Τότε ὁ βασιλεύς, ὡς ἤκουσε τὸν τοιοῦτον ἔλεγχο τοῦ Πατριάρχου Γερμανοῦ, θυμωθεὶς καὶ μὴ ἔχων τί νὰ ἀντείπῃ κατὰ τῆς ἀληθείας, ἤγειρε τὴν χεῖρά του καὶ κατέφερε ράπισμα ἰσχυρότατον κατὰ τοῦ Ἁγίου, εἰπὼν ἐν ὀργῇ· «Φύγε, κακὴ κεφαλή, ἐξ ὀφθαλμῶν μου, μὴ χάσῃς καὶ τὴν ζωήν σου». Ἀλλὰ ὁ Ἅγιος ὑπέμεινε τὸ ράπισμα ὡς ὁ Χριστὸς καὶ ἀνεχώρησεν ἀποδιωγμένος.
Ἰδὼν ὁ βασιλεύς, ὅτι δὲν ἠδυνήθη νὰ φέρῃ τὸν Πατριάρχην μὲ τὴν γνώμην του, ἐκάλεσε τὸν σοφώτατον γυμνασιάρχην καὶ οἰκουμενικὸν διδάσκαλον [6] καὶ ἀνέφερεν εἰς αὐτὸν τὴν ἀπόφασίν του, διὰ τὴν κατάργησιν τῶν ἁγίων Εἰκόνων. Τότε ὁ διδάσκαλος ἀπήντησεν εἰς τὸν βασιλέα, βεβαιῶν ὅσα εἶπεν ὁ Πατριάρχης Γερμανός, προσθέσας καὶ ἄλλας ἱστορίας καὶ θαύματα, τὰ ὁποῖα ἐνήργησαν αἱ ἅγιαι Εἰκόνες λόγῳ τῆς θείας Χάριτος, ἥτις κατοικεῖ εἰς αὐτάς καὶ διὰ τὴν προσκύνησιν αὐτῶν ἐβεβαίωνεν, ὅτι εἶναι ἀρχαία παράδοσις, παραδοθεῖσα παρὰ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ ὅτι, πρὸ τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Χριστοῦ, ὁ Ἐδεσσηνὸς Αὔγαρος, προσκυνήσας τὴν ἀχειροποίητον Εἰκόνα τοῦ Κυρίου μετὰ πίστεως καὶ εὐλαβείας, ἰατρεύθη ἐκ τῆς λέπρας. Ἀλλ’ ὁ βασιλεὺς ἐνόμιζε φλυαρίας τὰς νουθεσίας τοῦ διδασκάλου.
Θέλων δὲ ὁ παράνομος τύραννος νὰ ἀποδείξῃ τὸ πεῖσμά του, ἐπειδὴ ἐντὸς αὐτοῦ κατῴκει ὁ διάβολος, ἐπρόσταξε διὰ νυκτὸς τὸ στράτευμά του καὶ περιεκύκλωσαν τὸ σχολεῖον, ἐντὸς τοῦ ὁποίου εὑρίσκετο καὶ ό διδάσκαλος καί, βαλόντες πῦρ πανταχόθεν, κατέκαυσαν αὐτὸν μὲ τὴν περίφημον Βιβλιοθήκην, ὡς καὶ τοὺς λοιποὺς διδασκάλους καὶ μαθητάς, ὅσοι εὑρέθησαν ἐκεῖ, ὥστε οὐδὲ εἷς ἐσώθη, οὐδὲ ἓν βιβλίον ἀπέμεινε. Τὴν δὲ πρωΐαν ἐπρόσταξε νὰ ἐκβάλουν τὰς ἁγίας Εἰκόνας ἀπὸ ὅλας τὰς Ἐκκλησίας καὶ ἄλλας μὲν νὰ κατακαύσουν, ἄλλας δὲ νὰ ρίψουν εἰς τὴν θάλασσαν. Τότε, ἰδὼν ὁ Ἅγιος Γερμανός ὅτι ἤρχισε νὰ καταστρέφῃ τὰς ἁγίας Εἰκόνας, εἰσῆλθεν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν καί, προσευχηθεὶς μετὰ πολλῶν δακρύων, ἔθεσε τὸ ὠμοφόριον αὐτοῦ ἐπὶ τῆς ἁγίας Τραπέζης τοῦ ἱεροῦ Βήματος καὶ λαβὼν τὴν Εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ τὴν μεγάλην, ἥτις ἦτο εἰς τὸ Πατριαρχεῖον, κατῆλθεν εἰς τὸν αἰγιαλόν, εἰς τόπον λεγόμενον τοῦ Μαντείου.
Ὁ δὲ τότε Πάπας τῆς Ρώμης, Γρηγόριος ὀνόματι, ἦτο εὐσεβὴς καὶ ἅγιος ἄνθρωπος καὶ πρὸς ἐκεῖνον ἠθέλησε νὰ ἀποστείλῃ τὴν ἁγίαν Εἰκόνα τὴν ὁποίαν ἔλαβεν ἐκ τοῦ Πατριαρχείου, ὅπως φυλαχθῇ, ἐπειδὴ εἰς τὴν Ρώμην δὲν ἐβασίλευεν ὁ Λέων ὁ Ἴσαυρος.