Ποῖα δὲ εἶναι τὰ ἔργα, ἅπερ, ἐὰν τὰ πράττωμεν, ἀρνούμεθα τὸν Χριστὸν καὶ τὴν εὐσεβειάν μας; Ἀκούσατε πάλιν τοῦ αὐτοῦ Ἀποστόλου γράφοντος εἰς τὴν πρὸς Τιμόθεον β’ ἐπιστολήν, ἐν κεφ. γ’. «Τοῦτο δὲ γίνωσκε, ὅτι ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις ἐνστήσονται καιροὶ χαλεποί· ἔσονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, ἀλαζόνες, ὑπερήφανοι, βλάσφημοι, γονεῦσιν ἀπειθεῖς, ἀχάριστοι, ἀνόσιοι, ἄστοργοι, ἄσπονδοι, διάβολοι, ἀκρατεῖς, ἀνήμεροι, ἀφιλάγαθοι, προδόται, προπετεῖς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μᾶλλον ἢ φιλόθεοι, ἔχοντες μόρφωσιν εὐσεβείας τὴν δὲ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι». Ἤτοι, τοῦτο γνώριζε, ὦ Τιμόθεε, ὅτι εἰς τὰς ὑστερινὰς ἡμέρας θέλουν ἔλθει καιροὶ ἄτυχοι. Διατί ἄτυχοι; Ὄχι ἀπὸ Θεοῦ, ἀλλὰ διότι οἱ ἄνθρωποι τὸν καιρὸν ἐκεῖνον θέλουν εἶναι φίλαυτοι. Τί θέλει νὰ εἰπῇ φίλαυτοι; Νὰ ἀγαπῶσι μόνον τὸ ἰδικόν των συμφέρον, τὸ δὲ, καλὸν τοῦ ὁμοπίστου αὐτῶν Χριστιανοῦ νὰ τὸ μισοῦν τὸν ἑαυτόν τους νὰ σπουδάζουν μόνον νὰ καλοποιήσουν, τοὺς δὲ ἄλλους νὰ τοὺς κακοποιοῦν.
Θέλουν εἶναι καὶ φιλάργυροι, νὰ ἀγαποῦν τὰ ἀργύρια περισσότερον ἀπὸ τὸν Χριστον, καὶ διὰ τοῦτο ποτὲ νὰ μὴ δίδουν ἐλεημοσύνην, ἀλλὰ μᾶλλον νὰ ἀδικοῦν, ἁρπάζοντες τὰ ἀλλότρια. Θέλουσιν εἶναι ἀλαζόνες καὶ ὑπερήφανοι, καταφρονοῦντες τοὺς μικροτέρους. Θέλουσιν εἶναι βλάσφημοι, ὑβρίζοντες τὸν Χριστὸν καὶ τὴν πίστιν των. Θέλουν εἶναι ἀπειθεῖς εἰς τοὺς γονεῖς, μὴ ἀκούοντες τὴν ἀγαθὴν καθοδήγησιν αὐτῶν, ἀλλὰ μᾶλλον ὑβρίζοντες αὐτούς. Θέλουσιν εἶναι καὶ ἀχάριστοι, μὴ ἀνταποδίδοντες χάριτας εἰς ἐκείνους ὅπου τοὺς κάμουν καλόν. Θέλουσιν εἶναι καὶ ἀνόσιοι, μὴ ἔχοντες καμμίαν δικαιοσύνην ἐπάνω των. Θέλουσιν εἶναι ἄστοργοι, μὴ κρατοῦντες στερεὰν φιλίαν. Θέλουσιν εἶναι διαβληταὶ καὶ συκοφάνται, θέλουσιν εἶναι ἀκρατεῖς, μὴ κρατοῦντες τὸν ἑαυτόν των ἀπὸ τὰς ἐπιθυμίας. Θέλουσιν εἶναι ἀνήμεροι καὶ ἀφιλάγαθοι, μὴ ἀγαπῶντες παντελῶς τὸ ἀγαθόν. Θέλουσιν εἶναι προδόται, καταδίδοντες ὁ ἕνας τὸν ἄλλον. Θέλουσιν εἶναι προπετεῖς, μὴ καρτεροῦντες τοὺς καλυτέρους των νὰ ὁμιλοῦν πρῶτον, ἀλλὰ νὰ ἁρπάζουν τὸν λόγον ἀπὸ τὸ στόμα των. Θέλουσιν εἶναι τετυφωμένοι, δηλαδὴ ἀκατάδεκτοι. Θέλουσιν εἶναι φιλήδονοι μᾶλλον ἢ φιλόθεοι, τοὐτέστι νὰ ἀγαπῶσι τὰς ἡδονὰς καὶ τὰ θελήματα τοῦ σώματος περισσότερον ἀπὸ τὸν Θεόν. Αὐτοὶ ὅλοι θέλουν ἔχει μόνον σχῆμα εὐσεβείας, κατὰ τὸ φαινόμενον Χριστιανοί, ἀλλὰ τὴν δύναμιν τῆς πίστεως θέλουσι τὴν ἀρνηθῆ μὲ τὰ ἔργα των. Ἀκούετε πῶς ὁρίζει ὁ θεῖος Ἀπόστολος, ὅτι οἱ τὰ τοιαῦτα κακὰ πράττοντες, ὅσα προεῖπα, σχῆμα μόνον εὐσεβείας ἔχουσι, τὴν δὲ δύναμιν αὐτῆς τὴν ἀρνοῦνται.