Ὅταν ὅμως τὸν ἔφεραν ἐνώπιόν του, ἀντὶ νὰ τὸν θανατώσῃ, τὸν τίμησε καὶ τὸν ἐδόξασε τόσον, ὥστε ἔκαμε καὶ ἀνδριάντα τοῦ Σίμωνος καὶ τὸν ἔστησεν ἀνάμεσα εἰς τὰς δύο γεφύρας τοῦ Τιβέρεως ποταμοῦ τῆς Ρώμης, εἰς τὸ ὁποῖον εἴδωλον ἐπέγραψεν οὕτω: «Σίμωνι δέῳ σάνκτῳ»· ἤτοι τοῦτο τὸ εἴδωλον εἶναι τοῦ Σίμωνος τοῦ ἁγίου· διότι τόσον ἐπλάνησεν ὁ μιαρὸς πρόδρομος τοῦ Ἀντιχρίστου ἐκεῖνον τὸν βασιλέα Κλαύδιον καὶ τοὺς Ρωμαίους μὲ τὰς μαγείας καὶ τερατουργίας του, ὥστε ὅλοι ὡς θεὸν τὸν ἐπροσκυνοῦσαν. Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτου ὁ Ἰουστῖνος καὶ ὁ Εἰρηναῖος οἱ Χρονογράφοι γράφουσι πλατύτερον, ἡμεῖς δὲ ἂς ἔλθωμεν εἰς τὴν ἀκολουθίαν τοῦ λόγου.
Ὅταν εἶδεν ὁ Ἀπόστολος Πέτρος τὴν ὀπτασίαν, περὶ τῆς ὁποίας ἐγράψαμεν ἀνωτέρω, ἡτοιμάσθη παρευθὺς καὶ ἐξεκίνησε μεταβαίνων εἰς τὰ μέρη τῆς Δύσεως. Καὶ πρῶτον μὲν διῆλθε καὶ πάλιν ἐκ τῆς Ἀντιοχείας τῆς Συρίας, συναντηθεὶς δὲ ἐκεῖ μετὰ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου κατ’ οἰκονομίαν ἠλέγχθη παρ’ αὐτοῦ ὡς ἐθνικῶς ζῶν, καθὼς τὸ γράφει ὁ ἴδιος ὁ Ἀπόστολος Παῦλος εἰς τὸ β’ κεφ. τῆς πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολῆς, λέγων· «Εἰ σὺ Ἰουδαῖος ὑπάρχων, ἐθνικῶς ζῇς, καὶ οὐκ ἰουδαϊκῶς, τί τὰ Ἔθνη ἀναγκάζεις ἰουδαΐζειν;». Μετὰ ταῦτα ἀπελθὼν εἰς τὴν πόλιν Ταρσόν, τὴν πατρίδα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ἐχειροτόνησεν Ἐπίσκοπον τὸν Ὁρκανόν· ὁμοίως καὶ εἰς τὴν Ἀνδριακὴν πόλιν ἐχειροτόνησε τὸν Ἐπαφρόδιτον. Ἔπειτα πορευθεὶς εἰς τὴν Ἔφεσον, ἐχειροτόνησεν Ἐπίσκοπον τὸν Φύγγελον, ὁ ὁποῖος λέγουσιν ὅτι ἐξετράπη τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, ἀκολουθήσας τῷ Σίμωνι Μάγῳ. Εἰς δὲ τὴν Σμύρνην ἐχειροτόνησε τὸν Ἀπελλῆν, ὁ ὁποῖος ἦτο ἀδελφὸς τοῦ Ἁγίου Πολυκάρπου. Διερχόμενος δὲ ὁ θεῖος Ἀπόστολος τὴν Μακεδονίαν εἰς μὲν τοὺς Φιλίππους ἐχειροτόνησεν Ἐπίσκοπον τὸν Ὀλυμπᾶν, εἰς δὲ τὴν Θεσσαλονίκην τὸν Ἰάσονα.
Θέλων δὲ νὰ ὑπάγῃ καὶ εἰς τὴν Πελοπόννησον, ἐπέρασε πρῶτον ἀπὸ τὴν Κόρινθον καὶ τὰς Πάτρας· καὶ εἰς μὲν τὴν Κόρινθον ἐχειροτόνησεν Ἐπίσκοπον τὸν Σίλαν, ὁ ὁποῖος ἠκολούθησε πολὺν καιρὸν τὸν Ἀπόστολον Παῦλον, εἰς δὲ τὰς Πάτρας ἐχειροτόνησε τὸν Ἡρωδίωνα. Ἔπειτα εἰσῆλθεν εἰς πλοῖον καὶ διὰ θαλάσσης ἔπλευσεν εἰς τὴν νῆσον Σικελίαν· ἐκεῖ τὸν ἐδέχθη μετὰ μεγάλης τιμῆς ὁ Ἀρχιερεὺς τοῦ Ταυρομενίου Παγκράτιος, τὸν ὁποῖον, ὡς προεῖπον, ἐχειροτόνησεν ὁ Ἀπόστολος Πέτρος, ὅταν ἦτο εἰς τὴν Ἀντιόχειαν, βαπτίσας δὲ ἐκεῖ Μάξιμόν τινα ἄρχοντα μέγαν καὶ χειροτονήσας αὐτὸν Ἐπίσκοπον, ἀπέπλευσεν εἰς τὴν μεγαλόπολιν Ρώμην.