ἔπειτα ἐνουθέτησεν ἀρκετὰ τοὺς κληρικούς, καὶ ὅλον τὸν προσελθόντα ἐκεῖ ὀρθόδοξον λαόν, ἵνα φυλάττωσι τὴν ὀρθοδοξίαν μέχρι τέλους, νὰ προσέχωσι δὲ νὰ μὴ ἀπατηθῶσι πάλιν ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς· νὰ ἔχωσι τὴν προσήκουσαν εὐπείθειαν εἰς τὸν ἀληθῆ τοῦ Θεοῦ ποιμένα θεῖον Μεθόδιον καὶ νὰ φυλάττωσι τὴν πρὸς ἀλλήλους ὁμόνοιαν καὶ εἰρήνην, νὰ ἀγαπᾷ ἕκαστος τὸ συμφέρον τοῦ πλησίον του ὡς τὸ ἰδικόν του συμφέρον, διότι αὐτὴ εἶναι ἡ εὐαγγελικὴ ἀγάπη, ἥτις ἁρμόζει εἰς τοὺς Χριστιανούς. Τὸ νὰ ἀγαπᾷ δὲ ὁ φίλος τὸν φίλον, καὶ ὁ συγγενὴς τὸν συγγενῆ, τοιαύτην ἀγάπην ἔχουσι καὶ τὰ ἔθνη, οἱ τελῶναι καὶ οἱ ἁμαρτωλοί.

Μὲ τοιαύτας ψυχωφελεῖς νουθεσίας ἐστερέωσε τὸν εὐσεβῆ λαὸν ὁ μέγας Ἰωαννίκιος· τέλος δὲ πάντων ἐπροφήτευσε καὶ τὸν θάνατον τοῦ παναγιωτάτου Μεθοδίου. «Γινώσκετε, εἶπεν, ὦ τέκνα καὶ ἀδελφοὶ ἐν Χριστῷ ὅτι μετὰ τὸν θάνατόν μου, ἀφοῦ περάσουν ὀκτὼ μῆνες, θέλει ἀκολουθήσει καὶ ἡ κοίμησις τοῦ πατρὸς καὶ ποιμένος σας, ὅπως συνευφραινώμεθα ὁμοῦ εἰς τὴν χαρὰν τῶν δικαίων, εἰς τὴν ψαλμῳδίαν τῶν εὐφραινομένων, δοξάζοντες καὶ εὐχαριστοῦντες τὴν Τρισήλιον Θεότητα. Ταῦτα προεῖπεν ὁ θεῖος Ἰωαννίκιος, καὶ ἡ πρόρρησις αὐτοῦ ἠλήθευσεν. Ὅτε δὲ ἐπέρασαν τρεῖς ἡμέραι, τῇ τρίτῃ τοῦ Νοεμβρίου μηνός, παρέδωκε τὴν μακαρίαν αὐτοῦ ψυχὴν εἰς χεῖρας Θεοῦ, προϋπαντώντων αὐτὴν τῶν χορῶν τῶν Ἀγγέλων καὶ τῶν Ἁγίων· τὸ δὲ πανσέβαστον καὶ ἅγιον αὐτοῦ λείψανον ἐνεταφίασαν ἐντίμως καὶ εὐλαβῶς ὡς ἔπρεπεν. Ὁ δὲ μέγας Μεθόδιος, ἀφ’ οὗ ἐστόλισε καὶ ὡράϊσε τὸν πατριαρχικὸν θρόνον μὲ τὰς λαμπρὰς ἀρετάς του, καὶ μὲ τὰ ἡρωϊκά του κατορθώματα, ἀφοῦ παρῆλθον ὀκτὼ μῆνες ἀπὸ τῆς ὁσίας κοιμήσεως τοῦ μεγάλου Ἰωαννικίου, ὡς ἐκεῖνος προεῖπεν, εἰς τὰς δεκατέσσαρας τοῦ Ἰουνίου μηνὸς ἐκοιμήθη ἐν εἰρήνῃ, καὶ ἐπορεύθη πρὸς ὃν ἐπόθει Χριστόν, τὸν μυστικὸν Νυμφίον τῶν καθαρῶν καὶ ἀσπίλων ψυχῶν.

Τὴν ἀπώλειαν τοῦ τοιούτου ποιμένος ἐθρήνησεν ὅλη ἡ βασιλεύουσα, ἢ καλύτερον νὰ εἴπωμεν ὅλη ἡ οἰκουμένη· ὅθεν συνέδραμον εἰς τὸν ἐνταφιασμόν του ὁ βασιλεὺς μὲ ὅλην τὴν Σύγκλητον, οἱ Ἀρχιερεῖς καὶ ὅλον τὸ Ἱερατεῖον. Τίς δὲ νὰ διηγηθῆ τὸ πλῆθος ὅπου συνέδραμεν εἰς τὴν κηδείαν τοῦ τοιούτου Ἁγίου; Τάχα καθυστέρησαν τὰ μικρὰ βρέφη; τάχα δὲν προσέδραμεν ὅλον τὸ πλῆθος τῶν ἀρρώστων τῆς Πόλεως, διὰ νὰ λάβωσιν ἁγιασμὸν καὶ ὑγείαν, καθ’ εἷς κατὰ τὴν νόσον του;