Ἐκεῖ δὲ χρόνον ἱκανὸν διατρίψαντες, καὶ πολλοὺς βαπτίσαντες Ἰουδαίους καὶ Ἕλληνας, ἅμα δὲ καὶ τὴν Πρωτομάρτυρα Θέκλαν πρὸς τὴν τοῦ Κυρίου πίστιν ἐπιστρέψαντες, ὑβριζόμενοι καὶ λιθοβολούμενοι ἐδιώχθησαν καὶ κατέφυγον εἰς τὰς πόλεις τῆς Λυκαονίας, Λύστραν καὶ Δέρβην.
Εἰς τὰς πόλεις αὐτὰς ἐθεράπευσεν ὁ Παῦλος ἄνθρωπόν τινα χωλὸν ἐκ κοιλίας μητρὸς ὑπάρχοντα, διὰ τοῦτο καὶ ὡς θεοὶ ἐνομίσθησαν ὑπὸ τῶν ἐκεῖ Ἑλλήνων· εὐαγγελισάμενοι λοιπὸν τὴν πόλιν ἐκείνην καὶ μαθητεύσαντες ἱκανούς, ἐπέστρεψαν πάλιν εἰς τὸ Ἰκόνιον καὶ Ἀντιόχειαν. Χειροτονήσαντες δὲ καὶ ἐκεῖ Πρεσβυτέρους καὶ διελθόντες τὴν Πισιδίαν, ἦλθον εἰς Παμφυλίαν, ὅπου λαλήσαντες τὸν λόγον τοῦ Κυρίου ἐν Πέργῃ, κατέβησαν εἰς Ἀττάλειαν· ἀπελθόντες δὲ εἰς τὴν Ἀντιόχειαν, καὶ συνάξαντες τοὺς Χριστιανούς, διηγήθησαν ὅσα ἔκαμνεν ὁ Θεὸς δι’ αὐτῶν. Ἐκεῖθεν ἐξελθόντες διήρχοντο τὴν Φοινίκην καὶ Σαμάρειαν, διηγούμενοι τὴν ἐπιστροφὴν τῶν Ἐθνῶν. Μετὰ ταῦτα ἀπῆλθον πάλιν εἰς Ἱερουσαλήμ, ἐκεῖθεν δὲ ἐπέστρεψαν πάλιν εἰς τὴν Ἀντιόχειαν, φέροντες τὴν Ἐπιστολὴν τῶν Ἀποστόλων, ἥτις διελάμβανε, ὅτι νὰ μὴ περιτέμνωνται οἱ Χριστιανοὶ καὶ νὰ μὴ τρώγωσι πνικτὸν καὶ εἰδωλόθυτον, νὰ ἀπέχωσι δὲ καὶ ἀπὸ τὴν πορνείαν. Ἐκεῖ λοιπὸν διατρίψαντες χρόνον ἱκανὸν ἀπεχωρίσθησαν· καὶ ὁ μὲν Βαρνάβας, συμπαραλαβὼν τὸν Ἀπόστολον Μάρκον, ἐπορεύθη εἰς τὴν Κύπρον, ὁ δὲ Ἀπόστολος Παῦλος, παραλαβὼν τὸν Σίλαν, ἀπῆλθεν εἰς τὰ μέρη τῆς Συρίας καὶ Κιλικίας, στηρίζων τοὺς πιστεύσαντας εἰς Χριστὸν Ἰουδαίους τε καὶ Ἕλληνας.
Ἐπανελθὼν ὁ θεῖος Παῦλος εἰς Δέρβην καὶ Λύστραν, ἔλαβεν εἰς μαθητείαν τὸν Ἀπόστολον Τιμόθεον, ὃν καὶ περιέτεμε. Μετ’ αὐτοῦ δὲ περιπατήσας τὴν Φρυγίαν καὶ τὴν Γαλατικὴν χώραν, καὶ ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐμποδισθέντες νὰ λαλήσωσι τὸν λόγον ἐν τῇ Μικρᾶ Ἀσίᾳ, κατὰ τὴν Ἀσίαν ἐλθόντες, ἐδοκίμασαν νὰ περάσουν τὴν Βιθυνίαν, ἀλλὰ δὲν ἦτο θέλημα Θεοῦ· διὰ τοῦτο διαβάντες τὴν Μυσίαν, κατέβησαν εἰς Τρωάδα· κατὰ δὲ τὴν νύκτα ἐκείνην εἶδεν ὁ θεῖος Παῦλος ἐν ὁράματι ἄνδρα Μακεδόνα, ὅστις παρεκάλει αὐτὸν λέγων· «διαβὰς εἰς Μακεδονίαν βοήθησον ἡμῖν» (Πράξ. ιϛ’ 9). Ὡς δὲ εἶδε τὸ ὅραμα αὐτό, ἐννοήσας ὅτι ἦτο θέλημα Θεοῦ νὰ μεταβῶσιν εἰς Μακεδονίαν διὰ νὰ κηρύτωσι καὶ ἐκεῖ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, διεπερεώθησαν εἰς Σαμοθρᾴκην ἐκεῖθεν δὲ ἔρχονται εἰς Νεάπολιν, τὴν νῦν λεγομένην Καβάλλαν.