ΜΑΝΟΥΗΛ, ΣΑΒΕΛ καὶ ΙΣΜΑΗΛ οἱ ἔνδοξοι Μάρτυρες κατήγοντο ἀπὸ τὴν Περσίαν, ἦσαν δὲ αὐτάδελφοι καὶ ἔζων κατὰ τοὺς χρόνους Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου ἐν ἔτει τξγ’ (363). Οὗτοι ἀποσταλέντες ἀπὸ τὸν βασιλέα τῶν Περσῶν, Βαλάνον [1] ὀνομαζόμενον, διὰ νὰ κάμωσι πρεσβείαν καὶ μεσιτείαν περὶ εἰρήνης, μεταξὺ αὐτοῦ καὶ τοῦ Ἰουλιανοῦ, καὶ βλέποντες τὸν Παραβάτην Ἰουλιανόν, ὅτι ἐθυσίαζεν εἰς τὰ εἴδωλα πέραν εἰς τὴν Χαλκηδόνα καὶ ὅτι πολλοὶ ὑπετάσσοντο εἰς τὴν πλάνην του, ἐθρήνουν καὶ ἔκλαιον διὰ τὴν ἐκείνων ἀπώλειαν, ἐπειδὴ ἦσαν εὐσεβεῖς καὶ ἐλάτρευον τῷ Χριστῷ. Παρεκάλουν δὲ τὸν Κύριον νὰ διαφυλαχθῶσιν εἰς τὴν αὐτοῦ πίστιν καὶ νὰ μὴ συγκοινωνήσωσι μὲ τὴν πλάνην τῶν εἰδώλων. Φανερωθέντες δὲ ὅτι εἶναι Χριστιανοί, ὡδηγήθησαν εἰς τὸν Ἰουλιανόν, καὶ ὁμολογήσαντες τὸν Χριστὸν μετὰ παρρησίας ὑπεβλήθησαν εἰς μεγάλας βασάνους παρ’ αὐτοῦ, διὸ καὶ μεγάλων στεφάνων ἠξιώθησαν παρὰ Κυρίου. Ἂς ἴδωμεν ὅμως τὸ κατὰ πλάτος μαρτύριον αὐτῶν διὰ νὰ γνωρίσωμεν καλύτερον τὴν ὑπομονὴν τῶν Ἁγίων καὶ τὴν μανίαν τῶν τυράννων.
Δὲν εἶναι δὲ τόσον θαυμαστὸν καὶ παράδοξον, τὸ ὅτι ἐκεῖνοι οἱ παλαιοὶ τύραννοι εἰδωλολάτραι ἐδίωκον μὲ τόσην μανίαν τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐπαίδευον ἐκείνους, οἵτινες ὡμολόγουν τὸ ὄνομα αὐτοῦ, διότι αὐτοὶ ὄντες ὅλως διόλου προσηλωμένοι καὶ ἀνατεθραμμένοι εἰς τὴν πλάνην τῶν εἰδώλων, ἐνόμιζον ὅτι ὀρθῶς λατρεύουν, χωρὶς νὰ στοχασθοῦν ἀποτρόπαιον καὶ μισητὴν τὴν πλάνην των, ἀλλ’ ὡς πατροπαράδοτον τὴν ἐνηγκαλίζοντο καὶ τὴν ἠσπάζοντο· ἐνόμιζον δὲ τὴν πίστιν τῶν Χριστιανῶν ἀποτρόπαιον καὶ εὐκαταφρόνητον, διὰ τοῦτο καὶ ἐπαίδευον σκληρῶς ἐκείνους οἵτινες ἦσαν προσηλωμένοι εἰς αὐτήν. Δὲν πρέπει ὅθεν νὰ ἀπορῇ κανεὶς δι’ αὐτούς, καθόσον οὗτοι ἦσαν ἀνατεθραμμένοι εἰς τὴν λατρείαν τῶν εἰδώλων, ἀλλὰ νὰ τοὺς λυπῆται διὰ τὴν πλάνην των.
Θαυμαστότερον ὅμως εἶναι τὸ νὰ πολεμῆται τις ἀπὸ ἐκείνους οἵτινες ἐστάθησαν τὸ πρῶτον φίλοι, ὕστερον δὲ ἐχθροὶ ἄσπονδοι καὶ φοβεροὶ διῶκται· καθὼς εἷς ἀπὸ αὐτοὺς ἐστάθη καὶ ὁ ἀποστάτης Ἰουλιανός, ὁ ὁποῖος ἐξ ἀρχῆς ἐξεπαιδεύθη καὶ ἔμαθε καὶ νόμους καὶ συνηθείας τῶν Χριστιανῶν, ἀνατραφεὶς μέσα εἰς τὴν ὀρθοδοξίαν, καὶ ἀξιωθεὶς καὶ μαθημάτων, καὶ θείων λόγων, καὶ αὐτῶν τῶν Μυστηρίων τῆς Πίστεως·