Καθήσαντες λοιπὸν εἰς τὸ δεῖπνον προσεκάλεσαν καὶ τὴν γερόντισσαν, ἵνα τὴν περιποιηθοῦν καλῶς, διὰ νὰ τοὺς ὁμολογήσῃ μετὰ ταῦτα πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν. Αὐτὴ δὲ μετὰ βίας πολλῆς ἔστερξε νὰ συνδειπνήσῃ μὲ τοὺς ἄρχοντας, ἐπειδὴ τὴν παρεκάλεσαν καὶ σχεδὸν τὴν ἐβίασαν διὰ νὰ τοὺς ὁμολογήσῃ φιλαλήθως τὴν ὑπόθεσιν.

Ἀφ’ οὗ λοιπὸν ἐδείπνησαν, τὴν ἠρώτησαν διὰ τὸν ἐσώτερον οἶκον, παρακαλοῦντες νὰ τοὺς εἴπῃ τὴν ἀλήθειαν. Αὕτη δὲ ἀπεκρίνατο λέγουσα· «Βλέπετε τὸ πλῆθος τῶν ἀσθενῶν; Ὁ Θεὸς ἐπρόσταξε καὶ γίνονται εἰς τοῦτον τὸν οἶκον μεγάλα θαυμάσια· δαίμονες ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους διώκονται, τυφλοὶ ἀναβλέπουσι, χωλοὶ περιπατοῦσι καὶ πᾶσα ἄλλη ἀνίατος ἀσθένεια θεραπεύεται». Οἱ δὲ εἶπον αὐτῇ· «καὶ πόθεν ἔλαβεν ἐξ ἀρχῆς οὗτος ὁ τόπος αὐτὸ τὸ χάρισμα; παρακαλοῦμέν σε, σεβαστὴ γερόντισσα, νὰ μᾶς εἴπῃς διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ τὴν ἀλήθειαν· ὅτι καὶ ἡμεῖς, διὰ νὰ δοξάσωμεν τὰ θεῖα Μυστήρια ἤλθομεν ἀπὸ τόπον μακρινὸν νὰ προσκυνήσωμεν τὰ Ἱεροσόλυμα». Ἡ δὲ γυνὴ δὲν ἤθελε νὰ φανερώσῃ τὴν ὑπόθεσιν, ἀλλὰ ἐπροφασίζετο λέγουσα· «ἄλλο δὲν ἠξεύρω νὰ σᾶς εἴπω, εἰ μὴ μόνον, ὅτι ὁ τόπος εἶναι πεπληρωμένος τῆς θείας χάριτος». Τότε οἱ ἄρχοντες ἐγνώρισαν ἀπὸ τὸ σχῆμά της ἀλλὰ καὶ τοὺς λόγους, ὅτι μέγα τι μυστήριον ἐνυπῆρχε καὶ τὸ ἔκρυπτεν.

Ἔχοντες ὅθεν πόθον νὰ μάθωσι τὴν ἀλήθειαν (ἐπειδὴ ἡ καρδία των ἀνεφλέγετο, ὡς τοῦ Λουκᾶ καὶ τοῦ Κλεώπα, εἰς τὸν ἔνθεον ἔρωτα), τὴν ἐπῆραν οἱ δύο ἰδιαιτέρως ἀπὸ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους εἰς θέσιν ἀπόμερον, καὶ λέγουσι ταῦτα πρὸς αὐτὴν δακρύοντες· «Ὁρκίζομέν σε, ὦ θεοφιλεστάτη γυνὴ καὶ πάντιμος, εἰς αὐτὴν τὴν θείαν δύναμιν, ἥτις εἰς τοῦτον τὸν οἶκον εὑρίσκεται, τὴν ὁποίαν ἐπιστεύθης ὡς εὐλαβὴς καὶ ἐνάρετος, νὰ μᾶς εἴπῃς ὅλην τὴν ἀλήθειαν· καὶ μὴ φοβηθῇς, διότι οὐδεμίαν βλάβην ἢ ζημίαν θὰ ὑποστῇς ἐκ μέρους ἡμῶν· μάλιστα θὰ σὲ ἀνταμείψωμεν ὡς ἁρμόζει πλουσιοπάροχα». Τότε ἡ γραῖα, ἐκ βάθους καρδίας στενάξασα, εἶπε ταῦτα πρὸς αὐτοὺς δακρύουσα· «Ἀπὸ τὴν ὥραν ὅπου ἐπιστεύθην τοῦτο τὸ θεῖον Μυστήριον δὲν τὸ ἐφανέρωσα τινὸς οὐδέποτε, καθὼς καὶ αἱ πρόγονοί μας δὲν τὸ ὡμολόγησαν τινὸς ἀνδρός, κατὰ τὸν ὅρκον ὅπου ἀλληλοδιαδόχως ἐλάβομεν· ἀλλὰ ἐπειδὴ βλέπω ἀπὸ τοὺς λόγους καὶ τὰς πράξεις σας, ὅτι εἶσθε ἄνθρωποι εὐλαβεῖς καὶ αἰδέσιμοι, θέλω νὰ σᾶς εἴπω ἐξ ἀρχῆς τὴν ὑπόθεσιν· ἀλλὰ σᾶς ὁρκίζω καὶ ἐγὼ εἰς τὸν Θεόν, νὰ μὴ ὁμολογήσετε τὸ πρᾶγμα εἰς ἄλλον τινὰ ἐνταῦθα οὔτε εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, ἀλλὰ φυλάξατε πιστῶς κεκρυμμένον τὸ μυστήριον.