τοῦ Ἀρείου, παραμείναντες εἰς τὸ πεῖσμα, ἀνεθεματίσθησαν ὑπὸ τῆς Ἁγίας ταύτης Συνόδου καὶ ἐξωρίσθησαν.

Μετὰ ταῦτα ὁ βασιλεὺς Κωνσταντῖνος ὁ Μέγας, συνευφρανθεὶς μετὰ τῶν Ὀρθοδοξων Ἀρχιερέων, ἔλαβεν αὐτοὺς ἅπαντας ὁμοῦ συμπεριλαμβανομένου καὶ τοῦ Ἁγίου Ἀχιλλίου καὶ ἀπῆλθον εἰς τὴν νεόκτιστον καὶ ὁμώνυμον αὐτοῦ βασιλεύουσαν πόλιν, ἵνα εὐλογήσωσιν αὐτήν. Φθάσαντες ὅθεν ἐκεῖ ἐδεήθησαν ἅπαντες πρὸς τὸν Θεὸν ἐκτενῶς, ἵνα μένῃ ἡ πόλις στερεά, ἀσάλευτος καὶ ἀνίκητος ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν καὶ τῶν πολεμίων. Ἰδὼν δὲ τὸν ἱερὸν Ἀχίλλιον καὶ ὁ τότε Πατριάρχης τῆς Κωνσταντινουπόλεως Ἅγιος Μητροφάνης, ὅστις, ἕνεκα τοῦ βαθέος του γήρατος, δὲν παρευρέθη εἰς τὴν Σύνοδον, ἀλλ’ ἀντεπροσωπεύθη ὑπὸ τοῦ θείου Ἀλεξάνδρου καὶ ἀκούσας τὰ ἔνθεα κατορθώματα αὐτοῦ, μεγάλως αὐτὸν ἐτίμησε καὶ τοὺς κόπους αὐτοῦ ἐπῄνεσε καὶ ἐμακάρισεν. Ἀφοῦ δὲ ἐπ’ ἀρκετὸν συνωμίλησε μετ’ αὐτοῦ, εἰς τὸ τέλος εἶπε καὶ ταῦτα· «Ὦ ὑπέρμαχε τῆς ἀληθείας Ἀχίλλιε, ὕπαγε εἰς τὸ καλὸν ἐν εἰρήνῃ καὶ ὁ Θεὸς ἂς εἶναι μετὰ σοῦ, ὁ δὲ μισθός σου ἔστω πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς». Ὁ δὲ εὐσεβέστατος βασιλεύς, ἐξαιρέτως τιμήσας τὸν Ἅγιον καὶ δοὺς εἰς αὐτὸν χρυσὸν καὶ ἄργυρον πρὸς ἀνέγερσιν Ἐκκλησιῶν καὶ σύστασιν ἄλλων ἀγαθῶν ἔργων, ὡς δι’ ὅλους τοὺς ἄλλους Ἀρχιερεῖς ἔπραξεν, ἀπέστειλεν ἐν εἰρήνῃ. Ὁ Ἅγιος τότε, εὐχηθεὶς τὸν βασιλέα καὶ ὅλον τὸν οἶκον αὐτοῦ καὶ ἀποχαιρετήσας πάντας τοὺς Ἀρχιερεῖς, ἐπέστρεψε νικητὴς καὶ τροπαιοφόρος εἰς τὴν Λάρισαν, τὴν ἑαυτοῦ ἐπαρχίαν.