Ἦλθε λοιπὸν ἡ νηστεία τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, καὶ τὸ πρωῒ τοῦ πρώτου Σαββάτου ἠγέρθη καὶ ἔκαμε προσευχὴν καὶ ἐκοινώνησε τῶν ἀχράντων Μυστηρίων, ἔπειτα λέγει πρὸς τὴν συνοδείαν του. Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, ἰδοὺ ἦλθεν ὁ καιρὸς διὰ νὰ ὑπάγω πρὸς τὸν Κύριον, τὸν ὁποῖον ἐπεπόθησεν ἐκ νεότητος ἡ ψυχή μου. Βλέπων δὲ αὐτοὺς ὅτι ἐταράχθησαν καὶ ἐλυπήθησαν ὑπερβολικά, τοὺς εἶπε: Δὲν πρέπει, τέκνα μου, νὰ λυπῆσθε, διότι ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τὸ ἑξῆς μέλλετε νὰ μὲ ἔχετε πρέσβυν πρὸς τὸν Θεόν, ἵνα τὸν παρακαλῶ διὰ τὴν σωτηρίαν σας. Σεῖς μόνον νὰ φυλάττετε τὰς ἐντολάς Του. Τῇ δὲ Κυριακῇ τοὺς εἶπε νὰ βάλουν πρῶτον τράπεζαν νὰ γευματίσουν, ἔπειτα νὰ σκάψουν τὸν τάφον του καὶ νὰ τὸν ἑτοιμάσουν, διὰ νὰ ὑπάγω, λέγει, εἰς γῆν ἐξ ἧς ἐλήφθην· ἀφ’ οὗ δὲ ἔγιναν ταῦτα, ἠγέρθη ὄρθιος ὁ Ἅγιος, καὶ ὑψώσας ὄμματα καὶ χεῖρας πρὸς τὸν οὐρανὸν προσηυχήθη ὥραν πολλήν· ἔπειτα εὐλογήσας καὶ συγχωρήσας αὐτούς, καὶ λαβὼν καὶ ἀπὸ αὐτοὺς συγχώρησιν, ἐσχημάτισε τὸν ἑαυτόν του σταυροειδῶς, καὶ παρέδωκε τὴν ἁγίαν ψυχήν του εἰς χεῖρας Θεοῦ· ἤστραψε δὲ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος, δίδον σημεῖον μὲ τοῦτο τῆς πρὸς Θεὸν παρρησίας του. Ἐκοιμήθη λοιπὸν οὗτος ὁ ἀείμνηστος πατὴρ τῇ ιδ’ (14ῃ) τοῦ Ἰουνίου, ἔζησε δὲ χρόνους ἐνενήκοντα καὶ ἕξ, ἔκαμε δὲ θαύματα πολλὰ εἰς τὴν ζωήν του, ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶναι καὶ ταῦτα.
Γέρων τις πνευματικὸς καὶ ἐνάρετος, Θεόδουλος τὸ ὄνομα, ἠθέλησε μίαν φορὰν νὰ ὑπάγῃ πρὸς τὸν Ὅσιον, διὰ ψυχικήν του ὠφέλειαν. Περιπατῶν δὲ εἰς τὴν ὁδόν, ἔφθασεν εἰς ἕνα τόπον ἀπόκρημνον, καὶ ἐκεῖ γλιστρήσας ἐκτύπησε τὸν πόδα του εἰς μίαν μεγάλην πέτραν, καὶ τόσον αἷμα ἔτρεξεν ἀπὸ τὴν πληγήν, καὶ τόσους πόνους εἶχεν, ὥστε ὀλίγον ἔλειψε νὰ ξεψυχήσῃ. Ὅθεν βλέπων τὸν ἑαυτόν του εὑρισκόμενον εἰς τοιαύτην ἐλεεινὴν κατάστασιν, ἐφώναξεν ἐκ βάθους ψυχῆς λέγων· Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, ἐὰν ὁ Νήφων εἶναι δοῦλός Σου καὶ ἔχῃ παρρησίαν πρὸς Σέ, ἂς σταθῇ ἡ ρύσις τοῦ αἵματος, καὶ ἂς παύσουν οἱ πόνοι, διὰ νὰ ἀναλάβω διὰ τῶν εὐχῶν του, καὶ νὰ μὴ μὲ φάγουν ἐδῶ τὰ ἄγρια θηρία· οὕτως εἶπε καί, ὦ τοῦ θαύματος! παρευθὺς ἐστάθη ἡ ροὴ τοῦ αἵματος, ἔπαυσαν οἱ πόνοι, καὶ ὁ ἐξηντλημένος ἀπὸ τὴν αἱμορραγίαν γέρων ἠγέρθη ὀρθὸς καὶ ἐπεριπάτει δοξάζων τὸν Θεόν.