«Οὕτως, ὦ βασιλεῦ, ἤρχισε τὸ εὐσεβὲς ἔργον τῆς ἱστορήσεως τῶν ἁγίων Εἰκόνων, ὁ στολισμὸς τῶν Ναῶν τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν οἴκων τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν. Τοῦτο δὲ καὶ αἱ Ἅγιαι Οἰκουμενικαὶ Σύνοδοι ἐδέχθησαν καὶ νὰ σεβώμεθα καὶ νὰ προσκυνοῦμεν ἐκέλευσαν, ὄχι λατρευτικῶς, καθὼς φλυαροῦσιν οἱ ἄφρονες, ἀλλὰ σχετικῶς, εἰς τὸ πρωτότυπον τὴν προσκύνησιν ἀπονέμοντες, καθὼς λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος καὶ ὄχι θεοποιοῦντες τὰς Εἰκόνας. Γνώριζε λοιπόν, ὦ βασιλεῦ, ὅτι ἐγώ, διὰ τὴν τιμὴν τῶν ἁγίων Εἰκόνων, ὄχι μόνον νὰ κακοπαθήσω, ἀλλὰ καὶ νὰ ἀποθάνω εἶμαι ἕτοιμος καὶ μάλιστα διὰ τὴν Εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ μου, ὅστις ἔχυσε τὸ αἷμά Του, ἵνα ἀνακαινίσῃ τὴν πεσοῦσαν εἰκόνα τῆς ψυχῆς μου. Εἶναι λοιπὸν φανερόν, ὅτι ἡ Εἰκὼν τοῦ Χριστοῦ φέρει τὸ ὄνομα Αὐτοῦ τοῦ ἰδίου Χριστοῦ, ὅστις ἐσαρκώθη ἐκ τῆς Ἀειπαρθένου Μαρίας καὶ ἐπὶ τῆς γῆς μετὰ τῶν ἀνθρώπων ἔζησεν. Ὅθεν πρέπει ἕκαστος, Ὀρθόδοξος Χριστιανός, καθὼς διὰ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, οὕτω καὶ διὰ τὴν ἁγίαν Εἰκόνα Του νὰ ἀποθάνῃ. Καὶ ὁ ἀτιμάζων τὴν εἰκόνα, ἀτιμάζει τὸν ἴδιον, ἐζωγραφημένον εἰς αὐτήν».
«Ἂς μὴ γίνεται λοιπόν, ὦ βασιλεῦ, ἡ βασιλεία σου αἴτιος τοιαύτης ἀτιμίας πρὸς τὸν Δεσπότην Χριστόν, ὅπως δὲν δέχεσαι καὶ σὺ νὰ καταπατήσουν τὸ νόμισμα, τὸν ὁποῖον ἔχει τὴν μορφήν σου. Καὶ ἐπειδὴ οὕτως ἔχει τὸ πρᾶγμα, τὴν ἀλήθειαν σοῦ λέγω. Ἄκουσόν μοι ἱλαρῶς καὶ μὴ ταράττῃς τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ. Διότι, ἐὰν νομίζῃς ὅτι ἐγὼ μόνον οὕτω λογίζομαι, ρῖψον με, ὡς τὸν Ἰωνᾶν, εἰς τὴν θάλασσαν. Γνώριζε ὅμως ὅτι ὅλη ἡ οἰκουμένη μαρτυρεῖ μετ’ ἐμοῦ καὶ σέβεται τὴν προσκύνησιν τῶν ἁγίων Εἰκόνων, ἄνευ δὲ ἀποφάσεως Οἰκουμενικῆς Συνόδου μόνος ἐγὼ καινόν τι περὶ Πίστεως οὐ νομοθετῶ. Διὰ τοῦτο καὶ ἡ βασιλεία σου ἂς μὴ γίνεσαι ἄπιστος εἰς τὴν ἀλήθειαν, ἵνα μὴ συναριθμηθῇς μὲ τοὺς ἀπίστους Ἑβραίους, οἵτινες μισοῦν τὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ. Ἐνθυμήθητι δὲ καὶ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον διηγήθημεν ἄλλοτε πρὸς σέ, μὲ τόσας ἀξιοπίστους μαρτυρίας, τὸ θαῦμα, δηλαδή, τὸν ὁποῖον ἔγινεν εἰς τὴν πόλιν Βηρυττόν, ὅπου εὗρον μίαν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν ἐκτύπησαι μὲ τὴν μάχαιραν εἰς τὴν δεξιὰν πλευρὰν καί, ὤ τοῦ θαύματος! τόσον πολὺ αἷμα ἐξῆλθεν, ὥστε ἔρρεεν ἔξω τῆς οἰκίας [5]. Ὅμως ὅλοι δὲν ἐπίστευσαν, ἀλλὰ μερικοί. Μὴ θέλῃς λοιπὸν νὰ γίνῃς, μετὰ τῶν ἀπίστων, κληρονόμος τῆς αἰωνίου κολάσεως».