Στειρίου Λεβαδείας. Ἔργον ΙΑʹ αἰῶνος.
ΑΧΙΛΛΙΟΣ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν, ὁ θεῖος καὶ θαυμάσιος, ἐγεννήθη κατὰ τὸ δεύτερον ἥμισυ τοῦ Γ’ αἰῶνος εἰς τὴν περίφημον Καππαδοκίαν, εἰς τῆν ὁποίαν ἐγεννήθησαν καὶ οἱ δύο ἐκεῖνοι περιφανεῖς στῦλοι τῆς Ἐκκλησίας, Βασίλειος ὁ Μέγας καὶ Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Ἦσαν δὲ οἱ γονεῖς αὐτοῦ εὐγενεῖς, ἔντιμοι καὶ περίφημοι, πλοῦτον ἔχοντες ἀρκετόν, τὸ δὲ περισσότερον καὶ ἐντιμότερον, ὅτι ἦσαν εὐσεβεῖς Χριστιανοί, ἀγαθοὶ καὶ εὐπρόσιτοι καὶ πολὺ ἐλεήμονες. Ὅθεν πλείστας ἀγαθοεργίας καθημερινῶς ἐπιτελοῦντες καὶ λίαν καλῶς καὶ κατὰ Χριστὸν βιώσαντες, εἰς δὲ τὸν υἱὸν αὐτῶν Ἀχίλλιον καλὸν παράδειγμα ἐν ἔργῳ τε καὶ λόγῳ γενόμενοι, ἐκοιμήθησαν ἐν Κυρίῳ.
Τούτων τὰς ἀρετὰς μιμηθεὶς καὶ ἀσκήσας ὁ παῖς Ἀχίλλιος, δὲν παρεδόθη εἰς τρυφὰς καὶ ἡδονὰς τοῦ σώματος, κατὰ τὴν τῶν νέων συνήθειαν, ἀλλ’ ὅλην τὴν τῶν γονέων αὐτοῦ κληρονομίαν εἰς πτωχοὺς καὶ χήρας καὶ ὀρφανὰ διεμοίρασεν, Οὕτω γενόμενος διὰ τὸν Χριστὸν πτωχὸς καὶ πένης, περιεπάτει τὴν στενὴν καὶ τεθλιμμένην ὁδόν, τὴν ἄγουσαν εἰς τὴν Βασιλείαν τῶν οὐρανῶν καὶ ἐνήστευεν, ἠγρύπνει, προσηύχετο καὶ ἄλλας ἀγαθοεργίας καὶ ἀγῶνας ἔκαμνεν ἀόκνως καὶ προθύμως. Κατ’ αὐτὸν λοιπὸν τὸν τρόπον διάγων ἐγένετο κατοικητήριον καὶ δοχεῖον τοῦ Παναγίου Πνεύματος καὶ ὑπόδειγμα πασῶν τῶν ἀρετῶν.
Εἰς τοιαῦτα μέτρα ἁγιωσύνης φθάσας ὁ μακάριος Ἀχίλλιος, ἐπεθύμησε διὰ τὸν Χριστὸν νὰ ἀπομακρυνθῇ τῆς τύρβης τοῦ κόσμου, ἵνα ἐκ τούτου καὶ αὐτὸς ὠφεληθῇ καὶ ἄλλους ὠφελήσῃ. Ὅθεν, ἐγκαταλείψας πατρίδα, συγγενεῖς καὶ φίλους, ἀνεχώρησεν ἐκ τῆς Καππαδοκίας καὶ πορευθεὶς πρῶτον εἰς Ἱεροσόλυμα, προσεκύνησε τοὺς Ἁγίους Τόπους μετ’ εὐλαβείας καὶ κατανύξεως. Μετὰ ταῦτα ἐπεθύμησε νὰ μεταβῇ καὶ εἰς τὴν περίφημον Ρώμην, τὴν μεγαλόπολιν, ἵνα προσκυνήσῃ τοὺς τάφους καὶ τὰ ἱερὰ Λείψανα τῶν Ἁγίων καὶ πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου, ἵνα καὶ ἐκεῖ ὠφεληθῇ καὶ ὠφελήσῃ. Τυχὼν δὲ τοῦ ποθουμένου, ἤρχισεν ἔκτοτε νὰ γίνεται κήρυξ τοῦ θείου λόγου. Οὕτω, πανταχόθεν διερχόμενος, ἐκήρυττεν εἰς ὅλους ὡς ἄλλος Ἀπόστολος, τὸ Εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ, ὁδηγῶν πλῆθος ἀνθρώπων ἐκ τῆς εἰδωλολατρίας εἰς τὴν τοῦ Χριστοῦ πίστιν καὶ βαπτίζων αὐτοὺς ἔκαμνε τούτους τέκνα φωτὸς ἀντὶ τέκνων σκότους ὅπου ἦσαν πρότερον, καθιστῶν τοιουτοτρόπως αὐτοὺς κληρονόμους τῆς αἰωνίου Βασιλείας τῶν οὐρανῶν.