Ἦτο δὲ εἰς τὴν πόλιν ἐκείνην εἰδωλολάτρης τις, πολὺ πλούσιος καὶ ἰσχυρός, Δράκων καλούμενος, ὅστις εἶχεν υἱόν, Δράκοντα καὶ αὐτὸν ὀνομαζόμενον, ὅστις ἔπασχεν ἐκ φοβερᾶς ἀσθενείας εἰς τὸ δεξιόν του πλευρόν, διὰ τὴν ὁποίαν ὁ πατήρ του πολλὰ εἶχεν έξοδεύσει εἰς τοὺς ἰατρούς, ἀλλ’ ἐκεῖνοι οὐδὲ κατ’ ἐλάχιστον ἠδυνήθησαν νὰ ἀνακουφίσουν τοῦτον. Ἡμέραν δέ τινα διερχόμενος ὁ Ἅγιος ἔξωθι τῆς οἰκίας ὅπου ἐκάθητο ὁ μέγας Δράκων μετὰ τοῦ ἀσθενοῦς υἱοῦ του καὶ μετ’ ἄλλων πολλῶν, ἐχαιρέτισεν ἅπαντας. Κατόπιν, λαβὼν τὴν χεῖρα τοῦ ἀσθενοῦς, εἶπε· «Δράκον, γενοῦ καὶ σὺ ὑγιής, ὡς καὶ οἱ ἂλλοι». Καί, ὤ τοῦ θαύματος! εὐθὺς ὁ Δράκων ἰάθη, οἱ δὲ περιεστῶτες, ἰδόντες τὸ θαῦμα, ἔμειναν ἐκστατικοί. Τότε ὁ πατὴρ τοῦ θεραπευθέντος, ἀπὸ τὸν φόβον καὶ τὸν τρόμον, ὅστις τὸν κατέλαβε, δὲν ἠδυνήθη νὰ μεταβῇ ἐντὸς τοῦ οἴκου του μὲ τοὺς ἰδίους του πόδας διὰ τοῦτο, βαστάσαντες αὐτὸν οἱ ὑπηρέται του, μετέφεραν καὶ ἀπέθεσαν αὐτὸν ἐπὶ τῆς κλίνης του.

Τὴν ἑπομένην, ἡ σύζυγος τοῦ Δράκοντος μετέβη πρὸς τὸν Ἅγιον καὶ παρεκάλει αὐτὸν νὰ ὑπάγῃ εἰς τὴν οἰκίαν των, ἵνα ἀναπέμψῃ προσευχὴν εἰς τὸν Θεὸν καὶ ἐγερθῇ ὁ σύζυγός της ἐκ τῆς κλίνης. Ὅθεν, μεταβὰς ὁ Ἅγιος εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ Δράκοντος, ἀνέπεμψε προσευχὴν ὑπὲρ αὐτοῦ εἰς τὸν Θεὸν καὶ εὐθὺς ὁ Δράκων ἠγέρθη ἐκ τῆς κλίνης. Τὴν δὲ ἑπομένην πρωΐαν, λαβὼν πέντε χιλιάδας νομίσματα, ἔφερε ταῦτα εἰς τὸν Ἅγιον, ὅστις εἶπε πρὸς αὐτόν· «Εἰς ἐμέ, ὦ τέκνον μου, ἀρκεῖ ἓν ἔνδυμα διὰ νὰ καλύπτω τὸ σῶμά μου καὶ ἐλάχιστος ἄρτος καὶ ὕδωρ. Τί λοιπὸν μοῦ προσφέρεις βάρος; Ἐὰν ὅμως θέλῃς νὰ δοξασθῇς, ὕπαγε εἰς τὴν οἰκοδομὴν τοῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ δὸς ταῦτα εἰς ἐκείνους, οἵτινες ἐργάζονται ἐκεῖ». Οὕτως ἔπραξεν ὁ Δράκων. Κατόπιν δὲ παρεκάλεσε τὸν Ἅγιον καὶ ἐβάπτισεν αὐτὸν καὶ τὴν σύζυγόν του διὰ τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος.

Ἕτερός τις εἰδωλολάτρης πολὺ πλούσιος, Συνέσιος τὸ ὄνομα, εἶχεν υἱὸν μονογενῆ, δεκατριῶν χρόνων, τὸν ὁποῖον προσέβαλε πάθος δεινὸν πέριξ τοῦ λαιμοῦ του, τὸ ὁποῖον τὸν ἔπνιξε καὶ ἀπέθανε. Μέγας τότε θρῆνος καὶ κλαυθμὸς ἐγένετο εἰς τὴν οἰκίαν του, Χριστιανὸς δέ τις, Ἑρμίας καλούμενος, γνώριμος τοῦ Ἁγίου, εἶπε πρὸς τὴν μητέρα τοῦ παιδίου· «Ἐὰν καλέσῃς τὸν Ἅγιον Ἐπιφάνιον νὰ ἔλθῃ ἐδῶ καὶ νὰ δεηθῇ τοῦ Θεοῦ διὰ τὸ παιδίον σου, θέλει ἀναστήσει τοῦτο». Ἐκείνη τότε, πιστεύσασα εἰς τοὺς λόγους τοῦ Ἑρμία, ἔστειλε τοῦτον τὸν ἴδιον εἰς τὸν Ἅγιον.