Ἀναχωρήσαντες ἐκεῖθεν ἐπήγαινον εἰς τὸν δρόμον των χαίροντες καὶ εὐλογοῦντες τὸν Θεόν, καὶ διηγούμενοι τὸ θαῦμα τοῦ πατρός, καὶ μάλιστα ἐθαύμαζον ὅτι ἔτρωγεν ἀπὸ τῆς μιᾶς ἑσπέρας ἕως τὴν ἄλλην ἑσπέραν μίαν οὐγγίαν ἄρτου [1] καὶ ἔπινε ποτήριον ὕδατος ἀπὸ τὴν θάλασσαν. Πλέοντες λοιπὸν καὶ προχωροῦντες ἔφθασαν μετ’ ὀλίγας ἡμέρα εἰς ἕνα ἥσυχον καὶ καλὸν λιμένα καὶ ἠγκυροβόλησαν. Ὁ δὲ Ἅγιος Πέτρος ἠθέλησε νὰ ἀναπαυθῇ ἐπὶ μικρόν, καὶ μόλις ἀπεκοιμήθη ὀλίγον βλέπει τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον περιβεβλημένην μὲ πολλὴν δόξαν, τιμὴν καὶ λαμπρότητα καὶ μὲ παρρησίαν μεγάλην, πλησίον της δὲ ἵστατο ὁ Ἅγιος Νικόλαος μὲ πολὺν φόβον καὶ εὐλάβειαν καὶ τὴν παρεκάλει λέγων· ὦ Δέσποινα Θεοτόκε καὶ Κυρία τοῦ κόσμου, ἐπειδὴ τοῦτον τὸν δοῦλόν σου ἠλευθέρωσας ἀπὸ τὴν πικρὰν ἐκείνην αἰχμαλωσίαν μὲ τὸ πανάγιον θέλημα τοῦ Σοῦ Υἱοῦ καὶ Θεοῦ ἡμῶν, δεῖξον εἰς αὐτὸν καὶ τόπον ἥσυχον, διὰ νὰ ἐκτελῇ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καθ’ ὅλην του τὴν ζωήν, καθὼς μόνος του τὸ ὑπεσχέθη.
Τότε ἡ Κυρία Θεοτόκος στραφεῖσα εἶπεν εἰς τὸν Ἅγιον Νικόλαον· ἡ κατοίκησις καὶ ἡ ἀνάπαυσις αὐτοῦ δὲν δύναται νὰ εὑρεθῇ ἀλλοῦ παρὰ μόνον εἰς τὸ τοῦ Ἄθωνος ὄρος, τὸ ὁποῖον ἔλαβον ἀπὸ τὸν Υἱόν μου καὶ Θεὸν εἰς κληρονομίαν ἰδικήν μου, ἵνα, ὅσοι θέλουν νὰ ἀναχωρήσουν ἀπὸ τὰς κοσμικὰς φροντίδας καὶ τὴν ταραχὴν τοῦ κόσμου, μεταβαίνουν ἐκεῖ διὰ νὰ δουλεύουν τὸν Θεὸν ἀπερισπάστως καὶ χωρὶς ἀπασχόλησιν· καὶ ἀπὸ τοῦ νῦν θὰ λέγεται Ἅγιον Ὄρος καὶ κῆπος ἰδικός μου. Ἀγαπῶ δὲ ἐξαιρέτως καὶ βοηθῶ ἐκείνους, ὅσοι μεταβαίνουν εἰς τὸ Ὄρος αὐτὸ νὰ δουλεύσουν ὁλοψύχως τῷ Θεῷ καὶ θέλει ἔλθει καιρὸς ὁπότε τοῦτο θὰ γεμίσῃ ἀπ’ ἄκρου ἕως ἄκρου μὲ πλῆθος μοναχῶν. Ἐπὶ τούτῳ χαίρει καὶ ἀγαλλιᾷ τὸ πνεῦμά μου, διότι οὗτοι αἰνοῦν καὶ δοξολογοῦν διὰ παντὸς τὸ ὄνομα τοῦ ἐμοῦ Υἱοῦ καὶ Θεοῦ· δὲν θέλω δὲ χωρισθῆ ἀπ’ αὐτῶν ἀληθῶς, ἐὰν καὶ οὗτοι φυλάττουν τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ, θέλω δὲ μεγαλύνει τὸ ὄνομα τοῦ Ὄρους αὐτοῦ εἰς Ἀνατολὴν καὶ Δύσιν, Νότον καὶ Βορρᾶν, καὶ ἀκουστὸν θέλω ποιήσει αὐτὸ εἰς ὅλον τὸν κόσμον, τοὺς δὲ ὑπομένοντας εἰς αὐτὸ θλῖψιν καὶ στενοχωρίαν μεγάλων χαρισμάτων θέλω ἀξιώσει αὐτοὺς ἐν τῇ μεγάλῃ ἡμέρᾳ τοῦ Υἱοῦ μου, καὶ θέλουν ἔχει ἐξ ἐμοῦ μεγάλην βοήθειαν, διότι θὰ τοὺς ἀνακουφίζω εἰς τοὺς πόνους καὶ κόπους αὐτῶν, καὶ θὰ ἀποδιώκω τοὺς νοητοὺς καὶ αἰσθητοὺς πειρασμοὺς τῶν ἐχθρῶν τοῦ Υἱοῦ μου ἀπ’ αὐτῶν.