Ὅτι δὲ ἀληθινὸς εἶναι ὁ λόγος οὗτος, καὶ ὅτι συνηντῶντο οἱ Ἀπόστολοι εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἔκαμνον Σύνοδον διὰ τὰς παρεμπιπτούσας ὑποθέσεις, φανερὸν γίνεται ἀπὸ τὰς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, ἃς ἔγραψεν ὁ θεῖος Λουκᾶς ὁ Εὐαγγελιστής· διότι αὐτὸς εἰς τὸ ιε’ κεφ. λέγει. «Συνήχθησαν δὲ οἱ Ἀπόστολοι καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἰδεῖν περὶ τοῦ λόγου τούτου». Ἐπειδὴ λοιπόν, ὡς τὸ προεῖπον, ἐπείγετο ὁ Ἀπόστολος νὰ φθάσῃ εἰς τὴν ἑορτήν, ἀνεχώρησεν ἀπὸ τὴν πόλιν Νίκαιαν καὶ ἐπῆγεν εἰς τὴν Πιτυοῦντα. Διερχόμενος δὲ τὰς πόλεις τῆς Καππαδοκίας καὶ Συρίας, πάλιν ὑπέστρεψεν εἰς τὴν Ἀντιόχειαν· ἀπ’ ἐκεῖ λοιπὸν ἐπῆγεν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, ἐκεῖ δὲ συνευρέθη μὲ τὸν Ἀπόστολον Παῦλον· εἶχε δὲ τότε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τρίτον χρόνον ἀφ’ ὅτου ὑπέστρεψεν εἰς θεογνωσίαν. Ὅτι δὲ ἀληθὴς εἶναι ὁ λόγος μου, καὶ αὐτὸς ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τὸ μαρτυρεῖ εἰς τὸ α’ κεφ. τῆς πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολῆς, λέγων. «Ἔπειτα μετὰ ἔτη τρία ἀνῆλθον εἰς Ἱεροσόλυμα ἱστορῆσαι Πέτρον, καὶ ἐπέμεινα πρὸς αὐτὸν ἡμέρας δέκα πέντε». (Γαλ. Α’ 18).

Ἐκεῖ λοιπὸν εἰς Ἱεροσόλυμα ἑνωθέντες οἱ δύο οὗτοι Ἀπόστολοι καὶ οἱ λοιποὶ συνέταξαν τοὺς εὑρισκομένους ὀγδοήκοντα πέντε (85) Κανόνας αὐτῶν, ὡς καὶ τὰς Ἐκκλησιαστικὰς διατάξεις, εἶτα πάλιν ἀπεχωρίσθησαν· καὶ ὁ μὲν μακάριος Παῦλος ἀπῆλθε πάλιν πρὸς τὰ Ἔθνη, διδάσκων αὐτὰ καὶ ἐπιστρέφων πρὸς θεογνωσίαν, ὁ δὲ Ἀπόστολος Πέτρος ἐπέστρεψε πάλιν εἰς τὴν Ἀντιόχειαν, χειροτονήσας δὲ Ἐπίσκοπον τὸν Ἀπόστολον Εὔοδον, ἕνα τῶν ἑβδομήκοντα, ἀπῆλθεν εἰς τὰ Σύναδα, τὰ ὁποῖα εἶναι εἰς τὰ σύνορα τῆς Φρυγίας. Ἀπ’ ἐκεῖθεν ἐπῆγε πάλιν εἰς τὴν Νικομήδειαν, χειροτονήσας δὲ καὶ ἐκεῖ Ἐπίσκοπον, Πρόχορον λεγόμενον, ἐπορεύθη εἰς τὴν Ἡλιούπολιν τὴν Ἑλλησπόντου, διὰ τὴν ὁποίαν διηγεῖται ὁ παλαιὸς ποιητὴς τῶν Ἑλλήνων Ὅμηρος πολλὰ καὶ θαυμαστά· χειροτονήσας δὲ καὶ εἰς τὴν πόλιν αὐτὴν Ἐπίσκοπον τὸν Ἑκατόνταρχον Κορνήλιον, πάλιν ἐπέστρεψεν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα.

Τότε ἐνεφανίσθη εἰς τὸν θεῖον Ἀπόστολον ἐν ὁράματι τῆς νυκτὸς ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ τοῦ εἶπε. «Ἔγειραι, Πέτρε, καὶ σύρε εἰς τὰς πόλεις τῆς Δύσεως, διότι ἔχουν ἀνάγκην διδασκαλίας, καὶ ἐγὼ θέλω εἶμαι μετὰ σοῦ». Κατὰ δὲ τὰς ἡμέρας ἐκείνας, κατὰ τὰς ὁποίας διέτριβεν ὁ Ἀπόστολος εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς τῆς Ρώμης Κλαύδιος, περὶ τοῦ ὁποίου προείπομεν, στρατιώτας νὰ συλλάβουν τὸν τρισκατάρατον Σίμωνα τὸν Μάγον, νὰ τὸν ὁδηγήσωεἰς τὴν Ρώμην, ἵνα τὸν θανατώσῃ διὰ τὰς μαγείας καὶ τὰς παραδόξους τέχνας τὰς ὁποίας ἔκαμνεν.