Δεκάτη τρίτη εἶναι ἄλλη μικρὰ ἐπιστολή, ἥτις ἐπιγράφεται πρὸς Φιλήμονα, τὴν ὁποίαν ἔστειλεν ἀπὸ τὴν Ρώμην πρὸς τὸν μαθητήν του Φιλήμονα.
Δεκάτη τετάρτη καὶ τελευταία εἶναι ἡ λεγομένη πρὸς Ἑβραίους, τὴν ὁποίαν ἔστειλεν ὁ αὐτὸς Ἀπόστολος ἀπὸ τὴν Ἰταλίαν πρὸς ὅλους τοὺς Ἑβραίους. Ἔγραψε δὲ αὐτὴν μόνος του τότε ἑβραϊκῶς, ὡς πεπαιδευμένος ὅπου ἦτο εἰς τὴν ἑβραϊκὴν σοφίαν, ὕστερον δὲ τὴν μετεγλώττισεν εἰς τὴν Ἑλληνικὴν γλῶσσαν, καθὼς τὴν ἀναγινώσκομεν σήμερον, ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς· ἄλλοι δὲ λέγουσιν, ὅτι τὴν μετέφρασεν ὁ Ἅγιος Κλήμης, περὶ τοῦ ὁποίου εἴπομεν ἀνωτέρῳ ὅτι τὸν ἐχειροτόνησεν ὁ Ἀπόστολος Πέτρος Ἐπίσκοπον Ρώμης μετὰ τὸν Λῖνον.
Αὕτη εἶναι ἡ περὶ τῶν ἐνδόξων Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου διήγησις, πρέπον δὲ εἶναι εἰς ἡμᾶς, ὅπου ἠκούσαμεν τὴν πολιτείαν καὶ τὰς πράξεις αὐτῶν, εὐλογημένοι Χριστιανοί, νὰ συλλογισθῶμεν πόσους κόπους καὶ πόσας τιμωρίας ὑπέμειναν οὗτοι, διὰ νὰ μᾶς παραδώσουν τὴν εὐσεβῆ πίστιν, τὴν ὁποίαν ἔχομεν, ἡμεῖς δὲ τὴν σήμερον ἡμέραν, δίχως τυράννους, δίχως βασανιστήρια ἀρνούμεθα μόνοι μας τὴν πίστιν μας. Καὶ πῶς τὴν ἀρνούμεθα, ἀκούσατε.
Ἡ ἄρνησις γίνεται κατὰ δύο τρόπους· γίνεται καὶ μὲ λόγον, γίνεται καὶ μὲ ἔργον· μὲ λόγον μὲν γίνεται ἡ ἄρνησις, ὅταν εἴπωμεν, ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν εἶναι Θεός, καθὼς τὸ λέγουσιν οἱ ἀσεβέστατοι Ἑβραῖοι καὶ οἱ Ἀγαρηνοὶ καὶ ὅταν ὁμολογήσωμεν τὰ ἐναντία, ἀπὸ ὅσα μᾶς παρέδωκεν ὁ Χριστός, οἱ θεῖοι Ἀπόστολοι καὶ αἱ ἑπτὰ ἅγιαι Οἰκουμενικαὶ Σύνοδοι, καθὼς ὁμολογοῦσιν οἱ αἱρετικοὶ πάντες.
Μὲ ἔργα δὲ γίνεται ἡ ἄρνησις, ὅταν πράττωμεν τὰ ἐναντία ἀπὸ ὅσα μᾶς ἐδίδαξεν ὁ Χριστὸς εἰς τὸ ἅγιον Εὐαγγέλιον, καθὼς καὶ οἱ Ἀπόστολοι καὶ οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ἀλλὰ καὶ ὅταν δὲν ὁμοιάζουν τὰ ἔργα μας μὲ ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα μᾶς παρήγγειλεν ὁ Χριστὸς νὰ πράττωμεν. Καὶ ἡμεῖς λοιπόν, ἂν καὶ μὲ τὸν λόγον μας δὲν ἀρνούμεθα τὸν Χριστόν, ἀλλὰ τὸν ὁμολογοῦμεν Θεὸν ἀληθινόν, μὲ τὰ ἔργα μας ὅμως τὰ κακά, τὰ ὁποῖα πράττομεν, ὅλως διόλου τὸν ἀρνούμεθα, καθὼς τὸ λέγει καὶ ὁ θεῖος Παῦλος εἰς τὴν πρὸς Τίτον ἐπιστολὴν ἐν Κεφ. α’ 19. «Θεὸν ὁμολογοῦσιν εἰδέναι, τοῖς δὲ ἔργοις ἀρνοῦνται, βδελυκτοὶ ὄντες καὶ ἀπειθεῖς, καὶ πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἀδόκιμοι».