Ὁ δὲ Ἅγιος τοὺς ηὐχήθη, καὶ εἶπεν· ὁ Θεὸς ὁ φιλάνθρωπος, ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν, Αὐτὸς νὰ σᾶς διαφυλάττῃ ἀπὸ πάσης βλάβης ψυχῆς τε καὶ σώματος, καὶ ἐμένα τὸν ἁμαρτωλὸν νὰ μὲ σκεπάσῃ μὲ τὰς ἁγίας χεῖράς Του ἀπὸ τὰς τέχνας τοῦ διαβόλου, καὶ νὰ μὲ ἐνδυναμώσῃ εἰς τὸ πανάγιόν Του θέλημα, ὅπως θεαρέστως δουλεύσω Αὐτόν. Εἶτα νουθετήσας αὐτοὺς καὶ εὐλογήσας καὶ ἀσπασάμενος αὐτούς, ἐσταύρωσε τὸ πλοῖον τρεῖς φορὰς διὰ τῆς χειρός του καὶ εἶπεν· ὑπάγετε, ἀδελφοί μου, εἰς ὁδὸν εἰρήνης, καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς νὰ εἶναι μαζί σας πάντοτε εἰς τοὺς αἰῶνας Ἀμήν. Καὶ τοιουτοτρόπως τοὺς κατευώδωσεν εἰς τὸ καλόν.
Ἀφοῦ ὁ μακάριος Πέτρος ἔμεινε μόνος ἐστάθη καὶ προσηυχήθη· εἶτα ποιῶν τὸ σημεῖον τοῦ Σταυροῦ εἰς ὅλον του τὸ σῶμα, ἤρχισε νὰ ἀναβαίνῃ ἀπὸ μίαν ὁδὸν στενὴν καὶ δυσκολοπεριπάτητον ἀπὸ τὸ δάσος τῶν δένδρων, εἰς τὴν ὁποίαν ἄνθρωπος ποτὲ δὲν εἶχε περάσει, μόνον δὲ ἴχνη ἀγρίων θηρίων ἐφαίνοντο. Διὰ τοῦτο μὲ πολὺν κόπον καὶ μὲ πολὺν ἱδρῶτα κατώρθωσε, νὰ ἀνέλθῃ ὑψηλότερα καὶ νὰ εὕρῃ ὀλίγον τόπον ἐπίπεδον, γυμνὸν ἀπὸ δένδρα, ἔχοντα καὶ ἀέρα καλὸν καὶ ὑγιέστατον ἐκεῖ ἐκάθησεν ὀλίγον καὶ ἀνεπαύθη. Εἶτα πάλιν ἠγέρθη καὶ ἤρχισε νὰ ἀναζητῇ τόπον ἐπιτήδειον, ἵνα ἡσυχάζῃ καὶ ἀναπαύεται. Ἀφοῦ δὲ πολλοὺς καὶ ὑψηλοὺς τόπους καὶ ράχεις καὶ λάκκους τῆς γῆς, καὶ βουνὰ καὶ λαγκάδια περιεπάτησε, εὑρῆκε τέλος ἕνα σπήλαιον βαθὺ καὶ πολὺ σκοτεινόν, μὲ πολλὰ δένδρα κλεισμένον καὶ ἀφανές· εἰς αὐτὸ εὑρίσκοντο ἀναρίθμητα ἑρπετὰ καὶ θηρία φαρμακερά, ἀλλὰ καὶ πλήθη δαιμόνων ὡς ἡ ἄμμος τῆς θαλάσσης, οἱ ὁποῖοι, ὡς εἶδον τὸν Ἅγιον, πολὺ ἐσκληρύνθησαν. Διὰ τοῦτο καὶ πολλοὺς πειρασμοὺς ἐσήκωσαν ἐναντίον τοῦ Ἁγίου, τοὺς ὁποίους δὲν δύναται γλῶσσα ἀνθρώπου νὰ διηγηθῇ, οὐδὲ νὰ τοὺς ἀκούσῃ· ὁ Ἅγιος ὅμως ἔκοψε ὀλίγα κλαδία ἀπ’ ἐκεῖνο τὸ δάσος, ὅπου ἐσκέπαζον τὴν θεόκτιστον θύραν τοῦ σπηλαίου ἐκείνου, καὶ τότε εἰσῆλθεν εἰς αὐτό, καὶ προσηύχετο ἡμέρας καὶ νυκτός, καὶ μὲ θερμὴν ἀγάπην ἀνέπεμπε τὰς εὐχὰς καὶ εὐχαριστίας τῷ Θεῷ μὲ προθυμίαν μεγάλην.
Δὲν εἶχον εἰσέτι παρέλθει δύο ἑβδομάδες ἀφ’ ὅτου ὁ Ἅγιος εἰσῆλθεν ἐντὸς τοῦ σπηλαίου, καὶ ὁ τοῦ φθόνου πατὴρ καὶ τοῦ ψεύδους εὑρετὴς διάβολος, μὴ δυνάμενος νὰ ὑπομείνῃ τὴν τόλμην, τὴν ἀνδρείαν καὶ τὴν ὑπομονὴν αὐτοῦ, διήγειρεν ὅλους τοὺς δαίμονας ἐναντίον του, ἵνα τὸν πολεμήσουν·