«Ἐπειδή, ὦ ἄνδρες Ρωμαῖοι, τόσον παρεφρονήσατε, ὥστε ἐμὲ μέν, τὸν ἀληθινὸν θεόν, δὲν ἐπιστεύσατε, ἐπιστεύσατε δὲ ἕνα ἄνθρωπον ψεύστην, τὸν Πέτρον, διὰ τοῦτο θὰ προστάξω τοὺς ἀγγέλους μου νὰ μὲ πάρουν, νὰ μὲ μεταφέρουν εἰς τὸν ἐπουράνιον πατέρα μου, ἀπ’ ἐκεῖθεν δὲ θέλω σᾶς παιδεύσει ὡς ἀσεβεῖς, ἐπειδὴ δὲν ἠκούσατε τοὺς λόγους μου». Ταῦτα εἰπὼν καὶ κτυπήσας τὰς παλάμας, ἤρχισε νὰ ἵπταται, διότι οἱ δαίμονες τὸν ἐκράτουν ἀοράτως καὶ ἐφαίνετο ὡσὰν νὰ ἀνέβαινεν εἰς τὸν οὐρανόν. Τότε ὁ μέγας Ἀπόστολος Πέτρος, βλέπων τὸν λαὸν ὅτι ἐπλανήθη, καὶ ὅτι ὅλοι ἐβόησαν μεγαλοφώνως πρὸς αὐτόν. «Μέγας θεὸς ὁ Σίμων», παρευθὺς ἐστάθη εἰς προσευχήν, καὶ εἶπε· «Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεός μου, μὴ ἀφήσῃς αὐτὸν τὸν ἄθλιον νὰ πράξῃ αὐτὸ ὅπερ βούλεται, διὰ νὰ μὴ πλανηθῇ ὁ λαὸς οὗτος». Ἔπειτα ἔστρεψε, τοὺς ὀφθαλμούς του πρὸς τὸν Σίμωνα καὶ εἶπε: «Σᾶς λέγω, τοὺς ὑπηρέτας τοῦ σατανᾶ, ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὃν ἐγὼ κηρύττω, πλέον μὴ τὸν βαστάζετε, ἀλλὰ ἀφήσατέ τον μόνον τὴν ὥραν ταύτην, εἰς τὸν τόπον ὅπου ἵσταται». Ταῦτα εἰπόντος τοῦ Ἀποστόλου, παρευθὺς ἄφησαν οἱ δαίμονες τὸν Σίμωνα μόνον καὶ ἔφυγαν. Τότε πεσὼν ὁ ταλαίπωρος ἀπὸ τοῦ ὕψους ἐκείνου συνετρίβησαν τὰ ὀστᾶ του, καὶ τὴν δευτέραν ἡμέραν παρέδωκε τὴν μιαράν του ψυχὴν εἰς τὸν διάβολον μετὰ πολλῶν καὶ μεγάλων πόνων καὶ ἀναστεναγμῶν.

Τούτου γενομένου, μεταβαλόντες ὁ λαὸς τὴν φωνὴν ἐβόων. «Μέγας ὁ Θεὸς ὁ ὑπὸ τοῦ Πέτρου κηρυττόμενος». Τότε ὁ Ἀπόστολος ἀναβὰς ἐπί τινος ὑψηλοῦ τόπου καὶ κατασείσας τὴν χεῖρα νὰ σιωπήσῃ ὁ λαός, ἤρχισε νὰ διδάσκῃ εἰς αὐτοὺς τὸν λόγον τῆς ἀληθείας· ποιήσας δὲ καὶ πολλὰ θαύματα κατὰ τὴν ὥραν ἐκείνην, ἀπέλυσε τὸν λαὸν νὰ ὑπάγουν εἰς τοὺς οἴκους των. Ἀπὸ τότε διατρίψας ὁ Ἀπόστολος χρόνον ἱκανὸν ἐκεῖ εἰς τὴν Ρώμην, καὶ πολλοὺς εἰς τὴν εἰς Χριστὸν πίστιν ἐπιστρέψας, ἅμα δὲ καὶ χειροτονήσας Ἐπίσκοπον Ρώμης Λῖνον ὀνόματι, ἀπῆλθεν εἰς τὴν Ταρακίνην πόλιν. Ἐκεῖθεν δὲ ἐπορεύθη εἰς τὸ Σίρμιον, πόλιν τῆς Ἱσπανίας, εἰς τὴν ὁποίαν χειροτονήσας Ἐπίσκοπον ἕνα τῶν Ἀποστόλων, Ἐπαινετὸν λεγόμενον, διὰ θαλάσσης ἐπέρασεν εἰς τὴν Καρχηδόνα, πόλιν τῆς Ἀφρικῆς, ἡ ὁποία εἶναι εἰς τὰ μέρη τῆς Λιβύης, χειροτονήσας καὶ ἐκεῖ Ἐπίσκοπον τὸν Κρήσκεντα. Εἶτα μετέβη εἰς τὰς πόλεις τῆς Αἰγύπτου, καὶ εἰς μὲν τὴν Θηβαΐδα ἐχειροτόνησεν Ἐπίσκοπον τὸν Ροῦφον, εἰς δὲ τὴν Ἀλεξάνδρειαν τὸν Ἀπόστολον Μάρκον, τὸν Εὐαγγελιστήν.